Bronisław Poletur
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie | nauczyciel |
Narodowość | polska |
Odznaczenia | |
![]() |
Bronisław Poletur, ps. „B.Litur” (ur. 4 grudnia 1894 w Warszawie, zm. 28 kwietnia 1974 tamże) – polski nauczyciel, pedagog, poeta i pisarz.
Życiorys
Urodził się 4 grudnia 1894 w Warszawie[1][2][3]. Ukończył studia na uczelni wyższej[1]. W 1924 był nauczycielem kontraktowym w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim w Siedlcach, gdzie uczył języka polskiego i propedeutyki filozofii[1]. W połowie lat 20. był nauczycielem polonistą w Warszawie[4]. Wówczas był współpracownikiem czasopism „Muzeum” (Czasopisma Poświęconego Sprawom Wychowania i Szkolnictwa)[5], „Oświata Polska”[6], publikował w „Przeglądzie Warszawskim” (artykuł pt. Poeta mierny)[7]. W latach 30. był profesorem w Państwowym Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku[8]. W 1933 był w komitecie redakcyjnym „Jednodniówki”, wydanej z racji jubileuszu 25-lecia istnienia i działalności Związku Strzeleckiego na terenie Sanoka[9], w której był autorem artykułu o tematyce niepodległościowej[10].
Zarządzeniem prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 18 października 1932 został odznaczony Medalem Niepodległości za pracę w dziele odzyskania niepodległości[11].
Podczas II wojny światowej i trwającej okupacji niemieckiej funkcjonując pod pseudonimem „Wład” był współpracownikiem redakcji dwutygodnika ludowego „RUN – Ruch Uludowienia Narodu”[12]. Był pierwszym dyrektorem powstałego w 1945 Państwowego Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego w Nowym Mieście nad Pilicą[13]. Po wojnie publikował w prasie: w ilustrowanym dodatku tygodniowym do „Życia Warszawy” pt. „Świat Się Zmienia” (na temat wychowania dzieci)[14], w „Poradniku Pracownika Społecznego” (na temat samokształcenia i roli książki)[15]. W 1951 jako lektor Uniwersytetu Warszawskiego występował w prasie popierając ruch obrońców pokoju wobec idei remilitaryzacji Niemiec[16][17].
Zmarł 28 kwietnia 1974[18]. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C33-4-17)[19].
Publikacje
- Poezje i filozofia
- Wszechmiłość (impresje i fragmenty). Seria 1 (1916, Warszawa; wyd. pod pseudonimem „B.Litur”)[20][21][22]
- Polska od serca do serca (1932, Miejsce Piastowe)[23][24]
- Zarys koncepcyi filozoficznej (1922, Warszawa)[25][26]
- Pedagogika
- Projekt programów Uniwersytetów Powszechnych (ludowych miejskich). Zarys metody i podstaw organizacji (1924, Warszawa; 1924 także w: „Oświata Polska”)[27][28][29]
- Projekt programów i metod historji polskiej na uniwersytetach ludowych (1924, w: „Oświata Polska”)[30]
- Polonistyka
- Interpretacja lektury w szkole jako środek kształcenia intuicji bezpośredniego przeżycia i wyobraźni twórczej (szkic koncepcji metodycznej) (1924, Warszawa; pierwotnie w: „Ogniwo”)[31][32][33]
- Poetyka jako środek kształcenia intuicji bezpośredniego przeżycia i wyobraźni twórczej (1924, w: „Ogniwo”)[34][35][36][37]
- „Rozbiór Pana Tadeusza” jako zagadnienie nowej metody (ćwiczenia i teorja) (1924, Warszawa)[38][28][39]
- Historja literatury powszechnej (1925, w: „Przegląd Humanistyczny”)[40]
- „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego. Komentarz, rozbiór dzieła, ocena, tematy i zagadnienia. Zestawienie z ideologją „Lilli Wenedy” Słowackiego (1925, Warszawa)[41]
- Nauka o literaturze w oświetleniu metody porównawczej (1926, w: „Muzeum”)[42]
- Nauka o literaturze w oświetleniu metody porównawczej (1926)[32]
- Interpretacja lektury w szkole, jako środek kształcenia intuicji bezpośredniego przeżycia i wyobraźni twórczej (1929; pierwotnie w: „Ogniwo”)[28]
- Treny Jana Kochanowskiego (ok. 1929, Warszawa)[43]
- Historia
- Myśli o czynie orężnym. Z zagadnień „Chwili Osobliwej” (1917, Warszawa)[44]
- Józef Piłsudski (fragment będącej w druku książki p. n. „Narutowicz i Piłsudski)” (1929, Warszawa/Zamość; na okładce tytuł Piłsudskiego życie i dzieło)[45][46][47]
- Narutowicz i Piłsudski. Pisane pod bezpośredniem wrażeniem zamachu z r. 1922. Fakty, wrażenia i refleksje (1930, Zamość; na okładce tytuł Narutowicz, Piłsudski a dusza narodu)[45]
- Z przełomowej chwili. Wspomnienia w 70 letnią rocznicę (1940, Warszawa)[48]
Przypisy
- ↑ a b c Zygmunt Zagórowski: Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminarjów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych. Lwów/Warszawa: Książnica Polska, 1924, s. 353.
- ↑ Bronisław Poletur. Nekrolog. „Rocznik Literacki”, s. 678, 1974.
- ↑ Bronisław Poletur. bj.uj.edu.pl. [dostęp 2019-12-25].
- ↑ Protokóły. „Muzeum”. Z. 1-2, s. 197, 201, 1925.
- ↑ Wykaz współpracowników. „Muzeum”. Z. 1-2, s. III, 1926.
- ↑ Spis współpracowników „Oświaty Polskiej”. „Oświata Polska”. Nr 4, s. 258, 1927.
- ↑ Przegląd Warszawski. „Wiadomości Literackie”. Nr 13 (65), s. 6, 20 marca 1925.
- ↑ XLVI. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1932/33. Sanok: 1933, s. 20.
- ↑ Komitet redakcyjny „Jednodniówki”. W: Jednodniówka wydana z racji jubileuszu 25-lecia istnienia i działalności Związku Strzeleckiego na terenie Sanoka i ziemi sanockiej 1908–1933. Sanok: 21 maja 1933, s. 40.
- ↑ Bronisław Poletur: (artykuł). W: Jednodniówka wydana z racji jubileuszu 25-lecia istnienia i działalności Związku Strzeleckiego na terenie Sanoka i ziemi sanockiej 1908–1933. Sanok: 21 maja 1933, s. 23-27.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 245, poz. 270.
- ↑ Kazimierz Przybysz. Prasa konspiracyjna ruchu ludowego w województwie warszawskim w latach okupacji hitlerowskiej. „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej”. Nr 16, s. 31, 1977.
- ↑ III Zjazd Absolwentów oraz Przyjaciół Liceum Ogólnokształcącego w Nowym Mieście nad Pilicą. liceum.zspnowe.com.pl, 2017-10-07. [dostęp 2019-12-25].
- ↑ Bronisław Poletur. Bić czy nie bić? Żeby opanować wybryki dziecka. „Świat Się Zmienia. Ilustrowany dodatek tygodniowy do Życie Warszawy”. Nr 7, s. 2, 12 lutego 1949.
- ↑ Bronisław Poletur. Ukazał się numer 8 (40) dwutygodnika „Poradnik Pracownika Społecznego”. „Gazeta Ludowa”. Nr 142, s. 6, 25 maja 1947.
- ↑ Bronisław Poletur. Ostatnie odpowiedzi na ankietę w sprawie remilitaryzacji Niemiec. Odpowiedź Polaków – jedność i praca. Masy przeciw »rycerzom« kapitału. „Świat Się Zmienia. Ilustrowany dodatek tygodniowy do Życie Warszawy”. Nr 60, s. 3, 1 marca 1951.
- ↑ Bronisław Poletur. 115 nagrodzonych odpowiedzi w ankiecie o remilitaryzacji Niemiec. „Świat Się Zmienia. Ilustrowany dodatek tygodniowy do Życie Warszawy”. Nr 83, s. 5, 24-26 marca 1951.
- ↑ Bronisław Poletur. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2019-12-25].
- ↑ Lista pochowanych. Bronisław Poletur. um.warszawa.pl. [dostęp 2019-12-25].
- ↑ Pseudonimy i kryptonimy od L-Ż. W: Słownik pseudonimów i kryptonimów pisarzy polskich oraz Polski dotyczących. T. 2. Kraków: Gebethner i Wolff, 1936, s. 13.
- ↑ Wykaz nazwisk pisarzy. W: Słownik pseudonimów i kryptonimów pisarzy polskich oraz Polski dotyczących. T. 3. Kraków: Gebethner i Wolff, 1938, s. 89.
- ↑ Wszechmiłość : (impresje i fragmenty). Seria 1. worldcat.org. [dostęp 2019-12-25].
- ↑ Książki nadesłane do redakcji. „Ilustrowany Kurier Codzienny”. Nr 69, s. 20, 10 marca 1933.
- ↑ „Miesięcznik Poetycki”
- ↑ Zapiski bibliograficzne. „Ruch Filozoficzny”. Nr 4/5, s. 62, 1922.
- ↑ Zarys koncepcji filozoficznej : (skrót odczytu wygłoszonego w Muzeum Przemysłu i Roln.). worldcat.org. [dostęp 2019-12-25].
- ↑ Bronisław Poletur. Projekt programów Uniwersytetów Powszechnych (ludowych miejskich). Zarys metody i podstaw organizacji. „Oświata Polska”. Nr 3, s. 125-131, 1924.
- ↑ a b c Nadesłane. „Ogniwo”. Nr 1, s. 31, 1929.
- ↑ Projekt programu Uniwersytetów Powszechnych (Ludowych Miejskich) : zarys metody i podstaw organizacji. worldcat.org. [dostęp 2019-12-25].
- ↑ Bronisław Poletur. Projekt programów i metod historji polskiej na uniwersytetach ludowych. „Oświata Polska”. Nr 4, s. 186-189, 1924.
- ↑ Język polski. „Przyjaciel Szkoły”. Nr 2, s. 75, 20 stycznia 1929.
- ↑ a b Dydaktyka literatury – Historia (dydaktyka literatury). pbl.ibl.poznan.pl. [dostęp 2019-12-25].
- ↑ Interpretacja lektury w szkole jako środek kształcenia intuicji bezpośredniego przeżycia i wyobraźni twórczej : szkic koncepcji metodycznej : skrót większej całości. worldcat.org. [dostęp 2019-12-25].
- ↑ Bronisław Poletur. Poetyka jako środek kształcenia intuicji bezpośredniego przeżycia i wyobraźni twórczej. „Ogniwo”. Nr 5/6/7, s. 5-8, 10 kwietnia 1924.
- ↑ Bronisław Poletur. Poetyka jako środek kształcenia intuicji bezpośredniego przeżycia i wyobraźni twórczej. „Ogniwo”. Nr 8/9, s. 3, 20 maja 1924.
- ↑ Bronisław Poletur. Poetyka jako środek kształcenia intuicji bezpośredniego przeżycia i wyobraźni twórczej. „Ogniwo”. Nr 11, s. 3, 1 listopada 1924.
- ↑ Bronisław Poletur. Poetyka jako środek kształcenia intuicji bezpośredniego przeżycia i wyobraźni twórczej. „Ogniwo”. Nr 12, s. 3-4, 1 grudnia 1924.
- ↑ Książki. „Myśl Niepodległa”. Nr 720, s. 496, 2 sierpnia 1924.
- ↑ Rozbiór Pana Tadeusza jako zagadnienie nowej metody : (ćwiczenia i teorja). worldcat.org. [dostęp 2019-12-25].
- ↑ Bibliografja pedagogiczna. „Przegląd Pedagogiczny”. Nr 3, s. 87, 22 stycznia 1927.
- ↑ "Wesele" Stanisława Wyspiańskiego : komentarz, rozbiór dzieła, ocena, tematy i zagadnienia : zestawienie z ideologją "Lilli Wenedy" Słowackiego. worldcat.org. [dostęp 2019-12-25].
- ↑ Wykaz współpracowników. „Muzeum”. Z. 4, s. 289-297, 1926.
- ↑ Treny Jana Kochanowskiego. worldcat.org. [dostęp 2019-12-25].
- ↑ Myśli o czynie orężnym : (z zagadnień "Chwili Osobliwej"). worldcat.org. [dostęp 2019-12-25].
- ↑ a b Franciszek Siedlaczek: Józef Piłsudski. Przyczynki bibljograficzne. Lwów: 1935, s. 19. Idea i czyn Józefa Piłsudskiego. Warszawa: Bibljoteka Dzieł Naukowych, 1934, s. 260. Katalog wydawnictw księgarni nakładowej Zygmunta Pomarańskiego i Ski Sp. z o.o. w Zamościu. Zamość: 1996, s. 42.
- ↑ Józef Piłsudski : (Fragment będącej w druku książki p. n. "Narutowicz i Piłsudski". cyfrowa.biblioteka.zamosc.pl. [dostęp 2019-12-25].
- ↑ Józef Piłsudski : (fragmenty będącej w druku książki p.n. "Narutowicz i Piłsudski"). worldcat.org. [dostęp 2019-12-25].
- ↑ Z przełomowej chwili : (wspomnienia w 70 letnią rocznicę). worldcat.org. [dostęp 2019-12-25].