Brygada Kawalerii „Poznań”
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1919 | |
Rozformowanie | 1937 | |
Nazwa wyróżniająca | Poznań | |
Tradycje | ||
Rodowód | I Brygada Jazdy Wielkopolskiej | |
Kontynuacja | Wielkopolska Brygada Kawalerii | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | gen. ppor. Aleksander Pajewski | |
Ostatni | gen. bryg. Sergiusz Zahorski | |
Organizacja | ||
Rodzaj sił zbrojnych | wojsko | |
Rodzaj wojsk | kawaleria |
Brygada Kawalerii „Poznań” – wielka jednostka kawalerii Wojska Polskiego II RP.
Formowanie
Brygada sformowana została w marcu - kwietniu 1919 r. jako I Brygada Jazdy Wielkopolskiej Sił Zbrojnych Polskich w byłym zaborze pruskim. W wyniku scaleniu Wojsk Wielkopolskich z armią krajową, brygada przemianowana została na VII Brygadę Jazdy. Po zakończeniu wojny z bolszewikami dokonano zmian w organizacji brygady, która przedstawiała się następująco:
- Dowództwo VII Brygady Jazdy w Poznaniu
- Oddział Sztabowy w Poznaniu
- 15 pułk Ułanów Poznańskich
- 16 pułk Ułanów Wielkopolskich
- 17 pułk Ułanów Wielkopolskich
- 7 dywizjon artylerii konnej Wielkopolskiej
- Szkoła Podchorążych Rezerwy przy VII BJ
- kompania sanitarna VII BJ (eks kompania sanitarna nr 4)
W kwietniu 1924, w ramach reorganizacji jazy, VII BJ przemianowana została na VII Brygadę Kawalerii i podporządkowana dowódcy 3 Dywizji Kawalerii. Z jej składu wyłączony został 16 pułk ułanów Wielkopolskich i 7 dywizjon artylerii konnej Wielkopolskiej. Pierwsza z wymienionych jednostek podporządkowana została dowódcy nowo utworzonej XIV Brygady Kawalerii w Bydgoszczy, a druga dowódcy artylerii konnej 3 Dywizji Kawalerii. W skład XIV BK wszedł również 7 pułk strzelców konnych Wielkopolskich, który do tego czasu podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr VII.
Wiosną 1929 VII BK przeformowana została w samodzielną Brygadę Kawalerii „Poznań”. W jej skład ponownie włączony został 7 dywizjon artylerii konnej Wielkopolskiej, a ponadto 7 pułk strzelców konnych Wielkopolskich z rozformowanej XIV BK.
Z dniem 1 kwietnia 1937 Brygada Kawalerii „Poznań” przemianowana została na Wielkopolską Brygadę Kawalerii.
Struktura organizacyjna
- Dowództwo Brygada Kawalerii „Poznań”
- 15 pułk Ułanów Poznańskich
- 17 pułk Ułanów Wielkopolskich
- 7 pułk strzelców konnych Wielkopolskich
- 7 dywizjon artylerii konnej
- 3 szwadron samochodów pancernych
- pluton konnych telegrafistów nr 7
Dowódcy brygady
- płk Stanisław Sochaczewski (1921-1929)
- gen. bryg. Sergiusz Zahorski (1929-1937)
Bibliografia
- Mirosław Giętkowski , Artyleria konna Wojska Polskiego 1918-1939, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001, ISBN 83-7174-823-X, OCLC 69505837 .
|
|
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).