Bronisław Wędziagolski

Bronisław Wędziagolski
pułkownikpiechoty pułkownikpiechoty
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1875
Jaworów

Data śmierci

1941

Przebieg służby
Siły zbrojne

Lesser Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Orzeł hallerczyków.jpg Błękitna Armia
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

10 Dywizja Piechoty 76 Lidzki Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

1919 Bronisław Rutkowski

Bronisław Wędziagolski (ur. 8 sierpnia 1875 w Jaworowie na Wileńszczyźnie, zm. 1941 w ZSRR) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego, polityk II Rzeczypospolitej.

Rodzice: Karolina Wędziagolska (1851-1944) z Sosonków i Michał Wędziagolski (1848-1923)[1]

Życiorys

Brat architekta Pawła Wędziagolskiego i rewolucjonisty Karola Wędziagolskiego. Oficer armii carskiej, absolwent szkoły wojskowej w Kazaniu i akademii wojskowej w Petersburgu. Brał udział w I wojnie światowej, a następnie w wojnie domowej w Rosji po stronie Białych. Wstąpił do dywizji Żeligowskiego i wraz z nią opuścił Rosję. Następnie oficer Błękitnej Armii gen. Hallera. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920. Od 12 listopada 1919 roku do 23 maja 1920 roku dowodził Lidzkim Pułkiem Strzelców, później przemianowanym na 76 Lidzki pułk piechoty. Następnie dowodził III Brygadą Piechoty Litewsko-Białoruskiej. W 1921 roku pełnił służbę w Naczelnym Dowództwie Wojska Litwy Środkowej na stanowisku szefa Naczelnej Kontroli.

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 47. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. 10 lipca 1922 roku został przeniesiony z Rezerwy Oficerów Sztabowych Dowództwa Okręgu Korpusu Nr III na stanowisko oficera łącznikowego przy Delegacie Rządu w Wilnie. Był wówczas oficerem nadetatowym 76 Lidzkiego pułku piechoty w Grodnie[3]. Z dniem 28 listopada 1922 został przeniesiony w stan nieczynny „na czas sprawowania mandatu poselskiego w Sejmie RP I kadencji”[4]. W tym charakterze, jako pułkownik 76 pułku piechoty, pozostawał w kolejnych latach[5][6].

Mandat posła otrzymał z ramienia PSL „Wyzwolenie”. Z dniem 30 listopada 1927 zakończył zawodową służbę wojskową i został przeniesiony w stan spoczynku. Członek Krajowego Stronnictwa Ludowego Ziem Litewsko-Białoruskich – „Zjednoczenie” w 1927 roku[7]. Zamieszkiwał wówczas w Wilnie[8]. W 1934 jako emerytowany pułkownik był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr III jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto[9]. Później był politykiem Kresowego Stronnictwa Chłopskiego. Uzyskał mandat posła na Sejm III kadencji z ramienia BBWR.

Został aresztowany 27 września 1939, a wyrok został wydany 12 maja 1941[10].

Przypisy

  1. ↑ Family Tree - Geni, www.geni.com [dostęp 2022-05-07].
  2. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 19.
  3. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 26 z 12 sierpnia 1922 roku, s. 608.
  4. ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 11 z 23 lutego 1923 r. s. 133.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 395.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 339.
  7. ↑ Maciej Wojtacki, Krajowe Stronnictwo Ludowe Ziem Litewsko-Białoruskich „Zjednoczenie” i jego organ prasowy „Wioska” w kampanii wyborczej do Sejmu II kadencji (1928–1930), w: Historia i Polityka, Nr 13 (20)/2015, s. 132.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 888.
  9. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 323, 890.
  10. ↑ Indeks represjonowanych IPN – należy wpisać Wędziagolski oraz Wędziegolski (prawdopodobny błąd w nazwisku)

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
1919 Bronisław Rutkowski.jpg
Autor: And.rut, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bronisław Rutkowski Jaworów 1919
Orzeł hallerczyków.jpg
Odznaka pamiątkowa Armii gen. Józefa Hallera
PL Epolet plk.svg
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).