Bronisław Frenkel

Bronisław Frenkel (Frenkiel) (ur. 22 grudnia 1887 w Warszawie, zm. 1943 tamże) – polski lekarz neurolog.

Życiorys

Syn Jakuba Frenkla (1858–1938), dyrektora Banku Ludowego[1]. Uczęszczał do III Gimnazjum w Warszawie. Należał do Związku Młodzieży Socjalistycznej. Był uczestnikiem strajku szkolnego w trakcie Rewolucji 1905 roku[2]. Studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie w Zurychu, który ukończył w 1911 roku[3]. Specjalizował się w neurologii w Warszawie, gdzie był uczniem Edwarda Flataua. W 1918 zamieszkał w Łodzi i został dyrektorem oddziału neurologicznego Św. Andrzeja. Przez krótki okres był też dyrektorem szpitala Kochanówka.

Był prezesem Polskiego Towarzystwa Badań nad Dziećmi, wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Neurologicznego w latach 1932–1939.

Popełnił samobójstwo zażywając truciznę po aresztowaniu go przez hitlerowców w 1943 roku.

Wybrane prace

  • O drogach móżdżkowych gołębi. W: Prace I-go Zjazdu neurologów, psychiatrów i psychologów polskich. Warszawa, 1910
  • Frenkel B, Leyberg J. Przypadek ostrego zapalenia opon u syfilityka z lewostronnym pourazowym niedowładem, leczonego metodą Gennericha. Lekarz Wojskowy 3 (5), ss. 378-382, 1922
  • Przypadek wrodzonych braków mięśniowych. Polska Gazeta Lekarska, 1923
  • Patogeneza pląsawicy. Pediatria Polska 8 (5), ss. 323-328, 1928
  • Odruch midriatyczny w zapaleniach opon u dzieci. W: Księga jubileuszowa Edwarda Flataua. Warszawa, 1929
  • Choroby nerwowe w przebiegu błonicy. Polska Gazeta Lekarska 11 (47), ss. 860–861, 1932

Przypisy

  1. ↑ Żydzi dawnej Łodzi: słownik biograficzny Żydów łódzkich oraz z Łodzią związanych, Tom 1. Oficyna Bibliofilów, 2004
  2. ↑ Sabina Lewin, Żydowska młodzież w strajku szkolnym w 1905 r., Warszawa: Żydowski Instytut Historyczny, 1996, s. 36.
  3. ↑ Matrikeledition der Universität Zürich. [dostęp 2010-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-20)].

Bibliografia

  • Eufemiusz Herman: Neurolodzy polscy. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1958, s. 222-224.