Boy George

Boy George
Ilustracja
Boy George (2013)
Imię i nazwisko

George Alan O’Dowd

Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1961
Bexley

Gatunki

pop, reggae, electronica, dance, house

Zawód

wokalista, DJ

Aktywność

od 1982

Wydawnictwo

EMI Music, Virgin Records, Epic Records

Zespoły
Culture Club
Strona internetowa

Boy George, właściwie George Alan O’Dowd (ur. 14 czerwca 1961 w Londynie[1]) – brytyjski piosenkarz i DJ irlandzkiego pochodzenia, wokalista zespołu Culture Club.

Życiorys

Największe sukcesy odnosił w pierwszej połowie lat 80. jako wokalista zespołu Culture Club, z którym wylansował takie przeboje jak „Do You Really Want to Hurt Me” (1982) i „Karma Chameleon” (1983). Szokował wówczas swoim niekonwencjonalnym wyglądem i stylem bycia[2].

Boy George, 2010

Po rozstaniu z Culture Club rozpoczął solową karierę i w 1987 roku wydał debiutancki album, zatytułowany "Sold". Okazał się on dużym sukcesem, podobnie jak pierwszy singel „Everything I Own”. Rok później ukazał się drugi solowy album, lecz nie sprzedał się dobrze.

Jego kariera ponownie nabrała tempa w 1992 roku, kiedy to nagrał piosenkę „The Crying Game” do filmu Gra pozorów. Singel ten był jego pierwszym hitem solowym w USA[3]. Trzy lata później wydana została jego kolejna płyta, Cheapness and Beauty.

Na przełomie lat 1998 i 1999 miała miejsce krótka reaktywacja Culture Club.

Wiosną 2010 wyruszył w brytyjską trasę koncertową, która okazała się wielkim sukcesem wśród fanów, a w październiku wydał album pt. Ordinary Alien. W 2020 został jednym z jurorów programu The Voice Stage.

Życie prywatne

Jest osobą homoseksualną[4]. W latach 80. był związany z perkusistą Culture Club, Jonem Mossem, i większość napisanych przez niego wówczas piosenek opowiadała o burzliwym związku.

Wyznaje buddyzm[4].

W latach 80. uzależnił się od heroiny i kokainy. 7 października 2005 został aresztowany w Nowym Jorku za posiadanie narkotyków[5].

W styczniu 2009 został skazany na 15 miesięcy więzienia za znęcanie się nad Audunem Carlsenem, norweskim pracownikiem agencji towarzyskiej[6].

Dyskografia

  • 1987: Sold
  • 1988: Tense Nervous Headache
  • 1989: Boyfriend
  • 1991: The Martyr Mantras
  • 1995: Cheapness and Beauty
  • 1999: The Unrecoupable One Man Bandit
  • 2002: U Can Never B2 Straight
  • 2010: Ordinary Alien
  • 2013: This Is What I Do
  • 2020: This Is What I Dub Volume 1
  • 2021: Cool Karaoke Volume 1

Autobiografie

  • 1995: Take It Like a Man
  • 2005: Straight

Przypisy

  1. ↑ Boy George (ang.). www.imdb.com. [dostęp 2009-10-22].
  2. ↑ Boy George i jego makijaże (pol.). www.innastrona.pl. [dostęp 2009-10-22].
  3. ↑ Boy George (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2009-10-22].
  4. ↑ a b Boy George w bazie Notable Names Database (ang.)
  5. ↑ Boy George on sex, drugs and Amy Winehouse (ang.). www.timesonline.co.uk. [dostęp 2009-10-22].
  6. ↑ Boy George skazany na 15 miesięcy więzienia (pol.). www.gazeta.pl. [dostęp 2009-10-22].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Boy George by Dean Stockings.jpg
Autor: Dean Stockings, Licencja: CC BY-SA 4.0
Boy George by Dean Stockings