Bronisław Heyduk
| ||
| Data urodzenia | 11 lutego 1909 | |
| Data śmierci | 15 listopada 1984 | |
| Narodowość | polska | |
| Język | polski | |
| Dziedzina sztuki | powieści historyczne | |
| Ważne dzieła | ||
| ||
Bronisław Heyduk (ur. 11 lutego 1909, zm. 15 listopada 1984) – pisarz, malarz obrazów o tematyce przyrodniczej. Autor cyklu powieści historycznych, przedstawiających dzieje Polski w XVII i XVIII w.
Heyduk ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, historię oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Zadebiutował w 1928 r. na łamach Ilustrowanego Kuriera Codziennego artykułem publicystycznym[1].
W latach 50. wszedł w skład grupy Nurt.
Dzieła literackie
- 1957 - Ogród nieplewiony
- 1959 - Negacja i wiktoria (II wyd. 1967)
- 1964 - Janina znak Sobieskich (II wyd. 1968)
- 1967 - Legendy i opowieści o Krakowie
- 1969 - Kwiat paproci
- 1969 - Trójkrólewie
- 1974 - Od Warszawy do Połtawy
- 1976 - W północnej burzy
- 1978 - W saskim menuecie
- 1984 - Z Płazówki w świat
Przypisy
- ↑ L. Bartelski, Polscy pisarze współcześni. Informator 1944-1974, Warszawa 1977, s. 118
Bibliografia
- J. Adamczewski, Kraków od A do Z, Kraków 1992.
- L. Bartelski, Polscy pisarze współcześni. Informator 1944-1974, Warszawa 1977, s. 118-119.
- L. Bartelski, Polscy pisarze współcześni 1949-1991, Warszawa 1995