Brytyjski Mandat Mezopotamii

Brytyjski Mandat Mezopotamii

الانتداب البريطاني على بلاد ما بين النهرين

1920–1932
Flaga Iraku Godło Iraku
Hymn: تحيات الملكي (Pozdrowienie Królewskie)
Stolica	Bagdad
Ustrój polityczny	monarchia konstytucyjna (od 1921[1])
Ostatni król	Fajsal I
Status terytorium	terytorium mandatowe
Zależne od	Wielkiej Brytanii
Powierzchnia  • całkowita	1920: 370 977 km²[2] 1932: 438 317 km²
Liczba ludności (1920)  • całkowita   • narody i grupy etniczne	2 849 282[2] Arabowie, Kurdowie, Asyryjczycy[3]
Data powstania	25 kwietnia 1920[4]
Data likwidacji	3 października 1932[4]
Religia dominująca	islam
Terytoria zależne	Strefa neutralna między Irakiem a Arabią Saudyjską (terytorium sporne)
Terytoria autonomiczne	Kurdystan (od 1922[5])

Brytyjski Mandat Mezopotamii – mandat kategorii A^[6] nadany Wielkiej Brytanii z ramienia Ligi Narodów. Został utworzony w 1920 roku na podstawie konferencji San Remo, co spowodowało wybuch szyickiego powstania. Po jego stłumieniu Brytyjczycy osadzili na tronie Fajsala I z dynastii Haszymidów^[7].

Ustrój

W 1923 roku Fajsal I ustanowił w Iraku monarchię konstytucyjną, z dwuizbowym parlamentem i rządem^[8] kierowanym przez radę ministrów arabskich pod nadzorem brytyjskiego wysokiego komisarza^[9].

Brytyjscy wysocy komisarze

• Percy Zachariah Cox (1920–1923)
• Henry Robert Conway Dobbs (1923–1928)
• Gilbert Falkingham Clayton (1928–1929)
• Francis Humphrys (1929–1932)

Przypisy