British and Irish Lions
![]() | |
Przydomek | Lwy (Lions) |
---|---|
Trener | Warren Gatland (2017) |
Zawodnicy | |
Kapitan | Sam Warburton (2017) |
Mecze | |
Pierwszy mecz![]() ![]() Dunedin, Nowa Zelandia; 28 kwietnia 1888 ![]() ![]() Port Elizabeth, Kolonia Przylądkowa; 30 lipca 1891 | |
Najwyższe zwycięstwo![]() ![]() Palmerston North, Nowa Zelandia; 28 czerwca 2005 | |
Najwyższa porażka![]() ![]() Auckland, Nowa Zelandia; 16 lipca 1983 |
British and Irish Lions (z ang. „Brytyjskie i Irlandzkie Lwy”; 1888–1950 British Isles, 1950–2001 British Lions) – zespół rugby, w którym występują zawodnicy z reprezentacji Anglii, Irlandii, Szkocji i Walii.
Do drużyny powoływani są, co do zasady, zawodnicy występujący na arenie międzynarodowej, chociaż faktem jest, że Lwem może być również zawodnik bez kariery reprezentacyjnej.
Nazwa i symbole

Pierwotnie zespół używał nazwy Wyspy Brytyjskie. Podczas wyjazdu do Nowej Zelandii w 1950 roku oficjalnym przydomkiem stały się Lwy, po raz pierwszy użyte w tym kontekście przez brytyjskich dziennikarzy już w 1924 roku, w nawiązaniu do emblematu lwów na koszulkach i krawatach graczy. Do roku 2001 używano nazwy Brytyjskie Lwy, którą zmieniono na obecną, Brytyjskie i Irlandzkie Lwy, uwzględniającą niepodległość Irlandii. Często nazwa zespołu jest skracana - wówczas graczy określa się po prostu Lwami.
Jako że Lwy nie reprezentują jednego kraju, nie posiadają hymnu. Przed meczami w 2005 roku wprowadzono piosenkę „The Power of Four”, która jednak nie spotkała się z aprobatą kibiców.
Znakiem Lwów są połączone symbole czterech federacji: róża (Anglia), oset (Szkocja), koniczyna (Irlandia) i pióra, będące oznaką księcia Walii. Również strój Lwów oddaje mieszane pochodzenie drużyny. Czerwone koszulki odpowiadają koszulkom Walijczyków, białe spodenki to nawiązanie do graczy z Anglii, granatowe skarpety symbolizują Szkotów, a Irlandczycy reprezentowani są przez zielone wypustki na skarpetach.
Historia
Pierwszy wyjazd wspólnej reprezentacji Wielkiej Brytanii i Irlandii na półkulę południową miał miejsce w roku 1888. Pierwszy wyjazd był przedsięwzięciem dość ryzykownym, bez jakiejkolwiek gwarancji zysku, jednak sześć kolejnych tras, które miały miejsce do 1910 roku, pozyskały drużynie rzeszę sympatyków i powszechną aprobatę, jako reprezentacji Imperium Brytyjskiego.
Reprezentacja rugbystów Wielkiej Brytanii uczestniczyła również w Igrzyskach Olimpijskich 1900 i 1908, jednak tamte reprezentacje organizowane były niezależnie od drużyny późniejszych Lwów.
W 1949 federacje Home Nations, czyli krajów Wysp Brytyjskich, utworzyły Komitet Wyjazdowy (Touring Comitee), a po raz pierwszy wszyscy zawodnicy w składzie mieli na swoim koncie występy międzynarodowe w 1950 roku, przed tournée do Nowej Zelandii.
Współcześnie
Od 1989 roku zespół Lwów zwoływany jest regularnie co cztery lata (ostatnio w 2017 roku). Wcześniej, od 1924 roku, Brytyjskie Lwy spotykały się co trzy lata. Każdy z wyjazdów, a są to podróże głównie do krajów tzw. Trzech Narodów - Australii, RPA i Nowej Zelandii, składa się z serii spotkań przygotowawczych i meczów głównych (tests). Mecze sparingowe rozgrywane są zwykle przeciwko lokalnym klubom rugby lub reprezentacjom danych regionów. Zakończeniem cyklu są zazwyczaj trzy spotkania z krajem-gospodarzem. I tak na przykład w roku 2009 Lwy rozegrały spotkania z sześcioma południowoafrykańskimi klubami, reprezentacją B i, trzykrotnie, z drużyną Springbokke.
Rok | Gospodarz | Kapitan | Trener | Najlepiej punktujący zawodnik w testmeczach | Wyniki meczów sparingowych | Wyniki testmeczów |
---|---|---|---|---|---|---|
1888 | ![]() ![]() | ![]() ![]() | ![]() ![]() | 27–6–2 | ||
1891 | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | 17–0–0 | 3–0–0 ![]() |
1896 | ![]() | ![]() | R. Walker | ![]() | 17–0–0 | 3–0–1 ![]() |
1899 | ![]() | ![]() ![]() | ![]() | ![]() | 15–0–2 | 3–0–1 ![]() |
1903 | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | 12–1–6 | 0–2–1 ![]() |
1904 | ![]() ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | 13–1–1 | 3–0–0 ![]() 0–0–1 ![]() |
1908 | ![]() ![]() | ![]() | George Harnett | ![]() ![]() | 13–0–7 | 0–1–2 ![]() |
1910 | ![]() | ![]() | W Cail![]() | ![]() | 12–3–6 | 1–0–2 ![]() |
1910 | ![]() | ![]() | ![]() | 1–0–0 | ||
1924 | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | 9–2–6 | 0–1–3 ![]() |
1927 | ![]() | ![]() | ![]() | 4-0–0 ![]() | ||
1930 | ![]() ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | 19–0–4 | 1–0–3 ![]() 0–0–1 ![]() |
1936 | ![]() | ![]() | 1–0–0 ![]() | |||
1938 | ![]() | ![]() | Col. B.C. Hartley | ![]() | m.in. 2 spotkania z ![]() | 1–0–2 ![]() |
1950 | ![]() ![]() | ![]() | Surgeon Captain L.B. Osborne | ![]() | 20–0–6:
| 0–1–3 ![]() 2–0–0 ![]() |
1955 | ![]() | ![]() | Jack Siggins | ![]() | 17–1–3 | 2-0–2 ![]() |
1959 | ![]() ![]() | ![]() | O.B. Glasgow | David Hewitt (16) | 26–0–2 | 2–0-0 ![]() 1-0–3 ![]() |
1962 | ![]() | ![]() | ![]() | 16–3–2 | 0–1-3 ![]() | |
1966 | ![]() ![]() ![]() | ![]() ![]() | ![]() | 14–2–4:
| 2-0–0 ![]() 0–0-4 ![]() | |
1968 | ![]() | ![]() | ![]() | 15–0–1 | 0–1–3 ![]() | |
1971 | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | 21–0–1 | 2–1–1 ![]() |
1974 | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | 18–0–0:
| 3–1–0 ![]() |
1977 | ![]() ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | 20–0–1:
| 1–0–3 ![]() |
1977 | mecz u siebie przeciw![]() | 1–0–0 ![]() | ||||
1980 | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | 14–0–0 | 1–0–3 ![]() |
1983 | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | 12–0–2 | 0–0–4 ![]() |
1986 | mecz u siebie, przeciw drużynie ![]() | ![]() | ![]() | 0–0–1 ![]() | ||
1989 | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | 9–0–0 | 2–0–1 ![]() |
1989 | mecz u siebie przeciw![]() | ![]() | 1–0–0 ![]() | |||
1993 | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | 6–0–4 | 1–0–2 ![]() |
1997 | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | 7–0–1 | 2–0–1 ![]() |
2001 | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | 6–0–1:
| 1–0–2 ![]() |
2005 | mecz u siebie, przeciw![]() | ![]() | ![]() | ![]() | 0–1–0 ![]() | |
2005 | ![]() | ![]() ![]() | ![]() | ![]() | 7–1–1:
| 0–0–3 ![]() |
2009 | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | 6–1–0: | 1–0–2 ![]() |
2013 | ![]() | ![]() ![]() | ![]() | ![]() | 6–0–1:
| 2–0–1 ![]() |
2017 | ![]() | ![]() ![]() | ![]() | ![]() | 4-1-2
| 1-1-1 ![]() |
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Rugby union. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Vectorization of en:Image:Newworldmap.png, using en:Image:BlankMap-World-alt.svg as the base image.
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Greentubing (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY-SA 2.5
Guessed the proportions. Did not just use RN white ensign since MCH (accessed 7 Feb 06) shows a thin lesser St. George cross in both UT drawings (RN ensign has quite a thick lesser cross). Five pointed star info from List of New Zealand flags.
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag and government ensign of Cape Colony (1876–1910).

Flag of Rhodesia (11 November 1968 – 31 May 1979) and of Zimbabwe Rhodesia (1 June 1979 – 1 September 1979).
Autor: Fornax, Zscout370, Licencja: CC BY-SA 3.0
South African Red Ensign (without white roundel) from 1910 until 1912.
Manwatu RU Shirt
shoulder stripes, transparent fields white stripes
shoulder stripes, transparent fields white stripes
Autor: Blackcat, Licencja: CC BY-SA 4.0
Fictitious flag for British and Irish lions team composed of various emblems
IRFU flag first made public in 1925, comprised of the traditional four provinces of Ireland shields and other older elements, to resolve the issue of what flag to fly for the Ireland rugby team at international rugby games.
The Tino Rangatiratanga Flag of the Maori sovereignty movement. Recognised as the national Maori flag of New Zealand by the NZ Cabinet in 2009.[1]
Flag of Southern Rhodesia (1924–1964).
shoulder stripes, transparent fields white stripes
Autor: Dan Macmillan from Tirau (pop 856), New Zealand, Licencja: CC BY-SA 2.0
Great struggle at Waikato Stadium:
British Lions v New Zealand Maoris.
The first victory by the Maoris over a touring Lions side.Autor: https://www.flickr.com/photos/flissphil PhillipC, Licencja: CC BY 2.0
A British lion, Wellington, New Zealand 2 July 2005 British Lions 18-48 New Zealand 2nd Test in Westpac Stadium, Wellington
The England Team during its South Africa tour in 1891, or rather the first British Isles team as it contained several Scotsmen.
Fictitious flag for British and Irish lions team composed of various emblems.