Bronisław Orlicz

Bronisław Orlicz
Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1924
Tąpkowice

Data i miejsce śmierci

5 grudnia 1998
Tarnów

Zawód

aktor, reżyser teatralny

Lata aktywności

1945–1996

Zespół artystyczny
Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku
Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Bronisław Orlicz (ur. 17 czerwca 1924 w Tąpkowicach, zm. 5 grudnia 1998 w Tarnowie) – polski aktor, reżyser teatralny, dyrektor artystyczny teatrów.

Życiorys

Był aktorem Teatru im. Adama Mickiewicza w Cieszynie (1945–1946), Teatru Miejskiego im. Juliusza Słowackiego w Opolu (1946–1947), Teatrów Dolnośląskich we Wrocławiu (1947), Teatru Miasta Jeleniej Góry (1948–1949, 1959–1963), Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (1950–1951, 1957–1960), Teatru Powszechnego w Warszawie (1949–1955), Teatru Dramatycznego w Warszawie (1955–1957), Teatru Dolnośląskiego w Wałbrzychu (1959–1963), Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach (1963–1964), Teatr Ziemi Pomorskiej (1976–1979), Lubuskiego Teatru im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze (1979–1981), Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie (1981–1998).

Pełnił obowiązki dyrektora Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu (1964–1967), Teatru Dolnośląskiego w Jeleniej Górze (1965–1966), Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (1967–1976).

Bronisław Orlicz był laureatem wielu nagród teatralnych, m.in. na Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za reżyserię „Zbrodni i karyFiodora Dostojewskiego (1971) w Teatrze Dramatycznym w Białymstoku oraz Nagrody Ministra Kultury i Sztuki za osiągnięcia życia w jubileusz pięćdziesięciolecia pracy artystycznej (1993)[1].

Nagrody i odznaczenia

Przypisy

  1. Bronisław Orlicz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2017-12-02].

Media użyte na tej stronie