Brygada Bombowa
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | wrzesień 1939 |
Dowódcy | |
Pierwszy | płk dypl. obs. Władysław Heller |
Ostatni | płk dypl. obs. Władysław Heller |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | Naczelny Dowódca Lotnictwa |
Skład | patrz tekst |
Brygada Bombowa - wielka jednostka lotnictwa bombowego Wojska Polskiego.
Historia brygady
Brygada Bombowa została sformowana na podstawie rozkazu L.dz. 143/Mob/S/Lot Sztabu Głównego z dnia 31 sierpnia 1939 roku. Dowództwo brygady zorganizowano w oparciu o dowództwo Zgrupowania Bombowego 1 pułku lotniczego. 31 sierpnia 1939 roku dowódca brygady zmienił numerację pododdziałów. Dowództwo brygady stacjonowało w Warszawie, a wysunięty rzut sztabu skierowany został do Dęblina.
Obsada personalna dowództwa brygady
- dowódca brygady - płk dypl. obs. Władysław Eugeniusz Heller
- zastępca dowódcy brygady - ppłk pil. Michał Bokalski
- szef sztabu - mjr obs. Edward Młynarski
- oficer operacyjny - mjr pil. Stefan Floryanowicz
- oficer sztabu - mjr pil. Zygmunt Janicki
- oficer sztabu - kpt. obs. Stanisław Michowski
- oficer łączności - kpt. pil. Emil Fuhrman
Organizacja wojenna brygady
- Dowództwo Brygady Bombowej
- II dywizjon bombowy lekki
- VI dywizjon bombowy lekki
- X dywizjon bombowy
- XV dywizjon bombowy
- 55 samodzielna eskadra bombowa
- pluton łącznikowy nr 4
- pluton łącznikowy nr 12
- kolumna samochodów ciężarowych nr 21
- kolumna samochodów ciężarowych nr 25
- pluton łączności lotnictwa bombowego nr 21
- pluton reflektorów szlakowych nr 22
- pluton warsztatowy nr 210
- pluton warsztatowy nr 215
- stacja meteo nr 12
Personal latający brygady liczył 402 żołnierzy, w tym 125 pilotów, 128 obserwatorów i 149 strzelców pokładowych. Na uzbrojeniu jednostki było 86 samolotów bojowych i 18 pomocniczych, w tym:
- 36 średnich samolotów bombowych PZL.37 Łoś,
- 50 lekkich samolotów bombowych PZL.23 Karaś,
- 9 samolotów transportowych Fokker F.VII,
- 9 samolotów łącznikowych RWD-8.
Galeria
Przypisy
- ↑ Ustawa z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku obrony (Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220). W skład Sił Zbrojnych II RP wchodziły wojska lądowe nazywane ówcześnie wojskiem i Marynarka Wojenna. Wojsko składało się z jednostek organizacyjnych wojska stałego i jednostek organizacyjnych Obrony Narodowej, a także jednostek organizacyjnych Korpusu Ochrony Pogranicza.
Bibliografia
- Izydor Koliński: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 9, Regularne jednostki Wojska Polskiego (lotnictwo), formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1978.
- Jerzy Pawlak, Walerian Nowakowski: Brygada Bombowa kurs bojowy!. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1983. ISBN 83-11-06852-6.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szlak bojowy 65 Eskadry Bombowej we wrześniu 1939
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szlak bojowy 22 Eskadry Bombowej we wrześniu 1939
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szlak bojowy 55 Samodzielnej Eskadry Bombowej we wrześniu 1939
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szlak bojowy 216 i 217 Eskadr Bombowych we wrześniu 1939
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szlak bojowy 211 i 212 Eskadr Bombowych we wrześniu 1939
RWD 8 trainer
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szlak bojowy 64 Eskadry Bombowej we wrześniu 1939
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szlak bojowy 21 Eskadry Bombowej we wrześniu 1939