Bremer
| ||
Herb Bremer | ||
Typ herbu | szlachecki | |
Pierwsza wzmianka | 1662 (nadanie) |
Bremer – polski herb szlachecki[1] z indygenatu[2].
Spis treści
Opis herbu
Opis historyczny
Juliusz Ostrowski blazonuje herb następująco[2]:
Na tarczy dwudzielnej I pole czerwone, w II zaś srebrnem pół koła młyńskiego czerwonego. Nad hełmem w koronie pięć piór strusich: pierwsze, trzecie i piąte – białe, drugie i czwarte — czerwone. Labry czerwone podbite srebrem.
Opis współczesny
Opis skonstruowany współcześnie brzmi następująco[a]:
Na tarczy dwudzielnej w słup w jej lewym polu srebrnym pół czerwonego koła młyńskiego, prawe pole czerwone.
W klejnocie pięć piór strusich, skrajne srebrne, następne czerwone i środkowe srebrne.
Labry herbowe czerwone, podbite srebrem.
Geneza
Herb Bremer jest indygenatem z 1662 roku, przyznanym Egidemu Bremerowi, Baronowi von Brytmar[2].
Herbowni
Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:
Bremer[3].
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Opis współczesny jest skonstruowany zgodnie z obecnymi zasadami heraldyki. Zobacz: Blazonowanie
Przypisy
- ↑ Bremer: dane Herbu, gajl.wielcy.pl [dostęp 2021-04-04] .
- ↑ a b c Juliusz KarolJ.K. Ostrowski Juliusz KarolJ.K., Księga herbowa rodów polskich, Gł. skł.: Bolcewicz, 1906 [dostęp 2021-04-03] .
- ↑ Nazwiska, gajl.wielcy.pl [dostęp 2021-04-04] .
Bibliografia
- Juliusz Ostrowski. Księga herbowa rodów polskich. - Warszawa: Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897 - T. 1. - 620 stron.
- Juliusz Ostrowski. Księga herbowa rodów polskich. - Warszawa: Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1898 - T. 2. - 380 stron.
R |
|
---|---|
S |
|
Ś |
|
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Heraldyka według kraju |
- Wikiprojekt Herby
- Portal:Heraldyka