Brewster F2A Buffalo
 Brewster F2A-3 Buffalo | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | pokładowy samolot myśliwski |
| Załoga | 1 pilot |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji | |
| Wycofanie ze służby | |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Moc | 1200 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 10 668 mm |
| Długość | 8050 mm |
| Wysokość | 3533 mm |
| Powierzchnia nośna | 19,41 m² |
| Masa | |
| Własna | 2162 kg |
| Zapas paliwa | 600 l |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | 518 km/h (na wys. 4900 m) |
| Pułap praktyczny | 9952 m |
| Zasięg | 2704 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| cztery karabiny maszynowe Colt MG 53-2 kalibru 12,7 mm | |
| Liczba miejsc | |
| 1 | |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Finlandia, Holandia, Australia, Nowa Zelandia | |
| Rzuty | |
 | |
Brewster Buffalo lub Brewster F2A – amerykański myśliwiec pokładowy z czasów II wojny światowej, pierwszy jednopłatowiec użytkowany przez United States Navy.
Historia
Samolot zaprojektowano w odpowiedzi na zamówienie amerykańskiej marynarki wojennej z 1936 roku na nowoczesny jednopłatowy pokładowy samolot myśliwski. Na zamówienie odpowiedziały firmy Brewster Aeronautical Corporation (prototyp XF2A-1), a także Grumman (XF4F-1) i Seversky (XFN-1).
Pierwszy lot XF2A-1 odbył się w grudniu 1937. Po przeprowadzeniu testów, w czerwcu 1937 US Navy zamówiła 54 egzemplarze seryjnych F2A-1 (zbudowano 53 egz.). Samolot zbudowano w układzie średniopłata, charakteryzował się całkowicie metalową konstrukcją (z wyjątkiem usterzenia), posiadał klapy na skrzydłach i wciągane podwozie. Po przekazaniu 9 samolotów dywizjonowi z USS „Saratoga”, dowództwo marynarki postanowiło sprzedać pozostałe 44 samoloty jako nadwyżki Finlandii (marynarka USA miała w zamian otrzymać nowszą wersję myśliwca). Kolejną wersję oznaczono F2A-2, różniła się ona od poprzedniczki m.in. mocniejszym silnikiem (R-1830-40) i lepszym śmigłem. Pierwsze samoloty tej wersji dotarły do jednostek US Navy dopiero we wrześniu 1940, gdyż w pierwszej kolejności dostarczano samoloty dla krajów europejskich. W kolejnej wersji, F2A-3, dodano silniejsze opancerzenie, kuloodporną kabinę pilota oraz zwiększono zapas paliwa. Marynarka wojenna USA zamówiła w sumie 43 egzemplarze wersji F2A-2 i 108 F2A-3. Produkcję zakończono w 1942. Piloci chwalili sobie te samoloty, jako łatwe w pilotażu i stosunkowo zwrotne, nie były to jednak samoloty mogące dorównać japońskim Mitsubishi A6M Zero. Wśród wad samolotu należy wymienić często psujące się wysuwane podwozie.
Wersje eksportowe
B-239 – tak oznaczono 44 samoloty wersji F2A-1 sprzedane w 1939 roku Finlandii. Od 1941, kiedy Finlandia walczyła ze Związkiem Radzieckim wspólnie z Niemcami, wobec braku możliwości zakupu oryginalnych części zamiennych, niektóre samoloty wyposażano na miejscu w zdobyczne silniki M-63. W niektórych samolotach montowano podwozie pozwalające na lądowanie na śniegu lub lodzie. Powstał też prototyp fińskiej kopii B-239, nazwany Humu, produkcji jednak nie podjęto.
B-339B – samoloty wersji F2A-2 pozbawione wyposażenia typowo morskiego (tratwy ratunkowej, zaczepu służącego do lądowań na lotniskowcu) przeznaczone dla Belgii (40 egz.). Wobec upadku Belgii w 1940 większość samolotów przekazano Wielkiej Brytanii, a 6 maszyn będących w drodze do Europy znalazło się we francuskiej posiadłości Martynice, gdzie zostały zniszczone, aby nie wpadły w ręce rządu Vichy.
B-339C – zamówiona przez Holandię, lądowa wersja F2A-2. Z powodu trudności z pozyskaniem silników Wright Cyclone, 24 samoloty dostarczone do Holenderskich Indii Wschodnich wyposażono w wyremontowane silniki Wright R-1820-G105 (1100 KM) wyjęte z cywilnych samolotów DC-3. Pozostałe 48 maszyn wyposażono w silniki Wright R-1820-G205 (1200 KM) i oznaczono później B-339D.
B-339E – 170 maszyn wersji F2A-2 kupionych przez Wielką Brytanię. Ponieważ samoloty te nie mogły się równać z myśliwcami niemieckimi, dowództwo RAF wysłało je na Daleki Wschód, gdzie wyposażono w nie dywizjony RAF, RAAF i RNZAF.
339-23 – zamówiona przez Holandię wersja eksportowa F2A-3, wyposażona jednak w łatwiej dostępne silniki Wright R-1820-G5 (950 KM). Zanim samoloty dostarczono do Holenderskich Indii Wschodnich, Jawa została zajęta przez Japonię, w związku z tym samoloty te znalazły się w Australii, gdzie początkowo zostały wcielone do lotnictwa armii USA (USAAF), a później przekazane RAAF, gdzie 6 z nich użytkowano jako samoloty rozpoznawcze, a 9 służyło w obronie miasta Perth. Samoloty tej wersji nie brały udziału w walkach.
Użycie bojowe
Europa
Pomimo wielu zamówień samolotów Buffalo przez państwa europejskie, samoloty te już na początku wojny nie stanowiły zagrożenia dla niemieckich Messerschmitt Bf 109 i w większości przypadków skierowano je do walk w Azji. Wyjątek stanowiły nieliczne B-339B służące w dywizjonach lotnictwa brytyjskiej marynarki wojennej na Krecie. Myśliwców tych używano jednak najprawdopodobniej jedynie jako samolotów wsparcia podczas obrony Krety.
Przed końcem wojny zimowej do Finlandii dotarło jedynie 6 samolotów B-239. Przesyłano je przez Trollhättan w Szwecji, gdzie były montowane przez mechaników lotnictwa Norwegii. Od 1941, kiedy Finlandia znalazła się w stanie wojny ze Związkiem Sowieckimi, do 1944 roku, kiedy Finlandia skapitulowała, 44 samoloty B-239 odniosły aż 478 zwycięstw powietrznych nad samolotami sowieckimi przy utracie 23 maszyn. Po kapitulacji w 1944, podczas walk z wojskami niemieckimi na terenie Finlandii, B-239 na pewno zestrzeliły jeszcze kilka bombowców Ju 87 Stuka. B-239 pozostawały na wyposażeniu fińskiej armii do 1948 roku.
Azja i Pacyfik
Służące w lotnictwie marynarki wojennej USA F2A-3, były podstawowym wyposażeniem jednego dywizjonu (VF-2) podczas ataku na Pearl Harbor, jednak samolotów tych użyto tylko do ataku na japoński okręt podwodny. Po przezbrojeniu wszystkich dywizjonów w myśliwce Grumman F4F Wildcat, F2A-3 przekazano stacjonującym w bazach lądowych dywizjonom lotnictwa piechoty morskiej USA (VMF-211 i VMF-221). 10 marca 1942 roku F2A-3 należące do VMF-221 zestrzeliły japońską łódź latającą Kawanishi H8K w pobliżu Midway, a podczas bitwy pod Midway, 4 czerwca 1942 roku, dywizjon VMF-211 stracił w starciu z japońskimi samolotami pokładowymi 12 F2A-3 spośród 21 wysłanych samolotów tego typu. Po tym katastrofalnym wydarzeniu podjęto decyzję o natychmiastowym wycofaniu myśliwców Buffalo do dywizjonów szkolnych, gdzie pozostały do 1944.
Znajdujących się w Holenderskich Indiach Wschodnich B-339C i B-339D użyto m.in. do obrony Singapuru i podczas japońskich inwazji na Borneo, Sumatrę i Jawę. Podczas 3 miesięcy walk piloci latający na tych maszynach odnieśli 55 zwycięstw powietrznych, tracąc 30 samolotów w powietrzu, 15 na lądzie i kilka w wypadkach.
Brytyjskie Brewstery Buffalo w Azji walczyły w Birmie, gdzie sformowano dywizjon z ochotników amerykańskich i wspólnie z lotnictwem holenderskim w Holenderskich Indiach Wschodnich.
Dane techniczne
| Wersja | F2A-1 | F2A-2 | F2A-3 |
|---|---|---|---|
| Długość | 7938 mm | 7807 mm | 8050 mm |
| Rozpiętość | 10 668 mm | 10 668 mm | 10 668 mm |
| Silnik | 1 Wright R-1820-34 (950 KM) | Wright R-1820-40 Cyclone (1200 KM) | Wright R-1820-40 Cyclone (1200 KM) |
| Masa własna | 1717 kg | 1882 kg | 2162 kg |
| Masa startowa | 3124 kg | 3247 kg | |
| Prędkość maks. | 500 km/h (5532 m) | 554 km/h (5044 m) | 518 km/h (4907 m) |
| Zasięg | 1553 km | 2704 km | |
| Uzbrojenie | 4 km Browning 12,7 mm 2 bomby 45 kg | 4 km Browning 12,7 mm 2 bomby 45 kg | 4 km Browning 12,7 mm 2 bomby 45 kg |
| Liczba maszyn | 53 | 43 | 108 |
Zobacz też
- VL Humu - fińska wersja Brewstera F2
Bibliografia
- Brewster F2A Buffalo Lotnictwo nr 11 (2010) s.84-93 ISSN 1732-5323
| Samoloty myśliwskie | |
|---|---|
| Samoloty bombowe i torpedowe | |
| Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe | |
| Samoloty szkolne | |
| Samoloty transportowe i szybowce | |
| Śmigłowce | |
| Konstrukcje prototypowe i doświadczalne |
Media użyte na tej stronie
.svg)
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
A U.S. Navy Brewster F2A-2 Buffalo at the NACA Langley Research Center, Hampton, Virginia (USA), on 9 February 1943.
Original description (NASA): "Brewster F2A-2 Buffalo: The Navy's Brewster F2A-2 Buffalo did not prove to be a particularly effective fighter aircraft, but that did not prevent countries such as England, Finland, and Australia from operating version of the Buffalo. This F2A-2 arrived at Langley from the factory by truck in 1942, and was sent to NAS Norfolk two years later."
A U.S. Navy Brewster F2A-3 fighter pictured during a training flight from Naval Air Station Miami, Florida (USA), on 2 August 1942. The plane was piloted by LCdr. Joseph C. Clifton.
Buffalo Mark Is of No. 453 Squadron RAAF, lined up at Sembawang, Singapore, on the occasion of an inspection by Air Vice Marshal C W H Pulford, Air Officer Commanding Royal Air Force Far East.
Roundel used by US armed forces from 6 May 1942 to 28 June 1943 when white bars and a red outline were added as the result of studies which showed that shape was more important than color from a distance.
Autor: NiD.29, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Roundel used by all US armed forces from 31 July 1943 to 14 January 1947, replacing roundel having red outline, or no outline, but with white bars, and was replaced some nine months before the USAF was formed, by roundel having a single lengthwise red bar inset in white bars (bisecting them), giving the insignia the trio of red-white-red stripes evocative of the non-canton areas of the Flag of the United States.
Roundel used by the United States armed forces from 19 August 1919 to 6 May 1942 until red dot removed to avoid confusion with Japanese insignia. Superseded very similar roundel whose colors and proportions differed slightly - the original version having the colors from the US flag, and a center dot 1/3 of the outer radius. This version has a center dot constrained by the inner vertices of the star, a size that does not translate into an even fraction.
Autor: Kaboldy, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brewster F2A-1 Buffalo fighter