Bruno Liljefors
Bruno Andreas Liljefors (ur. 14 maja 1860 w Uppsali, zm. 18 grudnia 1939 w Sztokholmie) – malarz szwedzki, najlepiej znany ze swoich często dramatycznych przedstawień motywów zwierzęcych i natury. Wiele jego prac przedstawiających ptaki charakteryzuje się impresjonistyczną kreską tworząc odrębny styl.
Liljefors rozpoczął studia malarskie w Akademii Sztuk Pięknych w Sztokholmie. W roku 1882 udaje się do Düsseldorfu aby studiować malowanie zwierząt. Duży wpływ na jego twórczość mają przyjaciele: Anders Zorn i Carl Larsson. W latach 80. XIX w. należał do grupy tzw. Oponentów, której członkowie krytykowali sposób nauczania w Akademii Sztuk Pięknych i jej rektora Georga von Rosena.
W opozycji do współczesnych mu trendów, Liljefors zarzucił "idylliczne" portrety zwierząt na rzecz utrwalania ich codziennego życia w naturalnym krajobrazie, ruchu i szczegółów anatomicznych. Najbardziej znane prace to: Rävfamilj (1886) (Lisia rodzina), Havsörnar (1897) i wykonana w roku 1930 rzeźba Lek (Zabawa) znajdująca się przy Stadionie w Sztokholmie.
W latach 1917-1932 tworzył i mieszkał z rodziną w Österbybruk[1]. W jego chacie łowieckiej na wyspie Bullerön w Archipelagu Sztokholmskim mieści się muzeum poświęcone faunie i florze Bullerön oraz życiu na wyspie[2]. Na wyspie Bullerön mógł artysta oddawać się studiowaniu ptaków i innych zwierząt w ich naturalnym środowisku. Zbudował tam zaporę na strumieniu, by móc łatwiej obserwować ruch i anatomię morskich ptaków.
Od roku 1932 mieszkał w Pałacu Sportu na wyspie Kungsholmen w Sztokholmie.
Rodzina
Żonaty pierwszy raz w 1887 z Anną Olivią, z d. Olofsson, dzieci: Birgitta (ur. 1891) i Signe (ur. 1892). Żonaty po raz drugi od 1895 z Signe Adolfiną Heleną, z d. Olofsson 1871, dzieci: Blanka Helena (ur. 1896), Håkan Bruno (ur. 1898), Signe Barbro (ur. 1899) i Staffan Bruno (ur. 1900).
Rodzice: Anders Liljefors i Maria Margareta z d. Lindbäck. Brat: Ruben Liljefors, kompozytor i dyrygent.
Przypisy
- ↑ Österbybruk. [dostęp 2017-03-24]. (szw.).
- ↑ Bullerö Naturreservat – Museum. [dostęp 2017-03-24]. (szw.).
- ISNI: 0000 0001 0901 5725
- VIAF: 52553206
- ULAN: 500018964
- LCCN: n81145857
- GND: 121741753
- LIBRIS: jgvx08t211jwqds
- BnF: 11953791p
- SUDOC: 027514277
- NLA: 35122666
- BNE: XX1068019
- NTA: 157214753
- BIBSYS: 90163068
- Open Library: OL1073965A, OL861407A
- PLWABN: 9810644901705606
- NUKAT: n2006147887
- LNB: 000132091
- WorldCat: lccn-n81145857
Media użyte na tej stronie
In this portrait, Anders Zorn has placed Bruno Liljefors in a winter landscape. The painting can be read as an allusion to Liljefors’ own imagery. In the same way that the animals in his paintings are hidden, the artist here blends into the surroundings. No light falls on his face, and his body is half-obscured by the snow-laden branches. Carl Larsson’s friendship with Anders Zorn appears to have been founded partly on his admiration for Zorn as an artist, while he looked down on many of the other Swedish painters – with the exception of Bruno Liljefors.