Bractwo Arwalskie

Ten artykuł od 2015-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Bractwo Arwalskie (Arvales fratres - "Bracia rolni", "Bracia polni") – w starożytnym Rzymie kolegium 12 kapłanów bogini Dea Dia i Marsa. Ich nazwa pochodzi od słowa arvum (łac. niwa).

W świątyni bogini, przy zamkniętych drzwiach, modląc się o dobre zbiory, wykonywali taniec, wywodzący się jeszcze z kultów płodności. Obchodzili święto w kwietniu - Ambarvalie, opis jego przebiegu dotarł do naszych czasów dzięki temu, że został spisany w protokołach zwanych Acta. Przybrani wieńcami z kłosów, oprowadzali po polach ofiarne zwierzęta. Po ich zabiciu tańczyli i śpiewali pieśni na cześć Marsa i larów. Pieśni bractwa - Carmen Arvale (pieśni Bractwa Arwalskiego)- zostały spisane w czasach cesarstwa i stanowią jeden z najstarszych zabytków poezji łacińskiej.

Zobacz też

• Salii