Broń samoczynna

MP 40, samoczynny pistolet maszynowy, mogący strzelać wyłącznie ogniem ciągłym

Broń samoczynna – rodzaj broni automatycznej (maszynowej) wyposażonej w mechanizm spustowy umożliwiający prowadzenie wyłącznie ognia ciągłego (seriami).

Strzelanie odbywa się samoczynnie po załadowaniu broni pierwszym nabojem i uruchomieniu spustu. Przerwanie ognia następuje po zwolnieniu spustu lub wyczerpaniu amunicji. Liczba oddanych strzałów w serii jest proporcjonalna do czasu naciskania spustu. Żeby oddać pojedynczy strzał lub bardzo krótką serię, strzelający musi mieć dużą wprawę. Broń tego typu cechuje duża szybkostrzelność, która zapewnia dużą gęstość ognia. Zalicza się do niej większość pistoletów maszynowych i karabinów maszynowych oraz niektóre działa małokalibrowe, zwłaszcza przeciwlotnicze.

Zobacz też

Bibliografia

  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak, Encyklopedia współczesnej broni palnej, Warszawa: WiS, 1994, ISBN 83-86028-01-7, OCLC 169820275.
  • Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982, s. 43-44. ISBN 83-11-06699-X.

Media użyte na tej stronie

MP 40 AYF 3.JPG
(c) Quickload z angielskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
pl:Pistolet maszynowy MP 40 – produkcja Erma, 1943 rok, ze złożoną kolbą.