Bruno Zborowski
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | architekt |
Bruno Zborowski (ur. 15 lipca 1888 w Warszawie, zm. 27 sierpnia 1983 tamże) – polski architekt, pedagog i konserwator zabytków.
Życiorys
Uczęszczając do szkoły średniej w 1905 brał udział w strajku szkolnym. Ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej.
W 1917 podczas konkursu na projekt kapliczki upamiętniającej bitwę pod Ostrołęką jego propozycja otrzymała I miejsce.
Podczas wojny polsko-bolszewickiej w 1920 walczył w obronie Lwowa. Po powrocie do Warszawy został asystentem prof. Oskara Sosnowskiego na Politechnice Warszawskiej i w 1923 otrzymał tytuł inżyniera architekta, był również wykładowcą perspektywy wykreślnej i sztuki ludowej w Szkole Sztuk Pięknych, otrzymał stypendium im. Władysława Frąckiewicza. Należał do Towarzystwa Krajoznawczego, pracował w Towarzystwie Opieki nad Zabytkami. Był współautorem osiedli Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej na Żoliborzu i budowli sakralnych.
Podczas II wojny światowej był wykładowcą w Tajnej Szkole Architektów, walczył w szeregach Armii Krajowej. W 1945 wszedł w skład Naczelnej Radu Odbudowy Warszawy oraz został inspektorem w Biurze Odbudowy Stolicy. Był zaangażowany w prace związane z odbudową zniszczonych podczas II wojny światowej zabytków, szczególnie obiektów sakralnych. Ponadto wykładał na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej i pracował w Wydziale Zabytków Nieruchomych w Ministerstwie Kultury i Sztuki.
Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 227-IV-5)[1].
Wybrane projekty
- Warszawska Spółdzielnia Mieszkaniowa (I, II, III, V, VI Kolonia Żoliborz Centralny) (1924-1932);
- Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Płocku (Imielnicy) (1922-1935);
- Przebudowa kościoła Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Lublinie (1927-1930);
- Odbudowa kościoła pw. Przemienienia Pańskiego w Sierzchowach (1930);
- Kościół pw. św. Józefa w Syberii k. Żuromina (1931);
- Zakład opiekuńczy o. Salezjanów w Daszawie (1932);
- Kościół św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej (1933);
- Wydział Strategiczno-Obronny AON w Rembertowie (1934);
- Przebudowa Arsenału Królewskiego w Warszawie (1935-1938);
- Dom Spółdzielni Mieszkaniowej Młodych Architektów w Warszawie (ul. Glogera 2) (1935);
- Kościół św. Jana Bosko w Sokołowie Podlaskim (lata 1936–1939);
- Rozbudowa zespołu klasztornego Kamedułów na Bielanach (po 1935);
- Publiczna szkoła powszechna nr 80 w Warszawie (1939);
- Kaplica Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Komorowie (1945-1958);
- Odbudowa kościoła św. Krzyża w Warszawie (1945-53);
- Odbudowa zespołu klasztornego oo. Dominikanów i kościoła św. Jacka w Warszawie (1945-54) (razem z Haliną Smólską);
- Odbudowa kościoła pw. Znalezienia Krzyża w Iłowie (1948);
- Pałac Błękitny w Warszawie (1948-1950);
- Pałac Przebendowskich w Warszawie (1949);
- St. Adalbert School w Chicago USA (1949);
- Rozbudowa kościoła Matki Boskiej Królowej Korony Polskiej w Warszawie (1958-1960)
- Odbudowa klasztoru opactwa Kanoników Regularnych w Czerwińsku (1959– 1961);
- Brama Rzeźnicza i kamienica numer 2 przy ulicy Szeroki Dunaj w Warszawie (1962-1964).
Przypisy
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ZOFJA SOKOLNICKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-06-21] .
Bibliografia
- "Czy wiesz kto to jest?", praca zbiorowa pod redakcją Stanisława Łozy, Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej Warszawa 1938, s. 841;
- Jerzy Waldorff: Cmentarz Powązkowski w Warszawie. [i inni]. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984, ISBN 83-03-00758-0. s. 242.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Kościół Salezjański pw. św. Jana Bosco w Sokołowie Podlaskim