Bronisław Rachwał
.svg) | Ten artykuł od 2008-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
 | |
 Kapitan dyplomowany | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki | 24 Pułk Ułanów |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
Bronisław Rachwał, ps. „Glin”, „Róża” (ur. 10 października 1907 w Wilkołazie, zm. 2 września 1944 w Warszawie) – kapitan dyplomowany broni pancernych Polskich Sił Zbrojnych.
Życiorys
Bronisław Rachwał urodził się 10 października 1907 roku w Wilkołazie, w powiecie janowskim, w rodzinie Franciszka i Wiktorii z domu Kotuła. W 1929 roku złożył maturę w gimnazjum kraśnickim.
Od 15 sierpnia 1929 roku do 28 czerwca 1930 roku był słuchaczem IV rocznika Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. Po ukończeniu nauki odbył praktykę w 24 pułku ułanów w Kraśniku[1]. W latach 1930–1932 był słuchaczem Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu. 7 sierpnia 1932 roku Prezydent RP mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1932 roku i 6. lokatą w korpusie oficerów kawalerii, a Minister Spraw Wojskowych wcielił do 27 pułku ułanów im. Króla Stefana Batorego w Nieświeżu[2]. W latach 1936–1937 był słuchaczem kursu broni pancernych w Modlinie. W latach 1937–1939 pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Broni Pancernych w Modlinie. Od 30 września 1938 roku dowodził 7. plutonem kompanii zbiorczej, a od marca 1939 roku był zastępcą dowódcy plutonu w kompanii podchorążych służby stałej[3]. W 1939 roku był słuchaczem kursu próbnego do Wyższej Szkoły Wojennej.
W kampanii wrześniowej 1939 w XXXVI dywizjonie pancernym oraz V batalionie zapasowym. 20 września przekroczył granice węgierską i przez Jugosławię i Włochy przybył 9 października do Francji. Tam przydzielony do 1 pułku specjalnego, gdzie był dowódcą kompanii motorowej. Następnie był zastępcą dowódcy kompanii w 1 batalionie czołgów, a później w 2 batalionie czołgów, z którym odbył kompanię francuską 1940 roku.
Po kapitulacji, z Saint-Jean-de-Luz ewakuował się do Liverpoolu. Tam przydzielony został do II/1 pułku czołgów w Szkocji. 24 grudnia 1940 roku dowódca I Korpusu wyznaczył go na I Kurs Wojenny Wyższej Szkoły Wojennej. 30 grudnia 1940 roku wyjechał do Londynu[4]. Od 5 kwietnia 1941 roku do 8 lipca 1942 roku, po ukończeniu kursu, pełnił służbę w Sztabie Naczelnego Wodza na stanowisku referenta Wydziału Organizacyjno-Wyszkoleniowego.
Zgłosił się do służby w kraju. Przeszedł szkolenie ze specjalnością w dywersji. Zaprzysiężony 1 kwietnia 1942 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie. Mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 stycznia 1943 roku.
W nocy z 16 na 17 września 1943 roku (operacja lotnicza „Neon 1", ekipa 31) odbył skok na placówkę odbiorczą „Garnek”, położoną 8 km na północny zachód od Wyszkowa, w powiecie pułtuskim. Był to drugi lot tej ekipy. W nocy z 9/10 września 1943 r. samolot nie odnalazł placówki (pomylił kierunek).
Przydzielony do Działu Broni Pancernych Wydziału Broni Szybkich Oddziału III Komendy Głównej Armii Krajowej na stanowisko referenta wyszkolenia. W Powstaniu Warszawskim pełnił funkcję oficera operacyjnego w Sztabie Obwodu Śródmieście. Zginął 2 września 1944 roku od pocisku artyleryjskiego, zasypany w piwnicy domu na rogu ul. Jasnej i Kredytowej. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A27-9-11/12)[5].
Pośmiertnie odznaczony Virtuti Militari 5 kl. Rodziny nie założył.
Upamiętnienie
W lewej nawie kościoła św. Jacka przy ul. Freta w Warszawie odsłonięto w 1980 roku tablicę Pamięci żołnierzy Armii Krajowej, cichociemnych – spadochroniarzy z Anglii i Włoch, poległych za niepodległość Polski. Wśród wymienionych 110 poległych cichociemnych jest Bronisław Rachwał.
Przypisy
- ↑ Stanisław Radomyski, Zarys historii Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu 1926-1939, Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 1992, ISBN 83-85621-06-7, s. 54, 109.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 15 sierpnia 1932 roku, s. 347.
- ↑ Rajmund Szubański, Szkoła Podchorążych Broni Pancernych 1936-1939, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1993, s. 30, 50, 51, ISBN 83-85621-31-8, OCLC 749350852.
- ↑ Rozkaz dzienny nr 260 z 24 grudnia 1940 roku, pkt 10 w: 2. Batalion Czołgów. Rozkazy dzienne 1940 r., Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. R.2.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Happa, Licencja: CC BY 3.0
Tablica poświęcona 108 poległym cichociemnym w lewej nawie kościoła św. Jacka przy ul. Freta w Warszawie
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
Autor: Witora, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Bronisława Rachwała na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. 2016 r.
Bronisław Rachwał – cichociemny