Brian Minto

Brian Minto
PseudonimThe Beast
Data i miejsce urodzenia27 stycznia 1975
Butler, Pensylwania, Stany Zjednoczone
ObywatelstwoStany Zjednoczone
Wzrost180 cm
Styl walkipraworęczny
Kategoria wagowaciężka
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk53
Zwycięstwa42
Przez nokauty27
Porażki11
Remisy0
Nieodbyte0
  1. ↑ Bilans walk aktualny na 12 sierpnia 2015.

Brian Minto (ur. 27 stycznia 1975 w Butler) – amerykański bokser wagi ciężkiej.

Kariera amatorska

Brian Minto stoczył 18 walk amatorskich, z których 15 wygrał, a 3 przegrał. Na zawodowstwo przeszedł w 2002 roku[1].

Kariera zawodowa

27 listopada 2002 Brian Minto zadebiutował w boksie zawodowym. W swojej pierwsze walce pokonał w 2 rundzie przez techniczny nokaut Leroya Loscara[2].

23 kwietnia 2004 Minto pokonał w 8 rundzie Jeremy'ego Batesa, zdobywając wakujący pas Mistrza Wirginii Zachodniej.

17 marca 2007 Brian Minto przegrał jednogłośnie na punkty, po 12 rundach, z Luanem Krasniqi. Stawką pojedynku był interkontynentalny pas federacji WBO[3].

5 grudnia 2009 w walce rankingowej z Chrisem Arreolą, poniósł porażkę w 4 rundzie przez techniczny nokaut[4].

1 maja 2010 Brian Minto stoczył walkę w kategorii junior ciężkiej, o tytuł Mistrza Świata federacji WBO z Marco Huckiem. Pojedynek został przerwany przez trenera Amerykanina, z powodu przewagi Hucka[5].

29 października 2010 Minto wygrał swój drugi pojedynek w kategorii junior ciężkiej, pokonując Pierre'a Karama i zdobywając jednocześnie pas WBC Continental Americas[6][7]

28 stycznia 2012 po ponad rocznej przerwie Brian Minto ponownie stoczył walkę w kategorii ciężkiej. W 3 rundzie, przez techniczny nokaut poniósł porażkę z Tonym Grano[8].

18 sierpnia 2012 Brian Minto pokonał w 4 rundzie, przez techniczny nokaut Mike'a Shepparda, zdobywając wakujący pas NABA[9].

15 czerwca 2013 Minto wystąpił w walce wieczoru na gali w Bydgoszczy, gdzie uległ jednogłośnie na punkty Arturowi Szpilce, stosunkiem 98:93, 98:92 oraz 100:90. Stawką pojedynku był tymczasowy pas WBC Baltic[10].

5 lipca 2014 w Manukau przegrał przed czasem w sódmej rundzie w dziesięciorundowym pojedynku z Nowozelandczykiem Josephem Parkerem[11].


28 marca 2015 wziął udział w turnieju Super 8 w wadze junior ciężkiej w nowozelandzkiem Christchurch. Rozpoczął rywalizację od zwycięstwa w drugiej rundzie z Nowozelandczykiem Montym Filimaeą (10-12-1, 6 KO), w półfinale wypunktował na dystansie trzech rund Australijczyka Daniel Ammanna (30-9-1, 6 KO). Przegrywając w finale z reprezentant gospodarzy Israelem Asesanyą (3-1, 1 KO)[12].

12 sierpnia 2015 w Londynie przegrał przez nokaut w trzeciej rundzie z Anglikiem Dillianem Whytem (16-0, 13 KO)

Przypisy

  1. ↑ Heavyweight Brian Minto: “From my last fight to this fight, I’ve probably improved 100%.” (ang.). eastsideboxing.com. [dostęp 2013-06-12].
  2. ↑ Brian Minto vs. Leroy Loscar (ang.). boxrec.com. [dostęp 2013-06-12].
  3. ↑ Luan Krasniqi vs. Brian Minto (ang.). boxrec.com. [dostęp 2013-06-12].
  4. ↑ Chris Arreola vs. Brian Minto (ang.). boxrec.com. [dostęp 2013-06-12].
  5. ↑ Huck rozbił Minto (pol.). bokser.org. [dostęp 2013-06-12].
  6. ↑ Brian Minto vs. Pierre Karam (ang.). boxrec.com. [dostęp 2013-06-12].
  7. ↑ Minto z pasem kontynentalnym (pol.). bokser.org. [dostęp 2013-06-12].
  8. ↑ Grano znokautował Minto (pol.). bokser.org. [dostęp 2013-06-12].
  9. ↑ Kolejne zwycięstwo Minto (w:) Zwycięstki powrót Spadfory (pol.). bokser.org. [dostęp 2013-06-12].
  10. ↑ Szpilka lepszy od groźnego Minto (pol.). bokser.org. [dostęp 2013-06-16].
  11. ↑ Uwaga, talent! Młokos z Nowej Zelandii nową siłą wagi ciężkiej? (wideo) (pol.). sportowefakty.pl. [dostęp 2015-01-05].
  12. ↑ Porażka Minto w finale nowozelandzkiego Super 8 (pol.). bokser.org. [dostęp 2015-03-29].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Boxing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.