Brian Orser
_-_Brian_Orser.jpg) Brian Orser (2014) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Reprezentacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 170 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Konkurencja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener | Doug Leigh | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | Skate Midland, | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Zakończenie kariery | 1988 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Brian Ernest Orser (ur. 18 grudnia 1961 w Belleville) – kanadyjski trener łyżwiarstwa figurowego, a wcześniej łyżwiarz figurowy, startujący w konkurencji solistów. Dwukrotny wicemistrz olimpijski (1984[1], 1988[2]), mistrz świata (1987) oraz 8-krotny mistrz Kanady (1981-1988).
13 lutego 1988 roku Orser był chorążym reprezentacji Kanady na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1988 w Calgary[3].
Po zakończeniu kariery amatorskiej w 1988 roku występował w rewiach łyżwiarskich m.in. Stars On Ice do 2007 roku, a następnie został trenerem łyżwiarstwa[4]. Od 2006 roku jest jednym z głównych trenerów w klubie Toronto Cricket, Skating and Curling Club.
Jako trener doprowadził do złotego medalu olimpijskiego Koreankę Kim Yu-Nę (2010)[5] oraz Japończyka Yuzuru Hanyū (2014, 2018)[6] oraz trenował m.in. Hiszpana Javiera Fernándeza dwukrotnego mistrza świata i zdobywcę brązowego medalu olimpijskiego (2018)[7].
Życiorys
Kariera łyżwiarska
Brian Orser został po raz pierwszy Mistrzem Kanady w 1977 roku w klasie Novice, w 1979 roku w klasie juniorów. Był ośmiokrotnym Mistrzem Kanady w klasie seniorów.
W roku 1983 zdobył brązowy medal na Mistrzostwach Świata.
W roku 1984 podczas Olimpiady w Sarajewie jako pierwszy łyżwiarz wykonał podczas programu dowolnego potrójnego Axla, dzięki czemu zyskał przydomek "Mr. Triple Axel" - "Pan Potrójny Axel". Zdobył srebrny medal plasując się za Scottem Hamiltonem.
Podczas ceremonii otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Calgary, Alberta, w 1988 roku, Brian Orser niósł flagę Kanady.
Bitwa Brianów
Na Olimpiadzie rozegrała się walka "bitwa Brianów", jak nieformalnie współzawodnictwo pomiędzy Brianem Orserem a Amerykaninem Brianem Boitano. Współzawodnictwo rozegrało się na trzech etapach: figurach obowiązkowych, podczas programu krótkiego i programu dowolnego. Po figurach obowiązkowych Boitano był przed Orserem, lecz Orser wygrał z nim program krótki. Różnica między zawodnikami była tak niewielka, że dopiero program długi zadecydował o zwycięstwie. Zarówno program Boitano jak i Orsera miały militarny charakter.
Występ do muzyki "Napoleon", w którym Boitano prezentował pięć etapów w życiu żołnierza, był wykonany bezbłędnie technicznie i zawierał osiem potrójnych skoków, w tym dwa potrójne Axle. W pozycji monda Boitano jechał 10 sekund.
Uzyskał następujące noty:
| Boitano | RFN | USA | DEN | ZSRR | SUI | JPN | NRD | CAN | CZE |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zawartość techniczna | 5.8 | 5.9 | 5.9 | 5.9 | 5.9 | 5.8 | 5.8 | 5.8 | 5.9 |
| Wrażenie artystyczne | 5.8 | 5.9 | 5.7 | 5.8 | 5.8 | 5.9 | 5.8 | 5.8 | 5.9 |
| Miejsce | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 2 |
Orser jechał do muzyki "Dance of the Carter" i "Dance of Kozelkov and His Friends" z baletu Dmitrija Szostakowicza. Wykonał siedem potrójnych skoków w tym jednego potrójnego Axla. Otrzymał następujące noty.
| Orser | RFN | USA | DEN | ZSRR | SUI | JPN | NRD | CAN | CZE |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wartość techniczna | 5.8 | 5.8 | 5.8 | 5.8 | 5.8 | 5.8 | 5.8 | 5.8 | 5.9 |
| Wrażenie artystyczne | 5.9 | 5.9 | 5.8 | 5.8 | 5.9 | 5.8 | 5.9 | 5.9 | 6.0 |
| Miejsce | 1 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 1 | 1 | 1 |
Ostatecznie Boitano zdobył złoty medal, Orser srebrny.
Kariera trenerska
Brian Orser pracuje jako trener w Toronto Cricket, Skating and Curling Club w Toronto, gdzie współpracuje z Tracy Wilson i Ghislainem Briandem.
Do jego obecnych podopiecznych należą między innymi:
Yuzuru Hanyū
Jason Brown
Cha Jun-hwan
Joseph Phan
Jekatierina Kurakowa[8]- Conrad Orzel
- Rika Kihira[9]
Do jego byłych podopiecznych należą między innymi:
Javier Fernández- Gabrielle Daleman
Michaela Du Toit- Stephen Gogolev
Elizabiet Tursynbajewa- Fedor Andreev
Sean Carlow- Alaine Chartrand
- Phoebe Di Tommaso
- Christina Gao
Elene Gedevanishvili
Joshi Helgesson- Kim Yu-na
- Rachel Kirkland / Eric Radford
- Kwak Min-jeong
- Sonia Lafuente
- Rylie McCulloch-Casarsa
- Nam Nguyen
- Adam Rippon
- Yun Yea-ji
Jewgienija Miedwiediewa
Osiągnięcia
| Zawody | 76–77 | 77–78 | 78–79 | 79–80 | 80–81 | 81–82 | 82–83 | 83–84 | 84–85 | 85–86 | 86–87 | 87–88 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe[10][11] | ||||||||||||||||||
| Igrzyska olimpijskie | 2 | 2 | ||||||||||||||||
| Mistrzostwa świata | 6 | 4 | 3 | 2 | 2 | 2 | 1 | 2 | ||||||||||
| Nebelhorn Trophy | 2 | |||||||||||||||||
| NHK Trophy | 2 | 2 | ||||||||||||||||
| Novarat Trophy | 1 | |||||||||||||||||
| Skate Canada International | 6 | 2 | 2 | 1 | 1 | 1 | ||||||||||||
| St. Ivel International | 1 | 1 | 1 | |||||||||||||||
| Grand Prix International St. Gervais | 1 | |||||||||||||||||
| Vienna Cup | 3 | |||||||||||||||||
| Ennia Challenge Cup | 1 | |||||||||||||||||
| Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe | ||||||||||||||||||
| Mistrzostwa świata juniorów | 4 | |||||||||||||||||
| Krajowe[12] | ||||||||||||||||||
| Mistrzostwa Kanady | 1N | 3J | 1J | 4 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | ||||||
Nagrody i odznaczenia
- Światowa Galeria Sławy Łyżwiarstwa Figurowego – 2009[13]
- Canadian Olympic Hall of Fame – 1995
- Nagroda Emmy w kategorii Wybitny występ związany z muzyką klasyczną lub tańcem za występ Carmen on Ice – 1990[14]
- Canadian Sports Hall of Fame – 1989
- Order Kanady – Oficer (Officer) – 1988[4]
- Order Kanady – Członek (Member) – 1985[4]
Przypisy
- ↑ Figure Skating at the 1984 Sarajevo Winter Games: Men's Singles (ang.). Sports Reference. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)].
- ↑ Figure Skating at the 1988 Calgary Winter Games: Men's Singles (ang.). Sports Reference. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)].
- ↑ Jamer Christie, Beverley Smith: Which Canadian will carry flag into history? (ang.). theglobeandmail.com, 2010-01-27. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)].
- ↑ a b c Sports Reference – Brian Orser (ang.). Sports Reference. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)].
- ↑ Mark Sappenfield: Kim Yuna: record score gives Vancouver Olympics their 6.0 moment (ang.). csmonitor.com, 2010-02-26. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)].
- ↑ Barry Wilner: Hanyu's path to 2nd Olympic gold was paved with patience (ang.). dailyherald.com, 2018-02-18. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)].
- ↑ Elaine Teng: Figure skating coach Brian Orser a master of costume changes (ang.). ESPN, 2018-02-18. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-03)].
- ↑ Utalentowana Rosjanka Jekaterina Kurakowa chce reprezentować Polskę (pol.). sport.interia.pl, 2018-12-14. [dostęp 2018-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-16)].
- ↑ Rika Kihira to add Yuzuru Hanyu's coach Brian Orser (ang.). Kyodo News. [dostęp 2020-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-13)].
- ↑ Skate Canada Results Book – Volume 2 – 1974–current (ang.). skatecanada.ca. [dostęp 2020-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-20)].
- ↑ Skate Canada Results Book – Volume 1 – 1896–1973 (ang.). skatecanada.ca. [dostęp 2020-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-22)].
- ↑ Canadian Championships 1905–2006 (ang.). skatecanada.ca. [dostęp 2020-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-20)].
- ↑ World Hall of Fame Members (ang.). World Figure Skating Museum and Hall of Fame. [dostęp 2018-12-31].
- ↑ Brian Orser AWARDS & NOMINATIONS (ang.). [dostęp 2018-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-31)].
Bibliografia
- Sports Reference – Brian Orser (ang.). Sports Reference. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)].
Linki zewnętrzne
- http://www.canadianexcellence.com
- ESPN's brief history of gay athletes
- Brian Orser: Canadian Excellence
- 1988 Olympic Winter Games, Calgary (Canada) Results
- The Brians remember The Battle. cbc.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-04-26)].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Figure skating
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
.svg)
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
↑ Civil flag or Landesfarben of the Habsburg monarchy (1700-1806)
↑ Merchant ensign of the Habsburg monarchy (from 1730 to 1750)
↑ Flag of the Austrian Empire (1804-1867)↑ Civil flag used in Cisleithania part of Austria-Hungary
(1867-1918)House colours of the House of Habsburg
.svg)
Swedish merchant flag 1844-1905
.svg)
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
.svg)
.svg)
The Canadian Red Ensign, the national flag of Canada from 1957 to 1965. (see: the Canadian Red Ensign on the Register of Arms, Flags and Badges)
.svg)
Flaga z emblematem ISU dla sportowców ekipy Wspólnoty Niepodległych Państw w 1992.
Autor: David W. Carmichael, Licencja: CC BY-SA 3.0
Yuzuru Hanyu with Brian Orser
Autor: David W. Carmichael, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Kim Yu-Na and coach Brian Orser at the 2007-2008 Grand Prix Final practice time.
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 4.0
Officer of the Order of Canada ribbon bar. Canada.
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 4.0
Member of the Order of Canada ribbon bar. Canada.