Bret Boone

Brett Boone
Ilustracja
Brett Boone jako zawodnik Seattle Mariners.
drugobazowy
Pełne imię i nazwisko

Bret Robert Boone

Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1969
El Cajon

Odbijał

prawą

Rzucał

prawą

Debiut

19 sierpnia 1992

Ostatni występ

31 lipca 2005

Statystyki
Średnia uderzeń

0,266

Home runy

252

Uderzenia

1775

RBI

1021

Kariera klubowa
LataKluby
1992–1993Seattle Mariners
1994–1998Cincinnati Reds
1999Atlanta Braves
2000San Diego Padres
2001–2005Seattle Mariners
2005Minnesota Twins

Bret Robert Boone (ur. 6 kwietnia 1969) – amerykański baseballista, który występował na pozycji drugobazowego.

Kariera zawodnicza

W czerwcu 1987 został wybrany w 28. rundzie draftu przez Minnesota Twins, jednak nie podpisał kontraktu z organizacją tego klubu[1], gdyż zdecydował się podjąć studia na University of Southern California, gdzie w latach 1988–1990 grał w drużynie uniwersyteckiej USC Trojans. W ciągu trzech sezonów gry na uczelni uzyskał średnią 0,304, zdobył 29 home runów i zaliczył 160 RBI[2]. W czerwcu 1990 został wybrany w 5. rundzie draftu przez Seattle Mariners i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, najwyżej na poziomie Triple-A w Calgary Cannons[1][3].

W Major League Baseball zadebiutował 19 sierpnia 1992 w meczu przeciwko Baltimore Orioles, w którym zaliczył RBI single. W listopadzie 1993 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Cincinnati Reds, w którym grał przez pięć sezonów. W 1998 reprezentował klub w Meczu Gwiazd i po raz pierwszy zdobył Złotą Rękawicę. W 1999 grał w Atlanta Braves, zaś w 2000 w San Diego Padres[1].

W grudniu 2000 jako wolny agent podpisał kontrakt ze Seattle Mariners. W 2001 zanotował najlepszy sezon w swojej karierze, notując średnią 0,331, zdobywając 37 home runów i zaliczając najwięcej w American League RBI (141)[1]. Ponadto został wybrany do wyjściowego składu AL All-Star Team, po raz pierwszy otrzymał Silver Slugger Award, a w głosowaniu od nagrody MVP American League zajął 3. miejsce za kolegą z zespołu Ichirō Suzukim i Jasonem Giambim z Oakland Athletics[1][4]. W sezonie 2001 Seattle Mariners wyrównali rekord należący do Chicago Cubs, odnosząc 116 zwycięstw w sezonie zasadniczym[5]. Grał jeszcze w Minnesota Twins i klubie farmerskim Washington NationalsColumbus Clippers[1][3]. Karierę zawodniczą zakończył w maju 2008[6].

Życie prywatne

Bret Boone jest synem Boba Boone’a, czterokrotnego uczestnika Meczu Gwiazd i mistrza MLB z Philadelphia Phillies w 1980, wnukiem Raya Boone’a, dwukrotnego uczestnika Meczu Gwiazd i mistrza MLB z Cleveland Indians w 1948 roku oraz bratem Aarona Boone’a, który również wystąpił w All-Star Game[7].

Nagrody i wyróżnienia

Nagroda/wyróżnienieLataŹródło
All-Star1997, 2001, 2003[1]
Gold Glove Award1998, 2002, 2003, 2004[1]
Silver Slugger Award2001, 2003[1]

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Bret Boone Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-06-19]. (ang.).
  2. Bret Boone Announces Retirement. usctrojans.com. [dostęp 2016-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 sierpnia 2016)]. (ang.).
  3. a b Bret Boone Register Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-06-19]. (ang.).
  4. 2001 AL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2016-06-19]. (ang.).
  5. Mariners celebrate anniversary of 116-win club. mlb.com. [dostęp 2016-06-19]. (ang.).
  6. After 14 major league seasons, retiring Boone in a better place. espn.com. [dostęp 2016-06-19]. (ang.).
  7. Ray Boone. sabr.org. [dostęp 2016-06-18]. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Baseball pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Baseball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Bret Boone3.jpg
Autor: User Googie man on en.wikipedia, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Bret Boone at bat against the Tampa Bay Devil Rays, May 28, 2005. Photo by Googie Man
23:03, 13 June 2005 . . Googie man . . 2309×1758 (896 KB)