Broń artyleryjska

Haubica M198 podczas ostrzału

Broń artyleryjska – rodzaj broni palnej, strzelającej pociskami wypełnionymi różnego rodzaju materiałami wybuchowymi (z wyjątkiem pocisków przeciwpancernych zwykłych i podkalibrowych), przeznaczony do niszczenia siły żywej, sprzętu bojowego oraz burzenia urządzeń i umocnień fortyfikacyjnych i obronnych przeciwnika. Przyjmuje się umownie, że obejmuje broń palną o kalibrze większym niż 20 mm (poniżej tej granicy mamy do czynienia z bronią strzelecką).

Pod względem przeznaczenia taktycznego dzieli się na armaty, haubice, haubicoarmaty (armatohaubice), moździerze, działa bezodrzutowe i inne artyleryjskie środki walki. Z uwagi na rodzaj wojsk w jakich jest używana wyróżnia się broń artyleryjską lądową, lotniczą oraz morską (okrętowa i nadbrzeżna), a w zależności od środka ciągnącego dzieli się na: holowaną i samobieżną.

Zobacz też

Bibliografia

  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7.
  • Stanisław Koziej: Teoria sztuki wojennej. Warszawa: „Bellona”, 2011. ISBN 978-83-11-12122-5.

Media użyte na tej stronie

155fire.jpg
A 155 mm artillery shell hurtles out of the barrel of a 11th Marine Regiment M-198 howitzer during live fire and maneuver training on November 20, 2000, at the Al Hamra Training Area in the United Arab Emirates. U.S. Marines from the 13th Marine Expeditionary Unit (Special Operations Capable) are deployed from the USS Tarawa (LHA-1) to the training area for Exercise Iron Magic.