Brisbane International
Pat Rafter Arena | |
Miejsce | Australia Brisbane |
---|---|
Obiekt | Queensland Tennis Centre |
Nawierzchnia | Twarda |
Pierwsza edycja | 2009 |
Ostatnia edycja | 2019 – mężczyźni 2020 – kobiety |
ATP Tour | |
Kategoria | ATP Tour 250 |
Pula nagród | 589 680 $ |
Drabinka | 28S/16Q/16D |
WTA Tour | |
Kategoria | WTA Premier Series |
Ranga | WTA Premier |
Pula nagród | 1 000 000 $ |
Drabinka | 30S/32Q/16D |
Dyrektor | Cameron Pearson |
Aktualni mistrzowie | |
Gra pojedyncza mężczyzn Kei Nishikori | |
Gra podwójna mężczyzn Marcus Daniell Wesley Koolhof | |
Gra pojedyncza kobiet Karolína Plíšková | |
Gra podwójna kobiet Hsieh Su-wei Barbora Strýcová | |
Strona internetowa |
Brisbane International – profesjonalny turniej tenisowy inaugurujący sezony rozgrywek WTA Tour. Turniej rozgrywany był w australijskim Brisbane na kortach twardych w konkurencji kobiet w latach 2009–2020, natomiast w latach 2009–2019 odbywały się również zawody mężczyzn cyklu ATP Tour. Turniej żeński miał rangę WTA Premier, natomiast turniej męski był imprezą rangi ATP Tour 250.
Do 2008 roku zawody kobiece nosiły nazwę Australian Women’s Hardcourts i odbywały się w Gold Coast. Zawody męskie miały nazwę Adelaide International i odbywały się w Adelaide. W 2009 roku zadecydowano o połączeniu i przeniesieniu turniejów do Brisbane[1].
Mecze finałowe
Gra pojedyncza mężczyzn
Rok | Mistrz | Finalista | Wynik |
2019 | Kei Nishikori | Daniił Miedwiediew | 6:4, 3:6, 6:2 |
2018 | Nick Kyrgios | Ryan Harrison | 6:4, 6:2 |
2017 | Grigor Dimitrow | Kei Nishikori | 6:2, 2:6, 6:3 |
2016 | Milos Raonic | Roger Federer | 6:4, 6:4 |
2015 | Roger Federer | Milos Raonic | 6:4, 6:7(2), 6:4 |
2014 | Lleyton Hewitt | Roger Federer | 6:1, 4:6, 6:3 |
2013 | Andy Murray | Grigor Dimitrow | 7:6(0), 6:4 |
2012 | Andy Murray | Ołeksandr Dołhopołow | 6:1, 6:3 |
2011 | Robin Söderling | Andy Roddick | 6:3, 7:5 |
2010 | Andy Roddick | Radek Štěpánek | 7:6(2), 7:6(7) |
2009 | Radek Štěpánek | Fernando Verdasco | 3:6, 6:3, 6:4 |
Gra pojedyncza kobiet
Rok | Mistrzyni | Finalistka | Wynik |
2020 | Karolína Plíšková | Madison Keys | 6:4, 4:6, 7:5 |
2019 | Karolína Plíšková | Łesia Curenko | 4:6, 7:5, 6:2 |
2018 | Elina Switolina | Alaksandra Sasnowicz | 6:2, 6:1 |
2017 | Karolína Plíšková | Alizé Cornet | 6:0, 6:3 |
2016 | Wiktoryja Azaranka | Angelique Kerber | 6:3, 6:1 |
2015 | Marija Szarapowa | Ana Ivanović | 6:7(4), 6:3, 6:3 |
2014 | Serena Williams | Wiktoryja Azaranka | 6:4, 7:5 |
2013 | Serena Williams | Anastasija Pawluczenkowa | 6:2, 6:1 |
2012 | Kaia Kanepi | Daniela Hantuchová | 6:2, 6:1 |
2011 | Petra Kvitová | Andrea Petković | 6:1, 6:3 |
2010 | Kim Clijsters | Justine Henin | 6:3, 4:6, 7:6(6) |
2009 | Wiktoryja Azaranka | Marion Bartoli | 6:3, 6:1 |
Gra podwójna mężczyzn
Rok | Mistrzowie | Finaliści | Wynik |
2019 | Marcus Daniell Wesley Koolhof | Rajeev Ram Joe Salisbury | 6:4, 7:6(6) |
2018 | Henri Kontinen John Peers | Leonardo Mayer Horacio Zeballos | 3:6, 6:2, 10–2 |
2017 | Thanasi Kokkinakis Jordan Thompson | Gilles Müller Sam Querrey | 7:6(7), 6:4 |
2016 | Henri Kontinen John Peers | James Duckworth Chris Guccione | 7:6(4), 6:1 |
2015 | Jamie Murray John Peers | Ołeksandr Dołhopołow Kei Nishikori | 6:3, 7:6(4) |
2014 | Mariusz Fyrstenberg Daniel Nestor | Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 6:7(4), 6:4, 10–7 |
2013 | Marcelo Melo Tommy Robredo | Eric Butorac Paul Hanley | 4:6, 6:1, 10–5 |
2012 | Maks Mirny Daniel Nestor | Jürgen Melzer Philipp Petzschner | 6:1, 6:2 |
2011 | Lukáš Dlouhý Paul Hanley | Robert Lindstedt Horia Tecău | 6:4, krecz |
2010 | Jérémy Chardy Marc Gicquel | Lukáš Dlouhý Leander Paes | 6:3, 7:6(5) |
2009 | Marc Gicquel Jo-Wilfried Tsonga | Fernando Verdasco Mischa Zverev | 6:4, 6:3 |
Gra podwójna kobiet
Przypisy
- ↑ Linda Pearce: Adelaide event shifts to Brisbane (ang.). W: Tennis [on-line]. theage.com.au, 2006-06-08. [dostęp 2011-12-27].
Bibliografia
- Profil turnieju na stronie ATP (ang. • hiszp.). atptour.com. [dostęp 2022-01-03].
- Profil turnieju na stronie WTA (ang. • hiszp.). wtatennis.com. [dostęp 2022-01-03].
Media użyte na tej stronie
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flaga Finlandii
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Autor: Seamonkey210, Licencja: CC BY-SA 3.0
Inside of Pat Rafter Arena during a day session.