Bronisław Nakoniecznikow-Klukowski

Bronisław Nakoniecznikow-Klukowski
Data i miejsce urodzenia	17 października 1888 ; Warszawa, Królestwo Polskie
Data i miejsce śmierci	7 stycznia 1962 ; Warszawa, Polska
	Wojewoda lwowski
Okres	od 29 sierpnia 1930; do 6 lipca 1931
Przynależność polityczna	Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem
Poprzednik	Wojciech Agenor Gołuchowski
Następca	Józef Rożniecki
	Wojewoda stanisławowski
Okres	od 30 października 1928; do 29 sierpnia 1930
Przynależność polityczna	Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem
Poprzednik	Aleksander Morawski
Następca	Zygmunt Jagodziński
	Minister rolnictwa i reform rolnych
Okres	od 10 maja 1933; do 28 czerwca 1934
Przynależność polityczna	Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem
Poprzednik	Seweryn Ludkiewicz
Następca	Juliusz Poniatowski
	Odznaczenia

Grób Bronisława Nakoniecznikowa-Klukowskiego na cmentarzu Powązkowskim

Bronisław Franciszek Nakoniecznikow-Klukowski^[1] (ur. 17 października 1888 w Warszawie, zm. 7 stycznia 1962 tamże) – pułkownik lekarz Wojska Polskiego, działacz państwowy II Rzeczypospolitej, doktor medycyny.

Życiorys

Działalność niepodległościowa i służba w Wojsku Polskim

W okresie I wojny światowej oficer armii rosyjskiej, następnie żołnierz POW – do grudnia 1918 tajny komendant Placu POW w Moskwie (już pod rządami bolszewików).

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 3. lokatą w korpusie oficerów kontrolerów^[2]. W 1923 był szefem Grupy IX, a w następnym roku – szefem Grupy VIII Korpusu Kontrolerów. 31 marca 1924 roku został awansowany na pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów kontrolerów^[3]. W 1928 roku zastępcą szefa Korpusu Kontrolerów. W 1930 roku przeniesiony do rezerwy, związany z tzw. grupą pułkowników w ramach obozu piłsudczyków. W 1934 roku w stopniu pułkownika ze starszeństwem dniem z 1 lipca 1923 roku zajmował 1. lokatę na liście starszeństwa oficerów rezerwy sanitarnych, w grupie lekarzy i pozostawał na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III z przydziałem mobilizacyjnym do kadry zapasowej 1 Szpitala Okręgowego w Warszawie^[4].

Służba publiczna

Od 30 października 1928 roku wojewoda stanisławowski, od 29 sierpnia 1930 do 6 lipca 1931 roku wojewoda lwowski, 1931 i 1932–1933 podsekretarz stanu w Prezydium Rady Ministrów. Od 10 maja 1933 do 28 czerwca 1934 roku – minister rolnictwa i reform rolnych w rządach Janusza Jędrzejewicza i Leona Kozłowskiego. Od 6 lipca 1934 do 5 lutego 1938 roku wojewoda warszawski. W 1931 oraz od 5 lutego 1938 do 30 września 1939 roku wiceminister spraw wewnętrznych. W latach 1935–1938 prezes Polskiego Związku Szachowego.

Został osadnikiem wojskowym w powiecie grodzieńskim^[5]. Był seniorem honorowym Polskiej Korporacji Akademickiej „Fidelia Leopoliensis”, założonej w 1930 roku^[6]. Był prezesem Reprezentacji b. żołnierzy na Wschodzie^[7]. 3 października 1938 roku otrzymał godność członka honorowego Związku Sybiraków^[8].

Po 17 września 1939 roku przebywał na emigracji, w 1957 roku powrócił do kraju. Zmarł 7 stycznia 1962 roku^[9]. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 51-6-23,24)^[9]. Symbolicznymi inskrypcjami zostali tam upamiętnieni m.in. Przemysław Nakoniecznikoff-Klukowski i Stanisław Nakoniecznikoff-Klukowski^[9].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari^[10]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1938)^[11]
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (8 listopada 1930)^[10]^[12]^[13]
Krzyż Niepodległości (17 marca 1932)^[14]
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928)^[15]^[10]
Krzyż Walecznych (czterokrotnie, po raz pierwszy w 1921)^[16]
Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1936)^[17]
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[10]
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[10]
Krzyż Wielki Orderu Korony Rumunii (Rumunia)^[10]
Krzyż Zasługi Rolniczej I klasy (Węgry)^[10]
Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja)^[10]
Medal Zwycięstwa (Francja)^[10]^[18]

Przypisy

↑ W Roczniku Oficerskim z 1923 figuruje jako Bronisław Klukowski.
↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 297.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 166.
↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 213, 731.
↑ Osadnicy wojskowi – lista kompletna. kresy.genealodzy.pl. s. 82. [dostęp 2015-04-05].
↑ Bronisław Haczewski. Korporacje akademickie. „Jednodniówka A. O. Z. S.”, s. 39, 19 marca 1932. Akademicki Oddział Związku Strzeleckiego.
↑ Kronika. Reprezentacja b. żołnierzy na Wschodzie u Naczelnego Wodza. „Sybirak”. 4 (12), s. 93, grudzień 1936.
↑ Z życia organizacji. IX. Zjazd Delegatów Związku Sybiraków w Warszawie. „Sybirak”. 4 (16), s. 62, listopad 1938.
↑ ^a ^b ^c Cmentarz Stare Powązki: MARCELINA NAKONIECZNIKOFF, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2017-06-18] .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 514.
↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za wybitne zasługi w służbie państwowej”.
↑ M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 351 „za zasługi na polu administracji państwowej”.
↑ Odznaczenie P. Wojewody lwowskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 129 z 7 czerwca 1931.
↑ M.P. z 1932 r. nr 64, poz. 82 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”. W Monitorze nazwisko i imię: Nakoniecznikoff Klukowski Bronisław.
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 631 „za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”.
↑ „W zamian za otrzymane wstążeczki biało-amarantowe b. armii gen. Hallera”, Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2097 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 42, s. 1666)
↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi w służbie państwowej”.
↑ Decyzja Naczelnika Państwa z 12 grudnia 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 9, s. 268)

Bibliografia

Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1923, s. 28, 1069.
Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 28, 969.
Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 681.
Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].

[1] W Roczniku Oficerskim z 1923 figuruje jako Bronisław Klukowski.

[2] Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 297.

[3] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 166.

[CITEREFRocznik_Oficerski_Rezerw1934213,_731-4] Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 213, 731.

[5] Osadnicy wojskowi – lista kompletna. kresy.genealodzy.pl. s. 82. [dostęp 2015-04-05].

[6] Bronisław Haczewski. Korporacje akademickie. „Jednodniówka A. O. Z. S.”, s. 39, 19 marca 1932. Akademicki Oddział Związku Strzeleckiego.

[7] Kronika. Reprezentacja b. żołnierzy na Wschodzie u Naczelnego Wodza. „Sybirak”. 4 (12), s. 93, grudzień 1936.

[8] Z życia organizacji. IX. Zjazd Delegatów Związku Sybiraków w Warszawie. „Sybirak”. 4 (16), s. 62, listopad 1938.

[UMW-9] Cmentarz Stare Powązki: MARCELINA NAKONIECZNIKOFF, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2017-06-18] .

[sl-10] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 514.

[11] M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za wybitne zasługi w służbie państwowej”.

[12] M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 351 „za zasługi na polu administracji państwowej”.

[13] Odznaczenie P. Wojewody lwowskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 129 z 7 czerwca 1931.

[14] M.P. z 1932 r. nr 64, poz. 82 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”. W Monitorze nazwisko i imię: Nakoniecznikoff Klukowski Bronisław.

[15] M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 631 „za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”.

[16] „W zamian za otrzymane wstążeczki biało-amarantowe b. armii gen. Hallera”, Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2097 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 42, s. 1666)

[17] M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi w służbie państwowej”.

[18] Decyzja Naczelnika Państwa z 12 grudnia 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 9, s. 268)

[19] 17 listopada 1918 do 25 kwietnia 1927

[20] 25 kwietnia 1927 do 1 lipca 1932

[21] 24 lipca 1923 do 1 lipca 1932

[22] 1 lipca 1932 do 30 września 1939

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[A]

[B]

[C]

[D]

W dniu zaprzysiężenia	Janusz Jędrzejewicz Józef Beck Michał Butkiewicz (PPS) Stefan Hubicki Emil Kaliński Czesław Michałowski Bronisław Nakoniecznikow-Klukowski Bronisław Pieracki Józef Piłsudski Ferdynand Zarzycki Władysław Zawadzki
Późniejsi członkowie rządu	Wacław Jędrzejewicz

W dniu zaprzysiężenia	Leon Kozłowski Józef Beck Michał Butkiewicz Henryk Floyar-Rajchman Wacław Jędrzejewicz Emil Kaliński Czesław Michałowski Bronisław Nakoniecznikow-Klukowski Jerzy Paciorkowski Bronisław Pieracki Józef Piłsudski Władysław Zawadzki
Późniejsi członkowie rządu	Juliusz Poniatowski Marian Zyndram-Kościałkowski

Ministrowie rolnictwa i dóbr państwowych^[A] Ministrowie rolnictwa^[B]	Franciszek Wojda Błażej Stolarski Stanisław Janicki Zygmunt Chmielewski Franciszek Bardel Franciszek Bujak Juliusz Poniatowski Józef Raczyński Jerzy Gościcki Alfred Chłapowski Józef Raczyński Stanisław Janicki Władysław Kiernik Józef Raczyński Aleksander Raczyński Karol Niezabytowski Wiktor Leśniewski Leon Janta-Połczyński Seweryn Ludkiewicz
Ministrowie reform rolnych^[C]	Stanisław Osiecki Zdzisław Ludkiewicz Stanisław Janicki Wiesław Kopczyński Józef Radwan Józef Raczyński Witold Staniewicz Leon Kozłowski Seweryn Ludkiewicz
Ministrowie rolnictwa i reform rolnych^[D]	Seweryn Ludkiewicz Bronisław Nakoniecznikow-Klukowski Juliusz Poniatowski

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne