Bronisław Michalski

Bronisław Janusz Michalski

Data i miejsce urodzenia	24 czerwca 1892 Rogozino
Data i miejsce śmierci	28 listopada 1968 Londyn
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	20 czerwca 1915

generał brygady
Data i miejsce urodzenia	24 czerwca 1892 Rogozino
Data i miejsce śmierci	28 listopada 1968 Londyn
Przebieg służby
Lata służby	1918–1946
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Bronisław Janusz Michalski (ur. 24 czerwca 1892 w Rogozinie, zm. 28 listopada 1968 w Londynie) – polski ksiądz, dziekan generalny Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Teofila i Julianny Franciszki z Żochowskich^[1]. Uczęszczał do progimnazjum Polskiej Macierzy Szkolnej w Płocku. Jako uczeń uczestniczył w strajku szkolnym. W latach 1909–1911 kontynuował naukę w liceum przy Seminarium Duchownym w Płocku. W latach 1911–1915 studiował w płockim Seminarium Duchownym. 20 czerwca 1915 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa płockiego Antoniego Juliana Nowowiejskiego. Pracę duszpasterską rozpoczął jako wikariusz w Dobrzyniu nad Wisłą. 4 października 1916 został wikariuszem w Ciechanowie. W latach 1916–1918 współpracował z Polską Organizacją Wojskową, za co w 1918 był aresztowany przez Niemców i więziony w twierdzy modlińskiej.

Do wojska polskiego zgłosił się 1 listopada 1918. Od 11 listopada współuczestniczył w organizowaniu 32. pułku piechoty. Był kapelanem szpitala polowego i Garnizonu Ciechanów. W listopadzie 1919 został przeniesiony do służby frontowej. Kolejno sprawował funkcję kapelana I Brygady Jazdy, szpitali polowych nr 107 i 303, 24. pułku piechoty oraz Grupy Operacyjnej podpułkownika Adama Koca.

Święto 30 pp w Warszawie - złożenie wieńca przy tablicy ku czci poległych żołnierzy pułku w kościele garnizonowym; w centrum ks. prałat Bronisław Michalski; czerwiec 1932.

W grudniu 1920 został kapelanem Komendy m. st. Warszawy. Od czerwca 1921 służył w Kurii Polowej WP do lutego 1933. Starszy kapelan z 1 stycznia 1930, 1 stycznia 1933 r. awansował na starszego kapelana (majora), a 1 stycznia 1935 otrzymał stopień proboszcza (podpułkownika). W 1933 r. nowo mianowany Biskup Polowy WP Józef Gawlina powołał go na stanowisko oficjała Sądu Biskupa Polowego. W sierpniu 1939 proboszcz parafii wojskowej Nr. 1. 1 – 21 września 1939 dziekan DOK I Warszawa.

Po kampanii wrześniowej 21 września przekroczył granicę węgierską. Na Węgrzech natychmiast przystąpił do zorganizowania duszpasterstwa dla internowanych żołnierzy polskich. W styczniu 1940 uciekł z Węgier i dotarł do Francji. 3 czerwca 1940 awansował na stopień dziekana (pułkownika). W czerwcu 1940 r. ewakuował się z Kurią Biskupią do Wielkiej Brytanii. We wrześniu 1946 został zdemobilizowany. Kierował służbą duszpasterską w Polskim Korpusie Przysposobienia i Rozmieszczenia. Dekretem Stolicy Apostolskiej z 9 maja 1947 został mianowany naczelnym kapelanem obozów dla Polaków.

Był Szambelanem Jego Świątobliwości i kanonikiem honorowym Kapituły Kolegiackiej Pułtuskiej. 22 lutego 1948 Pius XII mianował go protonotariuszem apostolskim. Po demobilizacji (dziekan generalny - generał brygady) z 1 czerwca 1964 – rozkaz Naczelnego Wodza na Zachodzie), pełnił dalej obowiązki duszpasterskie jako wikariusz generalny dla Polaków w Anglii. Spoczywa na St. Patrick Cemetery.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
• Medal Wojska
• Medal Lotniczy
• Złoty Krzyż Zasługi^[1]
• Medal Niepodległości (5 sierpnia 1937)^[2]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[1]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[1]
• Srebrny Medal za Długoletnią Służbę^[1]
• Medal 3 Maja^[1]
• Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice (Watykan)^[1]
• Medal Obrony (Wielka Brytania)

Przypisy

Bibliografia

• Bogusław Szwedo, Ks. generał Bronisław Michalski (1892–1968) – kapłan diecezji płockiej, wikariusz generalny Polskich Sił Zbrojnych [w:] „Nasza Służba” rok XXIV nr 5 (506) 1–15 marca 2015, s.11.
• T. Kryska Karski S. Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, wyd.: Editions Spotkania Warszawa 1991.
• H. P Kosk, Generalicja polska, t. 2, wyd.: Oficyna Wydawnicza „Ajaks” Pruszków 2001.