Bronisław Bieńkowski

Bronisław Bieńkowski (ur. 21 października 1848 w Warszawie, zm. 25 sierpnia 1903 w Kielcach) – polski filolog klasyczny, pedagog.

Życiorys

Urodził się Warszawie w środowisku drobnomieszczańskim. W 1867 ukończył IV gimnazjum w Warszawie. Filologię klasyczną studiował na wydziale historyczno-filologicznym Szkoły Głównej (1867-1869) i na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim (1869-1872). 12 lutego 1875 otrzymał dyplom kandydata nauk historyczno-filologicznych na podstawie dysertacji O Promoteje. Był nauczycielem języka greckiego i łacińskiego w gimnazjach: od 1873 w Piotrkowie, od 1880 w 11 gimnazjum w Warszawie, od 1890 do śmierci w Kielcach. Publikował w "Opiekunie domowym", "Tygodniku Piotrkowskim". Był współpracownikiem Muzeum Lwowskiego.

Pochowany na Cmentarzu Starym w Kielcach, kwatera 7-A[1].

Przypisy

  1. ↑ Cmentarium – Spis zmarłych pochowanych na Cmentarzu Starym w Kielcach, cmentarium.sowa.website.pl [dostęp 2019-11-30].

Wybrane publikacje

  • Wychowanie ze stanowiska antropologii
  • Młodość Ateńczyków
  • Rodzina i wychowanie – pogadanki pedagogiczne
  • Gramatyka grecka i łacińska oraz metoda ich wykładu, Warszawa: E. Wende i Sp. 1895.

Bibliografia

  • Aleksander Turyn, Bieńkowski Bronisław [w:] Polski słownik biograficzny, t. 2, Kraków 1936, s. 72.

Linki zewnętrzne