Brużyca Wielka (gromada)
| gromada | |||
| 1954–1973 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Data powstania | 4 października 1954 | ||
| Data likwidacji | 1 stycznia 1973 | ||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
| Liczba reprezentantów | |||
| |||
Portal  Polska | |||
Brużyca Wielka (alt. Brużyca-Wielka[1]) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[2] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[3], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[4][5].
Gromadę Brużyca Wielka siedzibą GRN w Brużycy Wielkiej tworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[4] – w powiecie łódzkim w woj. łódzkim, na mocy uchwały nr 34/54 WRN w Łodzi z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[6] Aniołów (z Krogulcem), Brużyca, Brużyca Wielka, Brużyczka Mała, Jastrzębie Górne, Sokołów, Zimna Woda, Franin (z wyłączeniem wsi Zwierzyniec A) i Szatonia (z wyłączeniem wsi Zwierzyniec B) oraz wieś Stara Wieś Piaskowice i zachodnia (od granic gruntów Starej Wsi Piaskowice) część kolonii Piaskowice z dotychczasowej gromady Piaskowice ze zniesionej gminy Brużyca Wielka w tymże powiecie[7]. Dla gromady ustalono 16 członków gromadzkiej rady narodowej[1].
14 listopada 1957 do gromady Brużyca Wielka przyłączono część wsi Jedlicze A o powierzchni 51,08 ha (stanowiącą oddzielną kolonię, położoną przy wsi Jastrzębie Górne) z gromady Grotniki w tymże powiecie[8].
1 stycznia 1958 do gromady Brużyca Wielka przyłączono obszar zniesionej gromady Ruda-Bugaj[9].
1 stycznia 1959 z gromady Brużyca Wielka wyłączono osadę Huta Aniołów o powierzchni 2,2860 ha, włączając ją do miasta Łodzi[10].
1 stycznia 1970 do gromady Brużyca Wielka z miasta Aleksandrów Łódzki przyłączono obszar lasów o powierzchni 133 ha, położony w zachodniej części miasta[11].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[12].
Przypisy
- ↑ a b Uchwała Nr XLIV/204/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 1 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 9 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 36)
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
- ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
- ↑ Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
- ↑ Uchwała Nr 34/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu łódzkiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-167/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 22 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 39)
- ↑ Uchwała Nr 91/57 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 30 września 1957 r. w sprawie zmian w podziale administracyjnym województwa łódzkiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 14 listopada 1957 r., Nr. 12, Poz. 42)
- ↑ Uchwała Nr 98/57 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 15 listopada 1957 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie łódzkim; w ramach Obwieszczenia Nr 4 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 12 grudnia 1957 r. w sprawie uchwały Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 15 listopada 1957 r. o zniesieniu i utworzeniu niektórych gromad w województwie łódzkim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 20 grudnia 1957 r., Nr. 12, Poz. 57)
- ↑ Dz.U. z 1958 r. nr 76, poz. 391
- ↑ Dz.U. z 1969 r. nr 37, poz. 319
- ↑ Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).