Breń-2
 | |
| Dane podstawowe | |
| Producent | |
|---|---|
| Przeznaczenie | rozpoznanie sygnałów mikrofalowych |
| Historia | |
| Data konstrukcji | od 1993 |
| Dane techniczne | |
| Częstotliwość | 0,5 – 18 GHz |
| Platforma | |
| Użytkownicy | |
 Polska | |
Breń-2 – naziemna stacja rozpoznania sygnałów mikrofalowych[1], opracowana przez Przemysłowy Instytut Telekomunikacji (obecnie PIT-Radwar), zabudowana na opancerzonym pojeździe na podwoziu Tatry 815.
Historia
W 1993 roku Przemysłowy Instytut Telekomunikacji wraz z Instytutem Radiolokacji Wojskowej Akademii Technicznej zajął się opracowaniem nowoczesnych systemów rozpoznania radioelektronicznego. Efektem było wdrożenie do uzbrojenia systemu Breń-2 (dla Wojsk Lądowych) oraz Breń-R / Srokosz (dla Marynarki Wojennej). Stały się one bazą do opracowania systemu Gunica dla Sił Powietrznych[2].
Warianty
Breń-R
W Marynarce Wojennej system instalowany jest na okrętach wojennych lub na kontenerach rozpoznawczych Srokosz. Używany do wykrywania, określania kierunku i identyfikacji źródeł emisji radarowej[3][4].
Dane techniczne
- Dokładność pomiaru azymutu do 0,5°[5].
Przypisy
- ↑ Walka elektroniczna w siłach zbrojnych III RP, cyberdefence24.pl [dostęp 2019-08-15].
- ↑ Karol Placha, Zarys historii nawigacji. Radary 1990 r.-2010r. Wojska Lotnicze / Siły Powietrzne, www.polot.net [dostęp 2019-10-17] (pol.).
- ↑ Przetarg na serwis urządzeń ostrzegawczych Breń. Polski przemysł bez wsparcia? [OPINIA] – Defence24, www.defence24.pl [dostęp 2019-11-23].
- ↑ PIT-RADWAR S.A. z kontraktem na serwis RUO-10 "Breń-R" – Defence24, www.defence24.pl [dostęp 2019-10-25].
- ↑ Jerzy Miłosz, Andrzej Karwowski, Radiolokacyjne źródła informacji dla systemów dowodzenia i kierowania.
Media użyte na tej stronie
Autor: Ciacho5, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mobilna stacja rozpoznania systemów radiolokacyjnych szczebla taktycznego BREŃ-2-2 zbudowana na podwoziu samochodu ciężarowego Tatra 813.