Bremer

Bremer

Herb Bremer
Typ herbuszlachecki
Pierwsza wzmianka1662 (nadanie)

Bremerpolski herb szlachecki[1] z indygenatu[2].

Opis herbu

Opis historyczny

Juliusz Ostrowski blazonuje herb następująco[2]:

Na tarczy dwudzielnej I pole czerwone, w II zaś srebrnem pół koła młyńskiego czerwonego. Nad hełmem w koronie pięć piór strusich: pierwsze, trzecie i piąte – białe, drugie i czwarte — czerwone. Labry czerwone podbite srebrem.

Opis współczesny

Opis skonstruowany współcześnie brzmi następująco[a]:

Na tarczy dwudzielnej w słup w jej lewym polu srebrnym pół czerwonego koła młyńskiego, prawe pole czerwone.

W klejnocie pięć piór strusich, skrajne srebrne, następne czerwone i środkowe srebrne.

Labry herbowe czerwone, podbite srebrem.

Geneza

Herb Bremer jest indygenatem z 1662 roku, przyznanym Egidemu Bremerowi, Baronowi von Brytmar[2].

Herbowni

Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:

Bremer[3].

Zobacz też

Uwagi

  1. Opis współczesny jest skonstruowany zgodnie z obecnymi zasadami heraldyki. Zobacz: Blazonowanie

Przypisy

  1. Bremer: dane Herbu, gajl.wielcy.pl [dostęp 2021-04-04].
  2. a b c Juliusz Karol Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich, Gł. skł.: Bolcewicz, 1906 [dostęp 2021-04-03].
  3. Nazwiska, gajl.wielcy.pl [dostęp 2021-04-04].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Herb Szablon.svg
Autor: Zirguezi, Licencja: CC0
Generic Coat of arm