Browar Zamkowy

Browar Zamkowy
Ilustracja
Browar w Raciborzu
Browar Zamkowy Racibórz
Państwo

 Polska

Siedziba

Racibórz

Data założenia

1567

Właściciel

Jerzy Łazarczyk

Produkcja piwa

20 000 hl

Marki

Raciborskie

Dane adresowe
ul. Zamkowa 2b
47–400 Racibórz
Położenie na mapie Raciborza
Mapa konturowa Raciborza, w centrum znajduje się punkt z opisem „Browar Zamkowy”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Browar Zamkowy”
Położenie na mapie powiatu raciborskiego
Mapa konturowa powiatu raciborskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Browar Zamkowy”
Ziemia50°05′47,2″N 18°13′12,3″E/50,096444 18,220083
Strona internetowa
Kapsel Browaru Zamkowego w Raciborzu

Browar Zamkowybrowar w Raciborzu. Spośród czynnych browarów polskich raciborski Browar Zamkowy posiada jedną z najstarszych tradycji warzenia piwa sięgającą początków XVI wieku. Obecny budynek zakładu pochodzi jednakże z XIX wieku, kiedy po pożarze wzniesiono w północno-zachodnim skrzydle dawnego zamku książąt raciborskich nowe zabudowania browarnicze. Aktualnym właścicielem Browaru Zamkowego w Raciborzu jest Jerzy Łazarczyk[1], a prezesem zarządu Mariusz Dudek[1].

Historia

Browar nad Młynówką

Najstarsze, pisemne wzmianki o piwowarstwie raciborskim pochodzą z 1293 i znajdują się w poradzie prawnej udzielonej na prośbę miasta przez radcę i ławników Świdnicy. Rok później książę Przemysław raciborski nadał miastu prawo mili zapowiedniej, określającej, że w obrębie 1 mili od murów miasta raciborzanie posiadali monopol warzenia i wyszynku, rzemiosła i handlu. Piwowarstwo musiało istnieć w Raciborzu już dużo wcześniej, jeszcze za czasów księcia piastowskiego Mieszka Plątonogiego, gdyż raciborska osada przedlokacyjna posiadała prawo targu i wyszynku potwierdzona źródłowo w 1217[2].

Pierwsza jednoznaczna wzmianka o browarze książęcym przy zamku w Raciborzu pochodzi z 1567 z księgi gruntowej komory książęcej[3]. Przypuszcza się, że browar powstał na początku XVI wieku po gospodarczej reorganizacji komory książęcej. Wiadomo również, że w 1559 powstała Karczma Zamkowa, która zapewne szynkowała piwo książęce. Natomiast urbarz książęcy z 1564 wykazywał 1200 talarów dochodu od piwa pszenicznego i jęczmiennego szynkowanego w karczmach dóbr książęcych, które – najprawdopodobniej – musiały szynkować piwo książęce. O znacznej produkcji browaru książęcego na przełomie XVI i XVII w. świadczyć może fakt istnienia własnej plantacji chmielu, dwóch sklepionych składów piwa w podziemiach zamkowych oraz utrzymywanie książęcego poborcy piwnego Bartłomieja Sokoła. Urbarz miejski z 1642 notuje:

Browar stoi tuż za zamkiem nad Młynówką, naprzeciw młyna zamkowego; jest jeszcze w dobrym stanie znajduje się w nim kocioł i wszystkie inne potrzeby (...) Obecnie w ciągu dwóch tygodni daje trzy wary, a najmniej tygodniowo jeden war; na każdy idzie 12 szefli pszenicy alo 20 szefli słodu jęczmiennego, z których robi się i sprzedaje 30 achteli piwa, które przynoszą rocznie, łącznie z opłatami dla pośredników 4500 talarów dochodu (...)[3].

Z kolei spis inwentarza zamkowego z 1812 r. wymienia:

W browarze – miedziany kocioł warzelniczy na 14 achteli, kadź warzelniana z 3 żelaznymi obręczami, mała kadź warzelniania ditto, 2 kadzie chłodnicze z obręczami, 2 duże i 2 małe miary, piła ręczna, duże żelazne drzwiczki do pieca, okute wiadro studzienne, żelazna sztaba, dzieża z 2 pordzewiałymi czerpakami, 3 czerpaki, ceber, 4 kadzie słodowe. W słodowni – mała kadź z 2 żelaznymi obręczami, okuty wrocławski szefel (miara do zboża), 2 okute półszefle wrocławskie, żelazny pojemnik, stół i wiązka desek, wciągarka zbożowa z powrósłem. W drodżowni – 5 gródek do drożdży, 4 sztuki okute ze wszystkich stron, 1 okuta w połowie, kadeczka, kadka (naczynie z okrągłym dnem, szersze u spodu) z 2 żelaznymi obręczami, duża drabina do wtaczania beczek, drabinka z nogami do beczek, 4 duże dzbanki drożdżowe. W piwnicy - 116 achteli (beczek o pojemności 137,64 l), 29 półachteli, 15 ćwierćachteli, 2 żelazne łańcuchy z żerdziami do noszenia beczek, stojak na drożdże, 2 kętnary (drewniane podkłady pod beczki) do achteli, tablica do pisania. U piwowara blaszana półkwarta, 6 miarek dwugroszowych (do wymierzania piwa za 2 grosze), 2 nożyc do świec, mosiężny kurek, 10 butelek z jasnego szkła, 14 butelek z zielonego szkła, jednokwartowe naczynie szklane, szynkwas, tablica do pisania[3].

Browar na zamku raciborskim

19 stycznia 1858 roku wybuchł pożar w browarze. Przyczyną był ogień spod panwi, który ogarnął cały zakład i przeniósł się na zabudowania zamkowe. Odbudowa browaru zamkowego nastąpiła bardzo szybko. Postanowiono go jednak umieścić w nowym miejscu. Wybudowany został od podstaw na miejscu północnego i częściowo zachodniego skrzydła zamku książęcego. Zaopatrzony został również w nowoczesną jak na owe czasy maszynę parową[3]. Gruntowna modernizacja nastąpiła 40 lat później, kiedy browar został ponownie przebudowany i unowocześniony. Po krótkiej przerwie zakład piwowarski ruszył ponownie. W 1898 mistrzem w nim został piwowar Kaufmann. Zarządzał on 55-osobową załogą, która częściowo zamieszkiwała specjalnie wybudowany dom dla czeladników. W 1898 browar zaczął warzyć piwo w stylu pilzneńskim, dzięki któremu zyskał uznanie w wielu miastach polskich i zagranicznych. Na ówczesny sukces piwa zamkowego złożyło się kilka czynników: własna uprawa, zbiór i oczyszczanie jęczmienia browarnego, woda z własnych źródeł w Oborze doprowadzana drewnianym rurociągiem z odległości 6 km, najlepszy chmiel z niemieckiego Hallertau lub czeskiego Żatca, zaniechana już w innych browarach, ale w Raciborzu cały czas stosowana 3 miesięczna wtórna fermentacja w drewnianych kufach leżakowych w chłodnych piwnicach zamkowych.

O ile pod koniec XIX wieku istniało w Raciborzu jeszcze 9 browarów, to na parę lat przed II wojną światową piwo warzył jedynie browar zamkowy. Co prawda śmierć piwowara Kaufmanna spowodowała konsternację wśród raciborskich piwoszy, jednakże w 1930 udało się znaleźć mistrza piwowarskiego, który nawiązał do „kaufmannowskiego piwa szkoły pilzneńskiej” i ponownie schlebił podniebieniom najstarszych raciborzan.

Po II wojnie światowej raciborski browar wznowił warzenie 15 czerwca 1945 roku, a pierwsze piwo trafiło na rynek 15 września 1945 roku. Zakład został znacjonalizowany, a w 1953 włączono go w skład Zakładów Piwowarsko-Słodowniczych w Głubczycach[4]. Do końca 1958 browar wykorzystywał maszyny i urządzenia zamontowane jeszcze w 1897. Dopiero w 1957 rozpoczęto modernizacje. Kufy dębowe zastąpione zostały 16 tankami metalowymi. Dwa lata później zamontowano dodatkowe 24 tanki. Modernizacja browaru zwiększyła zdolności produkcyjne zakładu do 54 tys. hl piwa i 600 ton słodu rocznie. W przybrowarnej słodowni wymieniono po raz pierwszy w Polsce ogniowy układ grzejny na parowy (1962). W 1958 zakład został przekazany pod zarząd Raciborskich Zakładów Fermentacyjnych Przemysłu Terenowego, a w 1959 – Raciborskich Zakładów Spożywczych Przemysłu Terenowego. W 1973 browar ponownie połączono z Zakładami Piwowarskimi w Głubczycach. W 1975 browar połączono z Górnośląskimi Zakładami Piwowarskimi, które w 1991 stały się jednoosobową spółką Skarbu Państwa pod nazwą Górnośląskie Zakłady Piwowarskie S.A. W 1999 Browary Górnośląskie ogłosiły upadłość. Zarząd firmy został zmuszony do wyprzedaży części majątku i zamknięcia zakładu w Raciborzu. Budynki browaru zostały wystawione na sprzedaż[5].

W 2003 nieczynny browar został zakupiony przez przedsiębiorcę z Sosnowca, Jerzego Łazarczyka. Po remoncie i zainstalowaniu urządzeń browarniczych pochodzących ze zlikwidowanego zakładu piwowarskiego w Tymbarku, browar wznowił działalność w 2004 pod nazwą Browar Książęcy Racibórz[6]. W połowie 2008 właściciel browaru poinformował o trudnej sytuacji zakładu. W grudniu 2008 roku część załogi przedsiębiorstwa Browar Racibórz Sp. z o.o. otrzymała wypowiedzenia z pracy[7]. Zakład nie zawiesił jednak produkcji i podejmował starania o przetrwanie kryzysu[8]. Od początku 2009 roku w weekendy był otwarty do zwiedzania dla zorganizowanych grup turystów[9].

W sierpniu 2009 roku poinformowano o wstrzymaniu produkcji w browarze[10][11]. W 2010 roku został on ponownie reaktywowany. Zmieniono wówczas nazwę zakładu na Browar Zamkowy[12].

We wrześniu 2021 roku Browar Zamkowy w Raciborzu był uczestnikiem Industriady[13].

Produkty

Twierdzowe Niepasteryzowane, 2009 r.
Lista produktów (wrzesień 2021)[14]
MarkaGatunek piwaParametry
Raciborskie Klasycznejasny lageralkohol 5,0% obj.,

ekstrakt 12% wag.

Raciborskie Radler (bezalkoholowy)radleralkohol 0,0% obj.,
Raciborskie Radler (cytrynowy)radleralkohol 0,0% obj.,
Raciborskie Porterporteralkohol 9,2% obj.,
Raciborskie Bezalkoholowealkohol 0,0 obj.
Raciborskie Americanamerican wheat lageralkohol 4,5% obj.,

ekstrakt 11% wag.

Raciborskie Miodowelager miodowyalkohol 4,5% obj.,

ekstrakt 12,3% wag.

Raciborskie Rżnięterżniętealkohol 4,8% obj.,

ekstrakt 12% wag.

Raciborskie zielonenapój piwnyalkohol 4,5% obj.,

ekstrakt 11% wag.

Raciborskie mocnemocny lageralkohol 6,8% obj.,

ekstrakt 15%

Raciborskie ciemneciemny lageralkohol 6,3% obj.,

ekstrakt 15%

Raciborskie twierdzowejasny lageralkohol 4,5% obj.,

ekstrakt 11%

Raciborskie pilsbohemian pilsneralkohol 4,5% obj.,

ekstrakt 12%

Zobacz też

Przypisy

  1. a b System EKRS, ekrs.ms.gov.pl [dostęp 2021-09-27].
  2. Grzegorz Wawoczny: Zamek w Raciborzu. Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW Racibórz, 2002. s. 8. [dostęp 2011-08-09].
  3. a b c d H. Kincel: 420 lat Browaru w Raciborzu. Górnośląskie Zakłady Piwowarskie w Zabrzu. Katowice: Śląskie Wydawnictwo Prasowe RSW Prasa-Książka-Ruch, 1987, s. 10.
  4. Tadeusz Kaczmarek: Księga piw i browarów polskich. Warszawa: Wydawnictwo BC, 1994, s. 160. ISBN 83-902514-0-X.
  5. PAP: Browar w Raciborzu do kupienia za 700 tys. zł. Money.pl. [dostęp 2009-03-13]. (pol.).
  6. Józef Krzyk: Otwarcie browaru w Raciborzu. gazeta.pl. [dostęp 2009-03-13]. (pol.).
  7. Grzegorz Wawoczny: Browar na skraju upadłości. naszraciborz.pl. [dostęp 2009-03-13]. (pol.).
  8. Czy raciborski Browar dostanie szansę przetrwania?. raciborz.com.pl. [dostęp 2009-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 października 2012)]. (pol.).
  9. Knížecí pivovar Racibórz. pivni.info. [dostęp 2009-08-24]. (cz.).
  10. Grzegorz Wawoczny: Koniec warzenia raciborskiego piwa. naszraciborz.pl. [dostęp 2009-08-27]. (pol.).
  11. Likwidacja raciborskiego browaru faktem. raciborz.com.pl, 26 sierpnia 2009. [dostęp 2009-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 maja 2012)]. (pol.).
  12. Racibórz znowu warzy. browar.biz. [dostęp 2010-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 listopada 2010)]. (pol.).
  13. Program INDUSTRIADY 2021, INDUSTRIADA [dostęp 2021-09-27].
  14. Mateusz Dudek: Gatunki piwa. Browar Zamkowy Racibórz. [dostęp 2021-09-27].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Silesian Voivodeship location map2.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of en:Silesian Voivodeship with counties (powiats) and municipalities (gminas). Geographic limits of the map:
  • N: 51.1617 N
  • S: 49.2956 N
  • W: 17.8872 E
  • E: 20.0559 E
Bottle cap - Racibórz.jpg
Autor: Przemek Pietrak, Licencja: CC BY-SA 3.0
This image has been originally created as the illustration for słodycze z Raciborza entry in szarada.net crosswords dictionary. It has been released under CC-BY-3.0 license.
Uproszczona mapa Raciborza.png
Uproszczona mapa Raciborza. Czarną kreską zaznaczono granice administracyjne Raciborza, szarą pogrubioną granice powiatów, szarą cienką granice gmin, kolorem pomarańczowym obszary zabudowane, kolorem zielonym obszary leśne, a kolorem niebieskim wody powierzchniowe.
Racibórz County location map02.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Racibórz County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
  • N: 50.28 N
  • S: 49.90 N
  • W: 18.03 E
  • E: 18.51 E
Twierdzowe niepasteryzowane.jpg
Twierdzowe Niepasteryzowane