British Windward Islands

British Windward Islands

1833-1958
Flaga British Windward Islands Godło British Windward Islands
Dewiza: (Łacina) I pede fausto (Idź szczęśliwą stopą)
Hymn: God Save the Queen
Język urzędowy	Angielski
Stolica	Bridgetown, Barbados (1871–1885) St. George's, Grenada (1885–1958)
Ustrój polityczny	Monarchia konstytucyjna
Status terytorium	kolonia Wielkiej Brytanii
Powierzchnia  • całkowita	2,100 km²
Waluta	Funt szterling Dolar hiszpański Peso meksykańskie
Ustanowienie	1833
Utworzenie Federacji Indii Zachodnich	1958
Religia dominująca	Chrześcijaństwo

British Windward Islands – brytyjska kolonią istniejąca w latach 1833–1960, leżąca w południowej części Wysp Nawietrznych. Po polsku nazywana była Brytyjskimi Wyspami Zawietrznymi, co było nazewniczą pomyłką (ang. windward oznacza "nawietrzny")^[1], a także Brytyjskimi Wyspami Nawietrznymi^[2][3].

Składała się z wysp Grenada, Saint Lucia, Saint Vincent, Grenadyny, Barbados (siedziba gubernatora do 1885 roku, kiedy to powróciła do dawnego statusu oddzielnej kolonii) Tobago (do 1889 r., kiedy to dołączyło do Trinidadu), i (od 1940 r.) Dominika. Kolonia znana była jako Federalna Kolonia Wysp Zawietrznych od 1871 roku do czerwca 1956 roku, a następnie jako Terytorium Wysp Zawietrznych, aż do jej rozwiązania w 1960 roku^[4][5].

Historia

Stolicą było miasto Bridgetown a Barbadosie, od 1871 do 1885 roku, a następnie St. George's na Grenadzie. Wyspy nie były pojedynczą kolonią, ale konfederacją oddzielnych kolonii ze wspólnym gubernatorem, podczas gdy każda wyspa zachowała własne instytucje. Poszczególne wyspy nie miały wspólnego prawa ani dochodów. Był jednak wspólny sąd apelacyjny zarówno dla grupy, jak i dla Barbadosu, złożony z głównych sędziów poszczególnych wysp, a także istniał wspólny system kontroli, podczas gdy wyspy zjednoczyły się w utrzymaniu pewnych instytucji użyteczności publicznej. 3 stycznia 1958 British Windward Islands weszły w skład Federacji Indii Zachodnich^[6][7].

Przypisy