Bronisław Kopczyński
| Imię i nazwisko | Bronisław Piotr Kopczyński |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Odznaczenia | |
  | |
Bronisław Piotr Kopczyński (ur. 30 kwietnia 1882 w Warszawie, zm. 25 października 1964 tamże) – polski artysta malarz, rysownik, grafik. Autor popularnych litografii i akwarel związanych z Warszawą.
Życiorys
W latach 1902-1905 studiował w Krakowie na Akademii Sztuk Pięknych między innymi pod okiem Teodora Axentowicza. W 1906 roku wrócił do Warszawy i zajął się tworzeniem. W latach 1911-1912 ponownie studiował na krakowskiej ASP, tym razem pod kierunkiem Leona Wyczółkowskiego i Jacka Malczewskiego.
Głównym obszarem zainteresowania artysty była zabytkowa architektura polskich miast. Uwieczniał ją głównie w akwarelowych cyklach, które powstawały zwykle w trakcie pobytu w poszczególnych miastach (cykle widoków Wilna, Warszawy, Lublina, cykle Sześćsetletnia Warszawa w przeddzień zbrodni hitlerowskich oraz Piękno i polskość ziem odzyskanych). Podczas krótkiego pobytu w Lublinie powstało 50 prac ilustrujących widoki tego miasta (Ulica Mostowa, Ulica Krawiecka, Ruiny starego pałacu, Brama Grodzka, Klasztor oo. Bernardynów, Brama Krakowska i inne).
Malował zarówno stare budynki jak i charakterystyczne detale. Na jego pracach pojawiały się stare kościoły, kamienice, podwórza, fasady, rzeźbione schody. Na tle architektury przedstawiał przypadkowe postacie i charakterystyczne typy mieszkańców: wąsatych dozorców, stare przekupki i ulicznych grajków. Dążył do tego, by utrwalić wyjątkowy urok i klimat Starego Miasta w Warszawie, które na jego oczach się zmieniało. Prace Kopczyńskiego są z jednej strony realistyczne, z drugiej zaś krzywe linie wprowadzają do jego prac charakterystyczny - niemal baśniowy - nastrój.
Oprócz akwarel, Bronisław Kopczyński wykonywał również litografie i rysunki satyryczne do czasopism. Jest także autorem polichromii kościelnych (wykonał m.in. polichromie w prezbiterium kościoła św. Katarzyny (1938) oraz w kościele Matki Boskiej Zwycięskiej na Kamionku (po 1945)) i scenografii teatralnych (Teatr Ludowy w Krakowie, Teatr Współczesny w Warszawie).
Swoje prace eksponował wielokrotnie na wystawach w kraju oraz za granicą (Węgry, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone).
Autor pamiętników Przy lampce naftowej: wspomnienia o dawnej Warszawie, Krakowie, wędrówkach z farbami, spotkanych ludziach 1882-1952 (1954).
Członek Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych oraz stowarzyszenia Pro Arte.
Uczestnik wojny 1920 roku.
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1955)[1] i Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[2].
Ojciec Bronisława Onufrego Kopczyńskiego.
Bronisław Kopczyński spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 219-VI-22)[3].
Przypisy
- ↑ 11 lipca 1955 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki” M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144
- ↑ 15 stycznia 1955 M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400, str. 1631
- ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
Bibliografia
- Hasło o Bronisławie Kopczyńskim w portalu wiedzy Onet.pl. [dostęp 2012-11-17].
- Anna Kiszka: Widoki Lublina – litografie i akwarele Bronisława Kopczyńskiego (początek XX wieku). [dostęp 2012-11-17].
- Notka o Bronisławie Kopczyńskim. [dostęp 2012-11-17].
- Przy Lampce Naftowej, Bronislaw Kopczyński, Wydana 1959.
Linki zewnętrzne
- Pałac Sztuki, Zachęta, 1922. Obraz Bronisława Kopczyńskiego na stronie Zachęty. [dostęp 2012-11-17].
- Szkice Bronisława Kopczyńskiego ilustrujące artykuł o ulicy Rybaki w Warszawie. [dostęp 2012-11-17].
Media użyte na tej stronie
Autor: AldraW, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Bronisława Kopczyńskiego na warszawskim Cmentarzu Powązkowskim