Brian Joubert

Brian Joubert
	; Brian Joubert na podium mistrzostw Europy 2009
Reprezentacja	Francja
Data i miejsce urodzenia	20 września 1984 ; Poitiers
Wzrost	179 cm
Konkurencja	Soliści
Trener	Oleg Wasiljew, Veronique Guyon, Nikołaj Morozow, Annick Dumont, Katia Krier, Patrick Gueppe, Laurent Depouilly, Jean-Christophe Simond, Andrei Berezintsev
Klub	Club France F.F.S.G.
Zakończenie kariery	14 lutego 2014
Rekordy życiowe ISU
Nota łączna	244,58; Mistrzostwa Świata 2012
Program krótki	88,55; Mistrzostwa Europy 2010
Program dowolny	161,11; Mistrzostwa Świata 2012
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Francja
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa Europy
	Finał Grand Prix

Brian Joubert (ur. 20 września 1984 w Poitiers) – francuski łyżwiarz figurowy, startujący w konkurencji solistów. Uczestnik igrzysk olimpijskich (2002, 2006, 2010, 2014), mistrz świata (2007), trzykrotny mistrz Europy (2004, 2007, 2009), zwycięzca finału Grand Prix (2006) oraz 8-krotny mistrz Francji. Zakończył karierę amatorską 14 lutego 2014 roku i rozpoczął karierę trenera łyżwiarskiego^[1].

Życie prywatne

Brian Joubert, syn Jean-Michela i Raymonde Joubert, urodził się w Poitiers w 1984 roku. Poważnie zachorował mając 11 miesięcy. Lekarze byli zmuszeni usunąć mu nerkę. Łyżwiarstwo figurowe zaczął trenować pod wpływem sióstr w wieku 4 lat. Próbował zająć się hokejem na lodzie, ale mając 6 lat stwierdził, że woli skakać. W pierwszych zawodach wziął udział mając 5 lat.

W 2004 roku było głośno o jego związku z miss Francji Laetitią Bléger. Modelka w jednym z wywiadów oświadczyła, że Joubert spotykał się z nią, żeby ukryć, że jest homoseksualistą. Łyżwiarz wniósł oskarżenie do sądu. Zgodnie z wyrokiem Bléger i magazyn wypłacili mu odszkodowanie w wysokości 17 tysięcy euro. W latach 2005-2009 spotykał się z mistrzynią Włoch Valentiną Marchei. Pojawiały się plany wspólnego występu na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 w Vancouver. Para zdecydowała się na rozstanie w styczniu 2009, najprawdopodobniej związane to było z ich karierami sportowymi

Trzykrotnie wziął udział we francuskiej edycji programu „Fort Boyard” (2004, 2007, 2008). Został sponsorem fundacji na rzecz dzieci z zespołem Williamsa. 13 marca 2006 wydano biografię Jouberta „Le feu sur la glace” (fr. "Ogień Na Lodzie").

Technika i choreografia

Brian Joubert znany jest z żywiołowości, ciekawych choreografii i wykonywania perfekcyjnie pewnych elementów, zwłaszcza skoków. Do słynnych należą skoki poczwórne: Salchow i Toeloop. Do historii przeszedł program dowolny z sezonu 2006/07, w którym wykonywał 3 skoki poczwórne. Często podkreśla, że są dla niego bardzo ważne, nowy system nie gwarantuje za nie lepszych ocen, ale świadczą o poziomie prezentowanym przez łyżwiarza. Do elity solistów zalicza się m.in. dzięki kombinacji skoków 4-2 (np. poczwórny Toeloop – podwójny Toeloop). Jego skoczność przejawia się w również w niezwykle mocnych, silnych i wyrazistych skokach jak potrójny Lutz czy death-drop (skok do piruetu przez Axla). Z kolei żywiołowość to przede wszystkim bogate w trudne figury i elementy sekwencje kroków.

Jego słabą strona są na pewno piruety, za które często jest krytykowany. Podjęcie współpracy z Lucinda Ruth w sezonie 2005/06, miało na celu zniwelowanie niedoskonałości łyżwiarza. Niejednokrotnie przyczyną przegranej Jouberta była również pewność siebie. Podczas Mistrzostw Świata 2009 w Los Angeles, zaliczanych do największych porażek łyżwiarza, był o krok od wygranej. Przed występem podkreślał, że zamierza wygrać, a zapewni mu to bogactwo elementów, z których słynie. Po programie krótkim prowadził. Podczas programu dowolnego dopuścił się dwóch błędów, w tym jednego poważnego, na stosunkowo łatwym dla siebie podwójnym Axlu. W ten sposób ominęło go nie tylko złoto i srebro.

Joubert jest charyzmatyczny i chimeryczny. Zarówno programy dowolne, jak i obowiązkowe przykuwają uwagę. Wyróżniają się spośród innych, prezentowanych na zawodach poprzez muzykę, kombinacje, szybkość czy wyszukane elementy. Jako podkłady wykorzystuje znane ścieżki dźwiękowe, nieraz pochodzące z filmów (np. Matrix, Requiem dla snu) czy typowo klubowe utwory. Joubert lubi zmieniać zdanie co do choreografii. Znana jest historia sprzed Mistrzostw Europy 2009, gdy na 2 tygodnie przed zawodami postanowił wykorzystać inną muzykę w programie krótkim, a co za tym idzie, także choreografię.

Osiągnięcia

Zawody	99–00	00–01	01–02	02–03	03–04	04–05	05–06	06–07	07–08	08–09	09–10	10–11	11–12	12–13	13–14	15–16
Międzynarodowe^[2]
Igrzyska olimpijskie			14				6				16				13
Mistrzostwa świata			13	6	2	6	2	1	2	3	3	8	4	9
Mistrzostwa Europy			3	2	1	2	3	1	3	1	3	2	8	4	8
GP Finał Grand Prix				3		5	WD	1		WD	WD
GP Cup of China					2							4	WD	WD
GP Rostelecom Cup								1		1					WD
GP NHK Trophy					4						1
GP Skate Canada International									1
GP Skate America			9	1		1	3								WD
GP Trophée Eric Bompard				5	4	2	2	1	WD	4	4	WD	WD	4
International Challenge Cup													1	1
NRW Trophy															2
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe^[2]
Mistrzostwa Świata Juniorów	15
JGP we Francji		4
JGP w Polsce		4
Krajowe^[2]
Mistrzostwa Francji	10	14	3	1	1	1	1	1	1	WD	WD	1	1	WD	2
Mistrzostwa Francji juniorów	2 J	4 J
Master's de Patinage				3	1	3	1	1	1	2	2	1	2	2	WD
Zawody zespołowe^[2]
World Team Trophy										4 T 2 P			4 T 3 P	6 T 7 P
Japan Open								2 T 3 P								3 T 6 P

Przypisy

↑ Nadia Vasilyeva: Brian Joubert: “Why do we have to put limits on the spins, the footwork?” (ang.). Inside Skating. [dostęp 2018-09-06].
↑ ^a ^b ^c ^d Competition Results – Brian JOUBERT (ang.). ISU. [dostęp 2018-09-06].

Bibliografia

International Skating Union Biography – Brian Joubert (ang.). ISU. [dostęp 2018-09-06].

[1] Nadia Vasilyeva: Brian Joubert: “Why do we have to put limits on the spins, the footwork?” (ang.). Inside Skating. [dostęp 2018-09-06].

[ISUresults-2] Competition Results – Brian JOUBERT (ang.). ISU. [dostęp 2018-09-06].

[1]

[2]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne