Brennus (III wiek p.n.e.)

Ten artykuł od 2010-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Brennus – przywódca potężnej armii celtyckiej, która najechała Macedonię i Grecję w 279 r. p.n.e. Był to już powtórny najazd Celtów na te tereny, gdyż rok wcześniej pokonali oni wojska macedońskie, zabili jej władcę Ptolemeusza Keraunosa i złupili północną Macedonię. Tymczasem najazd po wodzą Brennusa miał na celu nie tylko złupienie kraju, ale także (a może przede wszystkim) poszukiwanie nowych siedzib do trwałego osiedlenia się, o czym świadczą antyczni pisarze, opisując liczne tabory posuwające się za armią celtycką. Całym tym przedsięwzięciem kierował właśnie Brennus. Wtargnął on najpierw i złupił tereny Ilirów, następnie uderzył na Macedonię, pokonał Sostenesa, ponosząc przy tym znaczne straty, złupił kraj i ruszył na Grecję. Po nieudanej obronie Termopil przez siły grecko-etolskie Brennus podzielił swoją armię na dwie części: część wojsk pod dowództwem Akichoriosa, skierował na południe, a sam wyruszył na Delfy w celu złupienia słynnego sanktuarium. Etolowie tymczasem, jako że tylko oni byli liczącą się siłą w walce z Celtami, również się podzielili, większość wojsk kierując za Akichoriosem, a niewielkie siły pozostawiając do obrony Delf. Pod Delfami załamała się ofensywa celtycka, a sam Brennus zginął – według Diodora Sycylijskiego ciężko ranny, nie mogąc kontynuować wojny, wydał dyspozycje co do następstwa po sobie i dalszych poczynań swojego ludu, następnie upiwszy się przebił się mieczem. Istnieje także wersja wydarzeń, która mówi o śmierci Brennusa spowodowanej ranami w Macedonii, do której się wycofał spod Delf.