Bramy miejskie w Krakowie
Bramy miejskie w Krakowie – bramy wjazdowe do miasta lokacyjnego w obrębie miejskich murów obronnych. Było ich od 7 do 9 w zależności od sposobu liczenia (siedem podstawowych czynnych, przy czym jedna z nich przestała pełnić swoją funkcję i z czasem została zamurowana, jednak była widoczna, ósma brama zastąpiła tę zamurowaną, natomiast ostatnia – dziewiąta pełniła jedynie funkcję furty głównie dla ruchu pieszego), dodatkowo źródła wspominają o dwóch furtach dla ruchu pieszego.
Najstarsze księgi miejskie wzmiankują bramy w następującej kolejności[1]:
- Brama Rzeźnicza (Porta Carnificum), 1288
- Brama Grodzka (Porta Castrensis), 1298
- Brama Floriańska (Porta S. Floriani), 1307
- Brama Wiślna (Porta Visle lub Porta Vistulea), 1310
- Brama Sławkowska (Porta Slavkoviensis lub Porta Clakoufika), 1311
- Brama Mikołajska (Porta S. Nikolai), 1312 – zastąpiła Rzeźniczą
- Brama Szewska (Porta Sutorum), 1313
- Brama Nowa (Nova Porta)
- Brama Poboczna (Porta Lateranea)
- Furta Żydowska, późniejsza Furta przy św. Annie (Portula Judeorum lub Porta Sacararinia)
- Furta Biskupia (Porta Episcopi)
Przypisy
- ↑ M. Różek, Przewodnik po zabytkach Krakowa, Wydawnictwo WAM, Kraków 2010, s. 58
Bibliografia
- M. Rożek, Urbs celeberrima. Przewodnik po zabytkach Krakowa, wyd. II, Wydawnictwo WAM, Kraków 2010, s. 58 (ISBN 978-7505-661-7)
- Współczesne mapy i makiety rekonstrukcyjne z ekspozycji muzealnej w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa – Oddział „Podziemia Rynku” (z 07.03.2011)
Media użyte na tej stronie
Bramy miejskie na planie Krakowa z 1657 (fragment oryginalnego planu szwedzkiego oblężenia Krakowa z własnymi modyfikacjami)