Brice Hortefeux
 (c) Foto-AG Gymnasium Melle, CC BY-SA 3.0 | |
| Data i miejsce urodzenia | 11 maja 1958 |
|---|---|
| Minister spraw wewnętrznych Francji | |
| Okres | od 23 czerwca 2009 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Brice Hortefeux (ur. 11 maja 1958 w Neuilly-sur-Seine) – francuski polityk i samorządowiec, minister w kilku rządach i eurodeputowany.
Życiorys
Absolwent prawa, studiował w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu.
W latach 80. został członkiem Zgromadzenia na rzecz Republiki, wchodził w skład ścisłych władz tej partii. W 2002 dołączył do Unii na rzecz Ruchu Ludowego.
W okresie 1986–1994 zajmował kierownicze stanowiska w administracji lokalnej. Od 1992 zasiada w radzie regionalnej Owernii. W latach 1999–2005 sprawował mandat posła do Parlamentu Europejskiego. Był członkiem frakcji Europejskiej Partii Ludowej i Europejskich Demokratów, pracował w kilku komisjach gospodarczych[1].
Z PE odszedł w 2005, obejmując w rządzie Dominique’a de Villepin, obejmując stanowisko wiceministra spraw wewnętrznych odpowiedzialnego za wspólnoty terytorialne. Od 2007 w obu gabinetach François Fillona pełnił funkcję ministra imigracji, integracji, tożsamości narodowej i wspólnego rozwoju. Był pierwszą osobą sprawującą ten urząd, utworzony zgodnie z obietnicami przedwyborczymi Nicolasa Sarkozy’ego z 2007. W 2009 zastąpił Xaviera Bertranda na stanowisku ministra pracy, stosunków społecznych i solidarności. W czerwcu 2009 został ponownie wybrany posłem do Parlamentu Europejskiego, zdecydował się jednak pozostać na stanowisku rządowym. Po rekonstrukcji rządu w tym samym miesiącu objął urząd ministra spraw wewnętrznych, terytoriów zamorskich i wspólnot[2]. Po powołaniu trzeciego rządu tego samego premiera w listopadzie 2010 dodatkowo powierzono mu obowiązki w zakresie imigracji[3]. Z rządu odszedł w lutym 2011. W marcu tego samego roku objął mandat eurodeputowanego VII kadencji[1], który utrzymywał również w wyborach europejskich w 2014[4] i 2019[5].
W 2015 i 2021 wybierany na radnego regionu Owernia-Rodan-Alpy[6][7]. W latach 2016–2019 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego rady regionalnej.
Zaliczany do najbliższych współpracowników Nicolasa Sarkozy’ego, był świadkiem (wraz z Charles'em Pasqua) jego pierwszego małżeństwa z Marie-Dominique Culioli, został też ojcem chrzestnym jednego z jego synów. Jest masonem, członkiem Wielkiej Loży Narodowej Francji[8].
Przypisy
- ↑ a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2011-08-30].
- ↑ Décret du 23 juin 2009 relatif à la composition du Gouvernement (fr.). legifrance.gouv.fr, 23 czerwca 2009. [dostęp 2011-08-30].
- ↑ Communiqué de la Présidence de la République (fr.). elysee.fr, 14 listopada 2010. [dostęp 2011-08-30].
- ↑ Résultats européennes: la liste de nos nouveaux élus (fr.). leparisien.fr, 26 maja 2014. [dostęp 2014-05-28].
- ↑ Européennes: découvrez les 79 nouveaux députés français (fr.). lejdd.fr, 26 maja 2019. [dostęp 2019-05-27].
- ↑ Elections régionales et des assemblées de Corse, Guyane et Martinique 2015 (fr.). interieur.gouv.fr. [dostęp 2021-06-28].
- ↑ Elections régionales et des assemblées de Corse, Guyane et Martinique 2021 (fr.). interieur.gouv.fr. [dostęp 2021-06-28].
- ↑ Wawrzyniec Smoczyński. Pod fartuszkiem. „Polityka”, s. 50–53, 17 sierpnia 2011. [dostęp 2011-08-30].
Bibliografia
- Nota biograficzna na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych (fr.). [dostęp 2011-08-30].
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
Media użyte na tej stronie
Autor: Benjamin Lemaire, Licencja: CC BY 3.0
François Fillon