Brona (budownictwo)

Brona – krata drewniana (zwykle okuta żelazem) lub żelazna zamykająca wejście przez bramę w murze obronnym lub zamku.

Średniowiecza brona była zawieszona na łańcuchach i unoszona, a w zamkach chroniona mostem zwodzonym i stołpem. Później zastąpiono ją organami, czyli zespołem pionowych belek opuszczanych i podnoszonych oddzielnie[1].

Kiedyś termin ten oznaczał też bramę warowną lub strzeżone przejście graniczne[2].

Brona występuje jako samodzielna figura heraldyczna (na przykład jako godło Henryka VII oraz na herbach książąt Beaufort)[3] lub jako część bram na herbach (zwłaszcza miast).

Przypisy

  1. Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 29. ISBN 83-85001-89-1.
  2. Janusz Bogdanowski: Architektura obronna w krajobrazie Polski od Biskupina do Westerplatte. Warszawa-Kraków: PWN, 1996, s. 511 i 512.
  3. Charles Fox-Davies: A complete guide to heraldry. Ware: Wordsworth Editions Ltd, 1996, s. 284. ISBN 1-85326-356-6.

Media użyte na tej stronie

Beaufort Portcullis Badge of the Tudors.svg
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 3.0
Beaufort Portcullis Badge of the Tudors
Palazzo Comunale03.jpg
Autor: Georges Jansoone, Licencja: CC BY 2.5
Gate with portcullis; backside of the Palazzo d'Accursio, Bologna, Italy
Chelsea Bridge 7 (7050560879).jpg
Autor: Tony Hisgett from Birmingham, UK, Licencja: CC BY 2.0
Chelsea Bridge 7