Bradley Wiggins

Bradley Wiggins
Pełne imię i nazwisko	Bradley Marc Wiggins
Data i miejsce urodzenia	28 kwietnia 1980 ; Gandawa, Belgia
Obywatelstwo	brytyjskie
Wzrost	190 cm
	Informacje klubowe
Klub	WIGGINS
Kariera seniorska
Lata	Drużyna
2001	Linda McCartney Racing Team
2002–2003	Française des Jeux
2004–2005	Crédit Agricole
2006–2007	Cofidis
2008	Team High Road
2009	Garmin-Slipstream
2010–2015	Sky Procycling
2015–2016	WIGGINS
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Wielka Brytania
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym
	Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym
	UCI World Tour
2. miejsce ;	2012

Bradley Wiggins, właśc. sir Bradley Marc Wiggins CBE (ur. 28 kwietnia 1980 w Gandawie) – brytyjski kolarz szosowy i torowy, zawodnik profesjonalnej grupy WIGGINS (2015–2016), były rekordzista świata z 2015 w jeździe godzinnej (54,526 km)^[1], wielokrotny medalista mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich.

Kariera

Jego ojciec Gary także był zawodowym kolarzem, a on sam urodził się w Belgii. Do 2008 roku Wiggins startował głównie na torze. Do tego czasu zdobył sześć medali olimpijskich, w tym brązowy w drużynowym wyścigu na dochodzenie na igrzyskach w Sydney (2000), srebrny w tej samej konkurencji, brązowy w madisonie i złoty w indywidualnym wyścigu na dochodzenie podczas igrzysk w Atenach (2004) oraz złote w indywidualnym i drużynowym wyścigu na dochodzenie na igrzyskach w Pekinie (2008). Ponadto zdobył dziesięć medali torowych mistrzostw świata, w tym sześć złotych: w indywidualnym wyścigu na dochodzenie na MŚ w Stuttgarcie (2003), indywidualnie i drużynowo na MŚ w Palma de Mallorca (2007) oraz indywidualnie, drużynowo oraz w madisonie podczas MŚ w Manchesterze (2008).

Od 2009 roku skoncentrował się na kolarstwie szosowym. Na zawodowstwo przeszedł już w 2002 roku, kiedy dołączył do drużyny Française des Jeux. Specjalizuje się w jeździe na czas, ale radzi sobie także na etapach górskich. W 2009 roku został mistrzem Wielkiej Brytanii w indywidualnej jeździe na czas, a na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Kopenhadze w tej samej konkurencji był drugi, ulegając jedynie Niemcowi Tony’emu Martinowi. W 2012 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Londynie, zwyciężając w swej koronnej konkurencji. Wystartował także w wyścigu ze startu wspólnego, ale zajął dopiero 103. pozycję. Ponadto w sezonie 2012 zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej UCI World Tour, ulegając tylko Joaquimowi Rodríguezowi z Hiszpanii. Na mistrzostwach świata we Florencji w 2013 roku ponownie był drugi za Martinem w indywidualnej jeździe na czas. Wielokrotnie brał udział w Wielkich Tourach (Giro d’Italia, Tour de France, Vuelta a España), jak również w krótszych wyścigach etapowych. Jego największym sukcesem na szosie jest zwycięstwo w klasyfikacji generalnej Tour de France 2012.

29 grudnia 2012 r. w ramach uznania za zwycięstwo w Tour de France oraz zdobycie złotego medalu olimpijskiego został, jako pierwszy brytyjski kolarz, pasowany na rycerza przez królową Elżbietę II^[2].

7 czerwca 2015 r. Wiggins na torze olimpijskim w Londynie ustanowił rekord świata w jeździe godzinnej z wynikiem 54 km i 526 m^[1].

28 grudnia 2016 ogłosił zakończenie kariery sportowej^[3].

Najważniejsze osiągnięcia

tor

1998
- 1. miejsce w mistrzostwach świata juniorów (wyścig ind. na dochodzenie)
2000
- 2. miejsce w mistrzostwach świata (wyścig druż. na dochodzenie)
- 3. miejsce w igrzyskach olimpijskich (wyścig druż. na dochodzenie)
2001
- 2. miejsce w mistrzostwach świata (wyścig druż. na dochodzenie)
2002
- 3. miejsce w mistrzostwach świata (wyścig druż. na dochodzenie)
2003
- 1. miejsce w mistrzostwach świata (wyścig ind. na dochodzenie)
- 2. miejsce w mistrzostwach świata (wyścig druż. na dochodzenie)
2004
- 1. miejsce w igrzyskach olimpijskich (wyścig ind. na dochodzenie)
- 2. miejsce w igrzyskach olimpijskich (wyścig druż. na dochodzenie)
- 3. miejsce w igrzyskach olimpijskich (madison)
2007
- 1. miejsce w mistrzostwach świata (wyścig ind. na dochodzenie)
- 1. miejsce w mistrzostwach świata (wyścig druż. na dochodzenie)
2008
- 1. miejsce w igrzyskach olimpijskich (wyścig ind. na dochodzenie)
- 1. miejsce w igrzyskach olimpijskich (wyścig druż. na dochodzenie)
- 1. miejsce w mistrzostwach świata (wyścig ind. na dochodzenie)
- 1. miejsce w mistrzostwach świata (wyścig druż. na dochodzenie)
- 1. miejsce w mistrzostwach świata (madison)
2016
- 1. miejsce w mistrzostwach świata (madison)
- 2. miejsce w mistrzostwach świata (wyścig druż. na dochodzenie)

szosa

2001
- 1. miejsce w Flèche du Sud
- 1. miejsce na 3. etapie Tour off Rhodes (ITT)
2003
- 1. miejsce na 1. etapie Tour de l’Avenir (ITT)
2005
- 1. miejsce na 8. etapie Tour de l’Avenir (ITT)
- 7. miejsce w mistrzostwach świata (jazda ind. na czas)
2007
- 1. miejsce na 1. etapie Critérium du Dauphiné Libéré (ITT)
2009
- 1. miejsce w mistrzostwach Wielkiej Brytanii (jazda ind. na czas)
- 1. miejsce w Herald Sun Tour
  - 1. miejsce na 5. etapie (ITT)
- 1. miejsce na 3b etapie Driedaagse van De Panne-Koksijde (ITT)
- 3. miejsce w Tour de France
2010
- 1. miejsce w mistrzostwach Wielkiej Brytanii (jazda ind. na czas)
- 1. miejsce na 1. etapie (ITT) Giro d’Italia
  - jeden etap w koszulce lidera wyścigu
2011
- 3. miejsce w Paryż-Nicea
- 1. miejsce w mistrzostwach Wielkiej Brytanii (start wspólny)
- 1. miejsce w Critérium du Dauphiné
- 1. miejsce na 4. etapie Bayern Rundfahrt (ITT)
- 2. miejsce w mistrzostwach świata (jazda ind. na czas)
- 3. miejsce w Vuelta a España
  - cztery etapy w koszulce lidera wyścigu
2012
- 3. miejsce w Volta ao Algarve
  - 1. miejsce na 5. etapie (ITT)
- 1. miejsce w Paryż-Nicea
  - 1. miejsce na 8. etapie (ITT)
  - 1. miejsce w klasyfikacji punktowej
- 1. miejsce w Tour de Romandie
  - 1. miejsce na 1. i 5. (ITT) etapie
- 1. miejsce w Critérium du Dauphiné
  - 1. miejsce na 4. etapie (ITT)
- 1. miejsce w Tour de France
  - 1. miejsce na 9.(ITT) i 19. (ITT) etapie
- 1. miejsce w igrzyskach olimpijskich (jazda indywidualna na czas)
2013
- 1. miejsce na 7. etapie Tour de Pologne (ITT)
- 5. miejsce w Volta a Catalunya
- 1. miejsce w Tour of Britain
  - 1. miejsce na 3. etapie (ITT)
- 2. miejsce w mistrzostwach świata (jazda ind. na czas)
2014
- 1. miejsce w Tour of California
  - 1. miejsce na 2. (ITT) etapie
- 1. miejsce w mistrzostwach Wielkiej Brytanii (jazda ind. na czas)
- 3. miejsce w Tour of Britain
  - 1. miejsce na 8. etapie (ITT)
- 1. miejsce w mistrzostwach świata (jazda ind. na czas)
2015
- rekord świata w jeździe godzinnej – 54,526 km^[1]

Starty w Wielkich Tourach

Grand Tour	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015
Giro d’Italia	123.	–	–	134.	69.	40.	–	–	DNF	–	–
Tour de France	–	121.	DNF	–	3.	23.	DNF	1.	–	–	–
Vuelta a España	–	–	–	–	–	–	3.	–	–	–	–

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Paweł Gadzała: Bradley Wiggins nowym rekordzistą w jeździe godzinnej. gazeta.pl, 2015-06-07. [dostęp 2015-06-08].
↑ Brytyjski kolarz został rycerzem. rp.pl. [dostęp 2012-12-26]. (pol.).
↑ sir Bradley Wiggins kończy karierę. „Wypełniłem dziecięce pragnienia” (www.tvn24.pl), TVN24 [dostęp 2016-12-30] (pol.).

Bibliografia

Bradley Wiggins na stronie cyclingarchives.com (ang.)
Bradley Wiggins na stronie cqranking.com (ang.)
Bradley Wiggins na stronie sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-16)]. (ang.)

[rekord-1] Paweł Gadzała: Bradley Wiggins nowym rekordzistą w jeździe godzinnej. gazeta.pl, 2015-06-07. [dostęp 2015-06-08].

[2] Brytyjski kolarz został rycerzem. rp.pl. [dostęp 2012-12-26]. (pol.).

[3] sir Bradley Wiggins kończy karierę. „Wypełniłem dziecięce pragnienia” (www.tvn24.pl), TVN24 [dostęp 2016-12-30] (pol.).

[1]

[2]

[3]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne