Bruno Kartuz

Święty
Bruno Kartuz

opat
Fresk przedstawiający Bruna Kartuza z ok. 1400 roku
Data i miejsce urodzenia	ok. 1030 Kolonia (Niemcy)
Data śmierci	6 października 1101
Czczony przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	6 października
Atrybuty	czaszka, księga i krzyż, wstęga z napisem O Bonitas, gałązka oliwna, globus, mitra i pastorał u stóp, palec przy ustach[1]
Patron	kartuzów, miasta Kartuzy

Bruno Kartuz (ur. ok. 1030 w Kolonii, zm. 6 października 1101) – święty kościoła katolickiego, niemiecki założyciel zakonu kartuzów.

Urodzony w Kolonii według tradycji w patrycjuszowskiej rodzinie Hartrnfaust lub Hardebust. Uczył się w szkole kolegialnej, potem kontynuował nauki w Reims. Po powrocie do Kolonii objął szkołę przy kanonii św. Kuniberta. W 1056 na żądanie biskupa powrócił do Reims, by pomagać w prowadzeniu szkoły katedralnej, w której wcześniej pobierał nauki. Przez dwadzieścia lat (1057–75) był scholastykiem, czyli przełożonym szkoły, w której kształcili się m.in.: św. Hugo, późniejszy papież Urban II, Rangier – kardynał i biskup Reggio i biskup Langres. W 1075 Bruno został kanclerzem kościoła w Reims i administratorem diecezji.

Po sporze z nowym biskupem Reims, Manassesem I, musiał z kilkoma kanonikami opuścić miasto. Wziął udział w Synodzie w Autun, na którym oskarżył biskupa Manassesa o bezbożność i okrucieństwo. Dopiero po śmierci biskupa w 1080 r. Bruno powrócił do Reims, do szkoły katedralnej, odrzucając proponowaną godność arcybiskupa. Na początku 1084 zrezygnował z wszystkich godności i udał się na wędrówkę w poszukiwaniu dogodnego miejsca na pustelnię. Razem ze swoimi towarzyszami dotarł najpierw do cysterskiego opactwa w Molesme w diecezji Langres, by w końcu osiąść w miejscu zwanym „desertum Cartusiae” (fr. Chartreuse), wskazanym mu przez biskupa Hugona z Grenoble, gdzie w 1084 r. założył pierwszy klasztor zakonu – La Grande Chartreuse.

W 1090 jego były uczeń, papież Urban II, wezwał Brunona z Kolonii do Rzymu i mianował swym doradcą. W 1092 Bruno zamieszkał w kartuzji w Kalabrii, w której mieszkał aż do śmierci w 1101 r.

Św. Bruno przedstawiany jest z czaszką w dłoniach, również kontemplujący z książką i krzyżem, lub ze wstęgą z wypisaną sentencją O Bonitas.

Święto św. Brunona z Kolonii obchodzone jest 6 października.

Zespół gotyckich obrazów ze scenami z żywota św. Brunona znajdował się w krużgankach kartuzji kolońskiej (obecnie w zbiorach paryskich).

Patronuje św. Brunon kartuzom i betlejemitom i betlejemitkom, a wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 6 października^[2].

W Polsce działa również wspólnota modlitewna o charyzmacie kartuzjańskim o nazwie Polska Fraternia św. Brunona. Posiada ona oficjalną aprobatę Generała Zakonu Kartuzów.

Zobacz też

• modlitwa za pośrednictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• święty Bruno – inne postaci święte o imieniu Bruno, Brunon

Przypisy

Linki zewnętrzne

• strona Polskiej Fraterni św. Brunona