Bronisław Lubicz-Nycz
 | |
 podporucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | 5 marca 1906 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 6 sierpnia 1981 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | Batalion Kiliński |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  | |
Bronisław Lubicz-Nycz (ur. 5 marca 1906 w Brzezowcu, zm. 6 sierpnia 1981 w Warszawie) – polski aktor, nauczyciel, żołnierz podziemia[1].
Życiorys
Syn Henryka i Konstancji z d. Borkowska. Młodszy brat Leszka[1]. Naukę w gimnazjum klasycznym w Nowym Sączu odbył w latach 1916–1924. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim i w sezonie 1925/26 był słuchaczem Instytutu Reduty w Warszawie, następnie z zespołem Reduty przeniósł się do Wilna, gdzie uczestniczył w jej pracach jako aktor i inspicjent. Brał udział w objazdach Reduty. Po uzyskaniu w roku 1928 absolutorium Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego otrzymał posadę nauczyciela w miejscowości Leśna Podlaska. Po wybuchu II wojny światowej działał w konspiracji, od 1940 roku żołnierz Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej, ps. Leszek. W 1944 był adiutantem dowódcy batalionu Kiliński[1]. Brał udział w powstaniu warszawskim podczas którego został ciężko ranny[1]. Trafił do niewoli niemieckiej i został osadzony w Stalagu IV-B w Mühlberg, następnie przeniesiony do Stalagu XI B Fallingbostel. Uwolniony przez zachodnich aliantów wrócił do Warszawy jesienią 1945 roku, gdzie rozpoczął pracę w Ludowym Instytucie Oświaty i Kultury. Po jego likwidacji przez władze, zainicjował powołanie w roku 1949 Instytutu Wydawniczego "Sztuka". Po wojnie był działaczem kultury, publicystą, pedagogiem, organizatorem i współtwórcą ruchu teatrów ludowych i aktywistą Towarzystwa Kultury Teatralnej, jego prezesem, członkiem prezydium ZG i członkiem honorowym.
Był współredaktorem Wielkiej Encyklopedii Powszechnej PWN i Słownika Języka Polskiego[1].
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 10-1-28)[2].
.JPG)
Publikacje
- Bronisław Lubicz-Nycz: Batalion „Kiliński” AK 1940-1944, pod red. Tomasza Strzembosza, Warszawa 1986, wyd. Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari[1]
- Srebrny Wawrzyn Akademicki (4 listopada 1937)[3]
Przypisy
- ↑ a b c d e f A. K. Kunert, Z. Walkowski, Kronika kampanii wrześniowej 1939, Wydawnictwo Edipresse Polska, Warszawa 2005, ISBN 83-60160-99-6, s. 99.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 257, poz. 407 „za zasługi dla polskiej sceny”.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Wawrzyn Akademicki.
Naramiennik podporucznika Wojska Polskiego (1919-39).
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób szermierza Leszka Lubicz-Nycza i pedagoga Bronisława Lubicz-Nycza na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie