Bracia Włosi

Bracia Włosi
Fratelli d’Italia
ilustracja
Państwo

 Włochy

Skrót

FdI

Lider

Giorgia Meloni

Data założenia

17 grudnia 2012

Adres siedziby

Rzym

Ideologia polityczna

narodowy konserwatyzm

Liczba członków

ok. 130 tys. (2021)[1]

Członkostwo
międzynarodowe

Partia Europejskich Konserwatystów i Reformatorów

Grupa w Parlamencie
Europejskim

Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy

Młodzieżówka

Gioventù Nazionale

Barwy

niebieska

Strona internetowa

Bracia Włosi[2] (wł. Fratelli d’Italia, FdI) – włoska partia polityczna o profilu narodowo-konserwatywnym[3]. Do 2014 działała pod nazwą Bracia Włosi – Centroprawica Narodowa (wł. Fratelli d’Italia – Centrodestra Nazionale, FdI-CN), następnie do 2017 pod nazwą Bracia Włosi – Sojusz Narodowy (wł. Fratelli d’Italia – Alleanza Nazionale, FdI-AN).

Historia

Ugrupowanie powstało z połączenia dwóch grup politycznych utworzonych w połowie grudnia 2012. Pierwszą z nich (Centroprawicę Narodową) powołał Ignazio La Russa, jeden z krajowych koordynatorów Ludu Wolności. Nastąpiło to w uzgodnieniu z liderem PdL Silviem Berlusconim, aby zapewnić w przyszłych wyborach w ramach centroprawicowej koalicji dodatkową listę o profilu bardziej prawicowym[4]. Frakcję Bracia Włosi utworzyli mniej więcej w tym samym czasie Giorgia Meloni i Guido Crosetto, również należący do Ludu Wolności[5]. Obie grupy, reprezentujące w znacznej mierze dawnych działaczy Sojuszu Narodowego i polityków przeciwnych rządowi Mario Montiego, skonsolidowały się po kilku dniach[6]. Do nowej formacji przyłączyło się łącznie około 25 parlamentarzystów krajowych i europejskich, którzy m.in. powołali własną frakcję w Senacie[7]. Na potrzeby wyborów parlamentarnych w 2013 FdI-CN przystąpiła do bloku centroprawicy opartego na PdL i Lidze Północnej.

W wyniku wyborów partia nie uzyskała mandatów w Senacie. Do Izby Deputowanych XVII kadencji wynik na poziomie 2% głosów przełożył się na 9 mandatów[8]. Samodzielnie wystartowała następnie w wyborach europejskich w 2014, uzyskując około 3,7% głosów i nie przekraczając wyborczego progu[9].

W wyborach w 2018 Bracia Włosi wystartowali w ramach koalicji centroprawicy, która otrzymała najwyższe poparcie na poziomie około 37% głosów. Partię poparło po około 3,5% głosujących w wyborach do każdej z izb. Ugrupowanie wywalczyło łącznie około 50 mandatów w parlamencie z puli proporcjonalnej i większościowej[10][11][12]. W 2019 Marco Marsilio został pierwszym należącym do partii prezydentem regionu, wygrywając z ramienia centroprawicowej koalicji wybory w Abruzji[13]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w tym samym roku partia po raz pierwszy przekroczyła próg wyborczy, wprowadzając 6 deputowanych[14][15].

W 2021 ugrupowanie stało się jedyną istotną siłą parlamentarną pozostającą w opozycji do rządu Maria Draghiego[16]. Formacja w wyborach w 2022 startowała ponownie w ramach koalicji centroprawicy, która uzyskała większość w parlamencie. Bracia Włosi uzyskali w tych wyborach największe poparcie – ich listy do każdej z izb otrzymały po około 26% głosów. Partia wprowadziła 119 posłów i 66 senatorów[17][18]. W październiku 2022 przewodnicząca ugrupowania Giorgia Meloni została nowym premierem Włoch[19].

Przewodniczący

Partią początkowo kierowała trójka jej założycieli, w latach 2013–2014 przewodniczył jej Ignazio La Russa, następnie na jej czele stanęła Giorgia Meloni[20].

Poparcie

Izba Deputowanych
Wybory[14]Głosy (tys.)%Mandaty
20136662,09
201814274,432
2022730326,0119
Senat
Wybory[14]Głosy (tys.)%Mandaty
20135901,90
201812864,318
2022716726,069
Parlament Europejski
Wybory[14]Głosy (tys.)%Mandaty
201410043,70
201917236,56[15]

Przypisy

  1. Sondaggi a picco? Adesso per la Lega anche i tesserati sono al palo. Invece Fratelli d’Italia cresce e rischia di mangiarsi Salvini a breve. lanotiziagiornale.it, 6 kwietnia 2021. [dostęp 2022-10-31]. (wł.).
  2. Łukasz Maślanka: Prawicowa koalicja wygrywa wybory parlamentarne we Włoszech. pism.pl, 28 września 2022. [dostęp 2022-10-25].
  3. Parties and Elections in Europe: Italy. parties-and-elections.eu. [dostęp 2013-02-17]. (ang.).
  4. Pdl, la destra in fermento La Russa se ne va e fonda «Centrodestra nazionale». corriere.it, 18 grudnia 2012. [dostęp 2013-02-17]. (wł.).
  5. Meloni e Crosetto dicono addio Ma il Cavaliere si riprende il Pdl. corriere.it, 21 grudnia 2012. [dostęp 2013-02-17]. (wł.).
  6. Dal Centrodestra nazionale ai Fratelli d’Italia: Giorgia Meloni e Guido Crosetto vicini a Ignazio La Russa. huffingtonpost.it, 20 grudnia 2012. [dostęp 2013-02-17]. (wł.).
  7. Variazioni nella composizione dei gruppi del Senato nella XVI Legislatura. senato.it. [dostęp 2013-02-17]. (wł.).
  8. Elezioni 2013. corriere.it. [dostęp 2013-02-26]. (wł.).
  9. Elezioni 2014: Europee. interno.it. [dostęp 2014-06-01]. (wł.).
  10. Elezioni 2018. ilsole24ore.com. [dostęp 2018-03-07]. (wł.).
  11. Camera: il nuovo Parlamento. corriere.it, 6 marca 2018. [dostęp 2018-03-07]. (wł.).
  12. Senato: il nuovo Parlamento. corriere.it, 6 marca 2018. [dostęp 2018-03-07]. (wł.).
  13. Elezioni Abruzzo, i risultati: vince il centrodestra, Marsilio governatore. Lega primo partito, crollo M5s. repubblica.it, 10 lutego 2019. [dostęp 2019-04-02]. (wł.).
  14. a b c d Archivio storico delle elezioni. interno.gov.it. [dostęp 2022-10-13]. (wł.).
  15. a b W tym jeden mandat, którego objęcie zawieszono do czasu zakończenia procedury brexitu.
  16. Włochy skręcają ku radykalnej prawicy. dw.com, 26 września 2022. [dostęp 2022-10-13].
  17. Elezioni: centrodestra al 43,8 per cento alla Camera, 44 per cento al Senato. agenzianova.com, 26 września 2022. [dostęp 2022-10-13]. (wł.).
  18. Tutti gli eletti in Parlamento, partito per partito. pagellapolitica.it, 29 września 2022. [dostęp 2022-10-13]. (wł.).
  19. Il Governo Meloni giura al Quirinale nelle mani di Mattarella. rainews.it, 22 października 2022. [dostęp 2022-10-22]. (wł.).
  20. Biografia. giorgiameloni.it. [dostęp 2018-02-04]. (wł.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie