Braun Strowman

Ten artykuł należy dopracować: od 2019-05 → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny, od 2019-05 → zweryfikować treść i dodać przypisy, od 2019-05 → zaktualizować na podstawie najświeższych informacji. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Braun Strowman

Strowman w Marcu 2018
Imię i nazwisko	Adam Joseph Scherr[1]
Data i miejsce urodzenia	6 września 1983[1] Sherrills Ford, Północna Karolina, Stany Zjednoczone[1]
Miejsce zamieszkania	Orlando, Floryda
Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy ringowe	"The Titan" Adam Scherr Braun Stowman[1]
Wzrost	2,03 m[2]
Masa ciała	175 kg[2]
Trenerzy	Scott Pieroni
Debiut	19 grudnia 2014[3]

Adam Scherr (ur. 6 września 1983 w Sherrills Ford w Karolinie Północnej) – amerykański zawodowy wrestler, aktor i były strongman. Występował w federacji WWE, w brandzie Raw pod pseudonimem ringowym Braun Strowman. Obecnie występuje w federacji Ring of Honor.

Jest zwycięzcą Money in the bank 2018 oraz meczu Greatest Royal Rumble, oraz jednorazowego Raw Tag Team Champion z Nicholasem. Strowman stał na czele wielu wydarzeń pay-per-view, w tym edycji SummerSlam i Survivor Series w 2017 roku. Posiada rekord eliminacji w Elimination Chamber 2018, Greatest Royal Rumble 2018, i Survivor Series 2017. Po debiucie na głównej liście Strowman był związany z rodziną The Wyatt, noszącą czarną owczą maskę.

Kariera strongmana

Scherr zdobył profesjonalną kartę American Strongman Corporation dzięki wygranej w zawodach NAS US Amateur National Championships, 5 listopada 2011^[4]. 4 marca 2012 wygrał Arnold Amateur Strongman World Championships^[5]. Dzięki zwycięstwu Scherr otrzymał zaproszenie na Arnold Strongman Classic 2013, które zakończył na ostatnim miejscu^[5][6]. Brał udział w SCL North American Championships w 2012 i zakończył je na piątym miejscu. Uczestniczył w Giants Live Poland 2012, gdzie zdobył siódme miejsce^[7].

Kariera profesjonalnego wrestlera

WWE (2013–2021)

WWE Performance Center (2013–2015)

12 maja 2013 ogłoszono, że Scherr podpisał kontrakt z federacją wrestlingu WWE i został przydzielony do szkółki WWE Performance Center na Florydzie. Przyjął pseudonim ringowy Braun Stowman^[1]. Zadebiutował 19 grudnia 2014 roku podczas live eventu NXT w Jacksonville na Florydzie, gdziei pokonał Chada Gable’a^[3]. 2 czerwca 2015 Stowman pojawił się na nagraniach Main Event. Tam pokonał nieznanego wrestlera^[8].

The Wyatt Family (2015–2016)

24 sierpnia 2015 zadebiutował w głównym rosterze WWE, już jako Braun Strowman. Zaatakował Deana Ambrose’a i Romana Reignsa, sprzymierzając się z grupą The Wyatt Family, składającej się do tej pory z Braya Wyatta i Luke’a Harpera^[9]. 31 sierpnia, w swoim pierwszym pojedynku, pokonał Ambrose’a przez dyskwalifikację^[10]. Na gali Night of Champions The Wyatt Family pokonało Ambrose’a, Reignsa i Chrisa Jericho w 6-Man Tag Team matchu^[11]. Na TLC: Tables, Ladders and Chairs grupa, wraz z powracającym Erickiem Rowanem, pokonała The Dudley Boyz (Bubbę Raya Dudleya i D-Vona Dudleya), Tommy'ego Dreamera oraz Rhyno w 8-Man Tag Team Elimination matchu^[12].

Strowman walczył w Royal Rumble matchu na gali Royal Rumble; wyeliminował największą liczbę zawodników – 5^[13]. Został wyeliminowany przez Brocka Lesnara, po czym, wraz z resztą Wyatt Family, wrócił na ring i wyeliminował Lesnara^[14]. Następnej nocy na Raw The Wyatt Family zaatakowało Kane’a po jego walce z Brayem Wyattem^[15], a tydzień później podobny los spotkał Rybacka^[16]. 15 lutego The Wyatt Family interweniowało w pojedynku pomiędzy Strowmanem a Big Showem. Do ringu wbiegł Ryback, a następnie spod ringu wyszedł Kane, przebijając matę; wspólnie z Big Showem zdominowali The Wyatt Family^[17]. Na gali Fastlane Wyatt Family przegrało 6-Man Tag Team match przeciwko Rybackowi, Kane’owi i Big Showowi^[18], grupa wygrała starcie rewanżowe dzień później na Raw^[19].

Ugrupowanie skonfrontowało się z The Rockiem i Johnem Ceną na WrestleManii 32^[20], a po gali rozpoczęło krótką rywalizację z The League of Nations, która zakończyła się tuż po odniesieniu kontuzji przez Braya Wyatta^[21]. Po powrocie w czerwcu The Wyatt Family zaczęło rywalizować z posiadaczami Tag Team Championship The New Day, których pokonali w sześcioosobowym starciu na gali Battleground^[22].

Raw (od 2016)

W lipcu, w wyniku WWE Draftu, Bray Wyatt i Erick Rowan zostali przeniesieni do SmackDown, Strowman natomiast pozostał w rosterze Raw i rozpoczął karierę singlową^[23]. W kolejnych tygodniach na Raw Strowman pokonywał różnych jobberów, między innymi Jamesa Ellswortha^[24][25]. 17 października z łatwością pokonał trzech rywali w 3-on-1 Handicap matchu. Po zakończeniu starcia skonfrontował się w ringu z Samim Zaynem, z którym miał zawalczyć tydzień później^[26]. Ostatecznie pojedynek nie odbył się z powodu bijatyki przed rozpoczęciem walki^[27]. 31 października Strowman wygrał Battle Royal gwarantujący mu miejsce w męskiej reprezentacji Raw w starciu międzybrandowym na gali Survivor Series^[28]. Z walki na gali został wyeliminowany przez interwencję ze strony Jamesa Ellswortha, zaś jego drużyna ostatecznie przegrała batalię^[29]. Po gali kontynuował rywalizację z Samim Zaynem. Po tym, jak Strowman stwierdził, że Zayn nie wytrzyma z nim w ringu dwóch minut, ogłoszono, że na Roadblock: End of the Line odbędzie się walka z dziesięciominutowym limitem czasowym między rywalami^[30]. Zayn zdołał wytrzymać dziesięć minut, wskutek czego wygrał pojedynek^[31]. 2 stycznia 2017 Strowman pokonał Zayna w kończącym rywalizację Last Man Standing matchu^[32].

Na gali Royal Rumble zainterweniował w pojedynku o WWE Universal Championship, atakując Romana Reignsa i umożliwiając obronę tytułu Kevinowi Owensowi^[33]. Tej samej nocy wziął udział w Royal Rumble matchu jako 7. uczestnik i wyeliminował siedem osób, po czym sam został wyeliminowany przez Barona Corbina^[34]. Dobę później podczas Raw zmierzył się z Owensem w pojedynku o Universal Championship; walka zakończyła się po interwencji ze strony Reignsa^[35]. W kolejnych tygodniach pokonywał lokalnych wrestlerów, domagając się lepszych przeciwników, a także zaatakował Romana Reignsa podczas jego walki z Samoa Joem^[36]. 20 lutego pokonał Big Showa w walce wieczoru Raw^[37]. Tydzień później Strowman i Reigns podpisali kontrakt na walkę na Fastlane^[38]. Ostatecznie Strowman przegrał pojedynek na gali^[39].

6 marca Strowman wyzwał Reignsa na walkę rewanżową, przemowę przerwał mu jednak The Undertaker^[40]. Dwa tygodnie później starcie między Strowmanem a Reignsem zakończyło się bez rezultatu na skutek interwencji Undertakera^[41]. Na WrestleManii 33 Strowman wziął udział w Andre the Giant Memorial Battle Royalu, nie zdołał jednak go wygrać^[42]. Dzień później wyzwał Universal Championa Brocka Lesnara na walkę^[43]. 10 kwietnia Strowman brutalnie zaatakował Romana Reignsa, dopuszczając się nawet zamknięcia rywala w karetce i wywrócenia pojazdu^[44]. Wskutek ataku na rywalu Strowman zyskał spore poparcie fanów, mimo bycia antagonistą. W następnym tygodniu zmierzył się z Big Showem; wykonał na nim Superplex z górnej liny, co spowodowało zapadnięcie się ringu i zakończenie pojedynku bez ogłoszenia zwycięzcy^[45]. Tydzień później przegrał Dumpster match z Kalisto, lecz po zakończeniu walki zaatakował przeciwnika, zamknął w śmietniku i zrzucił z rampy^[45]. Na gali Payback pokonał powracającego Romana Reignsa^[46]. W maju Strowman doznał kontuzji łokcia, która spowodowała zmianę w planach WWE – kontuzjowany miał zmierzyć się z Universal Championem Brockiem Lesnarem podczas gali Great Balls of Fire, walka jednak musiała zostać odwołana^[47]. Strowman powrócił 19 czerwca, atakując Romana Reignsa podczas jego walki z Samoa Joem^[48]. Wyzwał Reignsa na Ambulance match na Great Balls of Fire i ostatecznie wygrał pojedynek, lecz po jego zakończeniu został zaatakowany i zamknięty w pojeździe; Reigns wsiadł za kierownicę, wjechał na zaplecze i rozbił tył karetki^[49]. 17 lipca Strowman zaatakował rywala, odbierając mu szansę za zdobycie miana pretendenckiego do Universal Championship^[50]. 7 sierpnia Strowman pokonał Reignsa w Last Man Standing matchu, w walkę interweniował Samoa Joe^[51]. Na gali SummerSlam Strowman, Reigns, Joe i Universal Champion Brock Lesnar zmierzyli się ze sobą w Fatal 4-Way matchu o mistrzostwo; z walki zwycięsko wyszedł Lesnar^[52]. Podczas kolejnego odcinka Raw Strowman zaatakował Lesnara, a niedługo później ogłoszono walkę na No Mercy między zawodnikami^[53][54]. Na Raw z 11 września przegrał walkę z Johnem Ceną poprzez dyskwalifikację, gdy zaatakował przeciwnika schodkami^[55]. Na gali No Mercy nie zdołał odebrać Universal Championship Brockowi Lesnarowi^[56]. Następnej nocy zaatakował Curta Hawkinsa, po czym pokonał Deana Ambrose'a w walce singlowej^[57]. Strowman później został wmieszany w feud The Miza i Miztourage z powracającą stajnią The Shield. Strowman został zaatakowany przez The Shield, którzy wykonali na nim triple powerbomb na stół komentatorski. Później Strowman dołączył do The Miza. W steel cage'u Strowman pokonał Reingsa dzięki interwencji powracającego Kane'a, który również dołączył do Miza i zamieniając walkę z 3-4 w 3-5 handicap match. Na TLC Strowman przeszedł Face Turn, gdy drużyna odwróciła się od niego i wrzuciła do śmieciarki. Powrócił na Raw 31 października atakując Miza, Curtisa Axela, i powracającego Bo Dallasa. Na RAW, 29 stycznia Strowman pokonał Kane'a i zakwalifikował się do Elimination Chamber matchu, Strowman został wyelimowany, jako ostatni przez Romana Reignsa. Podczas gali Money In The Bank wygrał ladder match mężczyzn i rozpoczął on również rywalizację z Kevinem Owensem, z którym przegrał na Extreme Rules Steel Cage match zrzucając swojego oppoenenta ze szczytu klatki na stół komentatorski, jednak na SummerSlam w walce o walizkę pokonał Owensa i zachował ją. W Main Evencie chciał zrealizować kontrakt po walce Lesnara z Reignsem, jednak został on ogłuszony przez Lesnara. Strowman chciał to powtórzyć na Raw, jednak przeszkodzili mu partnerzy Reignsa z The Shield – Ambrose oraz Rollins. Strowman ostatecznie zrealizował kontrakt na Hell In A Cell w walce z Reignsem, jednak walizki nie wykorzystał, ponieważ walka zakończyła się bez wyniku po interwencji Brocka Lesnara. Następnie Strowman zawarł sojusz z Dolphem Zigglerem i Drew McIntyre'em, którzy prowadzili jako mistrzowie tag team rywalizację z Ambrose'em i Rollinsem. Sojusz ten nie potrwał długo i Strowman wkrótce zaatakował swoich dotychczasowych kompanów. Następnie Strowman był członkiem teamu Raw na Survivor Series i dzięki Strowmanowi czerwona tygodniówka wygrała. Później został zaatakowany przez tymczasowego menadżera Raw Barona Corbina, Bobby'ego Lashleya oraz Drew McIntyre'a, którzy kontuzjowali jego ramię. Na TLC Strowman zmierzył się z Corbinem w stypulacji, że jeśli wygra Strowman, to będzie on pretendentem do pasa Universal i zawalczy o niego z Brockiem Lesnarem na Royal Rumble, a jeśli wygra Corbin to będzie stałym menadżerem Raw. Wygrał Strowman dzięki pomocy m.in. Apollo Crewsa, Chada Gable'a i Bobby'ego Roode'a. Nie zawalczył jedna on z Lesnarem, ponieważ jego kontuzja była poważniejsza niż się wydawało. Na WrestleManii 35 wygrał Andre The Giant Battle Royal. Miał walczyć ponownie na Money in the Bank o walizkę, ale jego miejsca zajął Sami Zayn, któremu pomagali inni członkowie tej walki. Następnie prowadził rywalizację z Bobbym Lashleyem, która zakończyła się na Extreme Rules wygraną przez Strowmana w Last Man Standing matchu. W sierpniu wygrał z Sethem Rollinsem tytuły Raw Tag Team, które stracili na Clash Of Champions na rzecz Zigglera i Roode'a. W walce wieczoru walczył z Rollinsem o tytuł Universal, ale walkę przegrał. Na początku 2020 roku rywalizował on z Shinsuke Nakamurą o tytuł interkontynentalny, który wygrał na SmackDown 31 stycznia. Przegrał tytuł w Handicap matchu na Elimination Chamber z Samim Zaynem, Cesaro i Nakamurą. Na WrestleManii 36 zawalczył o pas Universal z Goldbergiem. Pierwotnie o pas miał walczyć Reigns, ale wycofał się on z walki z powodu pandemii Covid-19. Strowman zdobył tytuł i następnie rywalizował z Morrisonem oraz Mizem na Backlash, a później ze swoim byłym mentorem z Wyatt Family – Brayem Wyattem. Wyatt odebrał mu tytuł na SummerSlam, nie udało mu się odzyskać pasa na Payback tydzień później w triple threat matchu, który wygrał powracający Roman Reigns. Do końca 2020 nie prowadził większych rywalizacji. Na początku 2021 r. zaczął prowadzić rywalizację z Shane'em McMahonem, który nazywał go głupim. Strowman pokonał go w Steel Cage Matchu na WrestleManii 37. Na WrestleMania Backlash wziął udział w walce o pas WWE, ale przegrał będąc odliczonym przez Lashleya. Niedługo potem, 2 czerwca 2021 roku, został zwolniony z WWE^[58].

RoH (2021–)

11 grudnia 2021 Scherr zadebiutował w federacji Ring of Honor podczas gali RoH: Final Battle PPV pod pseudonimem "The Titan" Adam Scherr^[59].

Mistrzostwa i osiągnięcia

• Rolling Stone
  • Rookie of the Meh (2015)
• Pro Wrestling Illustrated
  • 34. miejsce rankingu PWI 500 w 2017^[60]
  • WWE
    • WWE Raw Tag Team Championship (2 razy) – z Nicholasem i Sethem Rollinsem
    • WWE Greatest Royal Rumble Championship (2018)
    • Money in the Bank (2018)
    • WWE Intercontinental Championship (1 raz)
    • WWE Universal Championship (1 raz)
    • André the Giant Memorial Battle Royal (2019)
    • WWE Year-End Award for Male Superstar of the Year (2018)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil Brauna Strowmana na WWE.com
• Adam Scherr w bazie IMDb (ang.)