Bromocyjan

Bromocyjan

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) cyjanobroman Inne nazwy i oznaczenia Campilit, UN1889, CB
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	BrCN
Masa molowa	105,92 g/mol
Wygląd	bezbarwne kryształy[1] o intensywnej woni[2]
Identyfikacja
Numer CAS	506-68-3
PubChem	10476
InChI InChI=1S/CBrN/c2-1-3 InChIKey ATDGTVJJHBUTRL-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 2,06 g/cm³[2]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie powolny rozkład[2] Temperatura topnienia 50–53 °C[1][2][3] Temperatura wrzenia 61–62 °C[3][2][1] logP 0,85 Napięcie powierzchniowe 27,26 g/s2 (55 °C)[2]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Niebezpieczeństwo Zwroty H H300, H310, H314, H330, H410 Zwroty P P260, P264, P273, P280, P284, P302+P350 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanej karty charakterystyki Silnie toksyczny (T+) Groźny dla środowiska (N) Zwroty R R26/27/28, R32, R50/53 Zwroty S S7, S28, S29, S45, S60, S61 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[2] 0 4 1   Numer RTECS GT2100000
Podobne związki
Podobne związki	cyjanowodór, chlorocyjan
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Bromocyjan – nieorganiczny związek chemiczny z grupy pseudohalogenów. Stosowany w czasie I wojny światowej jako bojowy środek trujący. Współcześnie używa się go jako odczynnik do sekwencjonowania peptydów poprzez selektywne zrywanie wiązań peptydowych powstałych z udziałem grup karboksylowych (C-koniec) metioniny^[4].

Związek ten jest bardzo reaktywny i nietrwały. W wodzie hydrolizuje powoli (szybciej w roztworach alkalicznych). Podczas przechowywania polimeryzuje tworząc produkt nietoksyczny.

Otrzymywanie:

2 NaCN + 2 Br₂ → (CN)₂ + Br₂ + 2 NaBr → 2 BrCN + 2 NaBr

Objawy i mechanizm działania są identyczne jak w przypadku cyjanowodoru. W niskich stężeniach (rzędu 10⁻³ mg/dm³) działa drażniąco na błony śluzowe oczu i dróg oddechowych.

Przypisy

Bibliografia

• Edward Bańkowski: Biochemia. Wrocław: Wydawnictwo Medyczne Urban&Partner, 2005. ISBN 83-89581-10-8.
• 1000 słów o chemii i broni chemicznej: praca zbiorowa. Zygfryd Witkiewicz (red.). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07396-1.