Bronisław Sieńczak
| Kraj działania | Polska |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 10 lutego 1947 Pałecznica |
| Data i miejsce śmierci | 21 lipca 2016 Lugano |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Inkardynacja | archidiecezja krakowska |
| Prezbiterat | 17 czerwca 1972 |
| Odznaczenia | |
  | |
Bronisław Sieńczak CM (ur. 10 lutego 1947 w Pałecznicy, zm. 21 lipca 2016 w Lugano) – polski duchowny katolicki, odnowiciel dzieła ks. Kazimierza Siemaszki CM, twórca Centrum Edukacyjnego „Radosna Nowina 2000”.
Życiorys
W 1962 wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego à Paulo. Śluby złożył 20 grudnia 1970. Święcenia kapłańskie otrzymał w Krakowie na Stradomiu 17 czerwca 1972 z rąk ks. bp. Albina Małysiaka CM.
W latach 1972–74 i 1978–79 pracował jako katecheta w parafii NMP z Lourdes w Krakowie. W latach 1974–78 studiował na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, gdzie uzyskał tytuł doktora teologii. W latach 1979–85 był wicerektorem Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy w Krakowie. W latach 1987–94 pełnił funkcję rektora. Następnie funkcję dyrektora kleryków (1984–85) oraz superiora (1987–90). W latach 1997–2003 jako wizytator przewodził Polskiej Prowincji Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo. Wykładał teologię dogmatyczną i współczesną[1].
Działalność
Ksiądz Bronisław Sieńczak w 1990 założył Fundację im. ks. Siemaszki, która odzyskała część majątku należącego poprzednio do dzieła ks. Siemaszki. W ten sposób dom przy ul. Długiej 42 stał się pierwszym ośrodkiem dla dzieci i młodzieży potrzebującej. Ksiądz Sieńczak doprowadził do powstania w kamienicy przy ul. Floriańskiej 55 w Krakowie restauracji McDonald's oraz Hostelu „Brama”; w ten sposób pozyskiwał finansowanie dla poszczególnych ośrodków[2].
Dzięki wsparciu Josephine Gebert, współwłaścicielki rodzinnego przedsiębiorstwa „Geberit”, ks. Bronisław Sieńczak rozpoczął i przeprowadził budowę Centrum Edukacyjnego „Radosna Nowina 2000” w Piekarach oraz małej elektrowni wodnej na stopniu Kościuszko (MEW)[3][4].
Ks. Bronisław Sieńczak udzielał pomocy niezamożnym uczniom w czasie pobierania nauki w liceum w Piekarach. Po przeprowadzeniu pierwszej matury w liceum (2005) stworzył w Krakowie sieć akademików dla najbardziej ubogich absolwentów[5][6].
Za swą działalność na rzecz edukacji, zwłaszcza wśród uczniów pochodzących z niezamożnych rodzin, w 2014 został odznaczony przez Ministra Edukacji Narodowej Medalem Komisji Edukacji Narodowej[7]. Postanowieniem prezydenta Andrzeja Dudy został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy duszpasterskiej, za działalność społeczną i charytatywną[8].
Publikacje
- „Dzieło ks. K. Siemaszki 100 lat po śmierci twórcy”, Kraków 2004
- „Portret starszej siostry”, Kraków 2012, ISBN 83-7216-957-8
Przypisy
- ↑ SUB), Biografia ks. Bronisława Sieńczaka CM, 23 lipca 2016 [dostęp 2016-07-26].
- ↑ Jacek Tendej CM: Od ks. Kazimierza Siemaszki do „Radosnej Nowiny 2000” str. 142-166 http://docplayer.pl/5316490-Fundacja-odrodzenie-dziela-ks-siemaszki.html
- ↑ S. User, Fundatorka Radosnej Nowimy, www.radosnanowina.pl, 26 lipca 2016 [dostęp 2016-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-02].
- ↑ Jacek Tendej CM, Od ks. Kazimierza Siemaszki do „Radosnej Nowiny 2000” str. 167-204 http://docplayer.pl/5398040-Idee-radosnej-nowiny-2000-poddal-ks-dr-bronislaw-sienczak-prezes-fundacji-i-sam-doprowadzil-do-jej-realizacji-1-idee-projekty-i-przygotowania.html
- ↑ "Radośni" – Stowarzyszenie absolwentów, www.radosni.pl [dostęp 2016-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-02].
- ↑ Tendej J. CM, Nasza obecność w społeczeństwie – wrażliwość na potrzeby, www.zyciezakonne.pl [dostęp 2016-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-06].
- ↑ Medal Komisji Edukacji Narodowej dla ks. Prezesa Bronisława Sieńczaka, www.liceum.radosnanowina.pl [dostęp 2016-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-11].
- ↑ Odznaczenia dla zasłużonych w służbie państwu i społeczeństwu. prezydent.pl, 2018-02-09. [dostęp 2018-02-16].