Bremia lactucae

Bremia lactucae
Ilustracja
Biały nalot Bremia lactucae na liściu sałaty
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

chromisty

Typ

lęgniowce

Gromada

Peronosporea

Rząd

wroślikowce

Rodzina

wroślikowate

Rodzaj

Bremia

Gatunek

Bremia lactucae

Nazwa systematyczna
Bremia lactucae Regel
Bot. Ztg. 1: 666 (1843)

Bremia lactucae Regel – gatunek grzybopodobnych lęgniowców z rodziny wroślikowatych[1]. Grzyb mikroskopijny, pasożyt obligatoryjne niektórych roślin z rodziny astrowatych (Brassicaceae). Wywołuje u sałaty chorobę zwaną mączniakiem rzekomym sałaty[2].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Bremia, Peronosporaceae, Peronosporales, Peronosporidae, Peronosporea, Incertae sedis, Oomycota, Chromista[1].

Ma około 30 synonimów. Są nimi m.in. dawniej wyróżnione formy i odmiany[3]:

Morfologia i rozwój

Endobiont, rozwijający się wewnątrz tkanek roślin. Tworzy pomiędzy ich komórkami hialinowe, bezprzegrodowe strzępki, z których wyrastają duże, kuliste lub maczugowate ssawki wnikające do komórek[2], oraz dichotomicznie rozgałęzione, również bezbarwne sporangiofory. Rozgałęziają się one zazwyczaj w połowie swojej długości, a wierzchołki ich rozgałęzień są pęcherzykowate, płaskie, zakończone przeważnie 5 krótkimi, prostymi wyrostkami. Na wyrostkach tych powstają bezbarwne zarodniki sporangialne z brodawką na szczycie. Mają wymiary 15–25 × 12–21 μm. Na dolnej stronie liści porażonych roślin tworzą biały nalot. Lęgnie o cienkiej, brunatnej ścianie. W porażonych częściach roślin czasami tworzą się w przybliżeniu kuliste oospory o średnicy 26–34 μm i żółtobrunatnym, cienkim, gładkim lub słabo brodawkowanym episporium[2][4].

Źródłem infekcji pierwotnej są oospory zimujące na obumarłych, porażonych resztkach roślin w glebie, a czasami także w nasionach. W sprzyjających warunkach kiełkują tworząc strzępkę infekcyjną. Na porażonych roślinach w sezonie wegetacyjnym powstają zarodniki sporangialne, które dokonują infekcji wtórnych rozprzestrzeniając chorobę. Roznoszone są przez wiatr. Kiełkują w strzępkę grzybni. Zazwyczaj jest ona heterotaliczna, sporadycznie homotaliczna[4].

Występowanie

Gatunek szeroko rozprzestrzeniony. Występuje w Ameryce Północnej i Środkowej, Europie, Azji, Afryce, Australii i niektórych wyspach[5].

Pasożytuje na niektórych roślinach z rodziny astrowatych. Stwierdzono występowanie na gatunkach należących do rodzajów: Glebionis, Gaillardia, Helichrysum, Doronicum, Pericallis, Senecio, Arctium, Carduus, Centaurea, Cirsium, Cynara, Crepis, Hieracium, Hypochaeris, Lactuca, Mycelis, Pieris, Sonchus, Taraxacum, Tragopogon[6].

Przypisy

  1. ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2018-03-02]. (ang.).
  2. ↑ a b c Joanna Marcinkowska: Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii. Warszawa: PWRiL, 2012. ISBN 978-83-09-01048-7.
  3. ↑ Species Fungorum. [dostęp 2018-03-02]. (ang.).
  4. ↑ a b Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia, t. 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2011, s. 240,241, ISBN 978-83-09-01077-7.
  5. ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2018-03-02].
  6. ↑ Malcolm Storey: Bremia lactucae Regel (Lettuce Downy Mildew). [w:] BioInfo (UK) [on-line]. [dostęp 2018-03-02].

Media użyte na tej stronie

IJssla wit (Iceberg with Bremia lactucae).jpg
Autor: Rasbak, Licencja: CC-BY-SA-3.0
(nl:IJssla met witaantasting) Iceberg with Bremia lactucae ;