Broszęcin
Artykuł | 51°16′37″N 19°5′18″E |
---|---|
- błąd | 38 m |
WD | 51°17'N, 19°5'E |
- błąd | 2310 m |
Odległość | 836 m |
wieś | |
![]() Szkoła Podstawowa w Broszęcinie. | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo | Broszęcin |
Liczba ludności (III 2011) | 165[1] |
Strefa numeracyjna | 44 |
Kod pocztowy | 98-332 |
Tablice rejestracyjne | EPJ |
SIMC | 0550960 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
![]() |
Broszęcin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, w gminie Rząśnia.
Należy do parafii Rząśnia, kościół filialny pw. św. Brata Alberta Chmielowskiego w Broszęcinie-Kodraniu.
Historia
Historia wsi sięga czasów piastowskich. Kasper Niesiecki i Paprocki wymieniają Broszęcin wśród włości, które Bolesław III Krzywousty nadał Wrszowcom – swoim stronnikom, uchodźcom z Czech.
Nazwa Broszęcin pochodzi od starosłowiańskiego imienia Broszęta - założyciela bądź właściciela osady. W materiałach źródłowych spotyka się inne formy zapisu: Brozanczyn (1511), Brzoszewycze (1518), Broschaczyn (1511- 1523), Broszczyn (1520), Brossęczin (1564-1565), Broszęcin (1880)[2].
W 1552 Broszęcin należał do parafii Rząśnia w archidiecezji gnieźnieńskiej. Osada liczyła wówczas trzy 1 – łanowe zagrody kmiece. Wg regestrów podatkowych z tego okresu dobra Broszczyn należały do Zamosczkich i Zaleskich.
We wsi istniał dwór i folwark szlachecki. Mieszkańcy do dziś, część miejscowości nazywają Czworaki – od nazwy zabudowań dworskich. Właścicielami Broszęcina byli m.in. Radoszewscy herbu Oksza i Walewscy herbu Kolumna.
W XIX wieku jak podaje Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich wieś należała do gminy Dzbanki, parafii Rusiec, w powiecie łaskim. W 1827 było w niej 25 domów (zagród) i 125 mieszkańców.
10 kwietnia 1863 doszło w Broszęcinie do potyczki powstańców z wojskami rosyjskimi. 28 osobowy konny oddział pułkownika Teodora Cieszkowskiego, który miał być zalążkiem większej formacji powstańczej, został zaskoczony przez wojska rosyjskie dowodzone przez majora Pisankę, w sile ponad 500 żołnierzy (sotnia kozaków i 2 roty piechoty). Powstańcy podjęli próbę przebicia się. Podczas starcia z Rosjanami kilku z nich zginęło. Ciężko ranny został Cieszkowski a jego oddział poszedł w rozsypkę. Kilku powstańców wraz z rannym dowódcą schroniło się w dworze Kozłowskich w Leśniakach Chabielskich. Tam dopadł ich rosyjski pościg. Leżący w łóżku, ranny Cieszkowski został dobity pchnięciami lanc i strzałami z pistoletu[3]. Kozacy zabili też kilku jego towarzyszy, w tym syna dziedzica – Hipolita Kozłowskiego oraz Tomasza Witkowskiego i Józefa Bykowskiego – studenta Szkoły Głównej. Dwór splądrowano i spalono. W Broszęcinie zginęli studenci Bek i Piotrkowski. W pobliskim Stanisławowie zostali zabici przez kozaków: major Polikarp Krąkowski, Stefan Szymański i Jan Imielski.
Po I wojnie światowej, w czasach II Rzeczypospolitej wieś terytorialnie należała do gminy Dzbanki (od 1930 do gminy Szczerców) w powiecie łaskim, w województwie łódzkim. Podlegała pod sąd pokoju w Widawie i sąd okręgowy w Łodzi. W 1928 wieś i kolonia liczyły 584 mieszkańców. Sklepy spożywcze prowadzili Stępnik Józef, Wlaźlik K. i Zieliński H.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Informacje ogólne
We wsi znajduje się kapliczka oraz krzyż przydrożny z drugiej połowy XIX wieku z inskrypcją:
BOGU WSZECHMOCNEMU CZEŚĆ I CHWAŁA
DNIA 6 MARCA 1860
.
Na południe od wsi znajduje się zwałowisko zewnętrzne odkrywki Szczerców, część Kopalni Węgla Brunatnego Bełchatów SA. Na północnym stoku zwałowiska wyprofilowane są narciarskie trasy zjazdowe. W przyszłości ma tam powstać ośrodek narciarski[4].
Kościół w Broszęcinie-Kodraniu
Zobacz też
- Broszęcin-Kolonia
- Broszęcin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 382 .
- Broszęcin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 237 .
Przypisy
- ↑ Ludność w miejscowościach statystycznych według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [w:] Narodowy Spis Powszechny 2011 [on-line]. Główny urząd statystyczny. [dostęp 2015-09-28].
- ↑ Kazimierz Rymut, Nazwy miejscowe Polski, Polska Akademia Nauk Instytut Języka Polskiego, Kraków 1996, tom- I, s.357
- ↑ Krzysztof Wiśniewski, Teodor Cieszkowski – krótki opis działalności w kaliskiem. Walka i śmierć [w:] Gloria victis 1863 r. Studia i szkice z dziejów Powstania Styczniowego, Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych Archiwum Państwowe w Piotrkowie Trybunalskim, Warszawa-Piotrków Trybunalski 2013, s.165.
- ↑ Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego gminy Rząśnia.
Bibliografia
- Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom I, strona 382.
- Bitwy i potyczki 1863-1864, Stanisław Zieliński, Rapperswil 1913, strona 195.
- Herbarz polski Kaspra Niesieckiego, T. VIII, strona 23.
- Księgi Metrykalne gminy i parafii Chabielice – 1863 r.
- Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska. Tom II.
- Księga adresowa Polski (wraz z w. m. Gdańskiem) 1928 r.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Łódź Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 52.45 N
- S: 50.78 N
- W: 17.95 E
- E: 20.75 E
Projekt herbu gminy Rząśnia
Oddział powstańczy witany przez chłopów na wiejskiej drodze
Charles Maurand, 1864
drzeworyt, 223 x 305 mmFlaga gminy Rząśnia
Teodor Cieszkowski - pułkownik wojsk powstańczych 1863
Autor: Krzysztof Wisniewski, Licencja: CC BY-SA 3.0
Kościół filialny św. Brata Alberta Chmielowskiego w Broszęcinie-Kodraniu