Brzeski Uniwersytet Państwowy im. Aleksandra Puszkina

Brzeski Uniwersytet Państwowy im. A. Puszkina

Брэсцкі дзяржаўны ўніверсітэт імя А. С. Пушкіна

A.S. Pushkin Brest State University

Data założenia	1995
Państwo	Białoruś
Adres	Brześć
Rektor	Mieczysław Czesnowski
Położenie na mapie Brześcia Brzeski Uniwersytet Państwowy im. A. Puszkina
Położenie na mapie Białorusi (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Brzeski Uniwersytet Państwowy im. A. Puszkina
Położenie na mapie obwodu brzeskiego Brzeski Uniwersytet Państwowy im. A. Puszkina
52°08′14,07″N 23°40′20,42″E/52,137242 23,672339
Strona internetowa

Brzeski Uniwersytet Państwowy im. Aleksandra Puszkina (biał. Брэсцкі дзяржаўны ўніверсітэт імя А. С. Пушкіна; ros. Брестский государственный университет имени А.С. Пушкина) – białoruska szkoła wyższa w Brześciu, która w obecnej formie funkcjonuje od 1995 roku. Rektorem uczelni jest od 2002 roku Mieczysław Czesnowski.

Historia

W 1945 roku białoruska Rada Komisarzy Ludowych zatwierdziła decyzję o utworzeniu Brzeskiego Instytutu Nauczycielskiego. W 1949 roku Instytut został nazwany na cześć Aleksandra Puszkina. W 1950 roku Rada Ministrów ZSRR utworzyła na jego bazie Brzeski Instytut Pedagogiczny im. A.S. Puszkina, który w 1995 został przekształcony w Brzeski Uniwersytet Państwowy im. Aleksandra Puszkina (imię Puszkina dodano do nazwy w 1999 roku).

Wydziały

Obecnie (r.ak. 2012/13) uczelnia daję możliwość podjęcia studiów na dwunastu wydziałach^[1]:

• Wydział Biologii
• Wydział Prawa
• Wydział Geografii
• Wydział Fizyki
• Wydział Historii
• Wydział Społeczno-Pedagogiczny
• Wydział Wychowania Fizycznego
• Wydział Filologii
• Wydział Filologii Obcej
• Wydział Matematyki
• Wydział Psychologiczno-Pedagogiczny
• Wydział Kształcenia Podstawowego.

Katedra Klasycznej i Współczesnej Filologii Obcej

W latach 90. XX wieku Związek Polaków na Białorusi podejmował starania, aby na Brzeskim Uniwersytecie Państwowym utworzony został kierunek filologii polskiej. Po kilkuletnich wysiłkach ze strony organizacji w roku akademickim 1996/1997 na Wydziale Filologii BUP powołano do życia kierunek „filologia rosyjsko-polska”, w 2000 roku – kierunek „filologia białorusko-polska”. 20 września 1999 roku na tym samym wydziale powstała Katedra Klasycznej i Współczesnej Filologii Obcej, która obejmowała sekcje: polonistyki, ukrainistyki, literatury powszechnej i filologii klasycznej. Funkcję kierowniczki Katedry od początku jej istnienia pełniła doc. dr Helena Kiwako, a wykładowczyniami były: mgr Anna Dajlida, doc. dr Tamara Kabot, mgr Tamara Karcelewa i mgr Natalia Korniejczyk. W ramach sekcji polonistyki wykładano: język polski, metodykę języka polskiego, teorię i praktykę przekładu, historię literatury polskiej od średniowiecza do współczesności, metodykę literatury polskiej, stylistykę i kulturę języka polskiego, gramatykę historyczną języka polskiego, historię Polski, folklorystykę polską, historię kultury polskiej, literaturę polską dla dzieci i młodzieży, krajoznawstwo polskie. W ramach programu zajęć dla studentów polonistyki przewidywano praktyki: krajoznawcze (Rzeszów, Biała Podlaska), językowe (Siedlce), naukowo-metodyczne (Lublin), a także dla studentów V roku praktyki nauczycielskie w liceum i dwóch gimnazjach w Brześciu oraz w szkole średniej w Kobryniu^[2].

W czasie swego istnienia popularność kierunków związanych z filologią polską stale rosła. Aby się na nie dostać, organizowano egzaminy wstępne. W 2000 roku studia na nich podjęło 37 nowych studentów przy pięciokrotnie większej liczbie chętnych. Ogółem w roku akademickim 2000/2001 na obydwu kierunkach studiowało ok. 140 osób, z czego 95% stanowili Białorusini. W latach 2001 i 2002 kierunki opuściło 29 absolwentów, z których 20% podjęło pracę jako nauczyciele języka polskiego^[2].

Pracownicy sekcji polonistyki Katedry Klasycznej i Współczesnej Filologii Obcej współpracowali z licznymi uczelniami na terenie Polski: Akademią Podlaską w Siedlcach, Uniwersytetem w Białymstoku, Uniwersytetem Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Dzięki współpracy z przedstawicielami uczelni w Siedlcach studenci polonistyki mogli uczestniczyć w praktykach językowych, dorocznej Letniej Szkole Języka Polskiego i wielu konferencjach naukowych. Strona polska udzielała także pomocy w formie podręczników i pomocy metodycznych. Sekcję polonistyki wspierali również pracownicy Konsulatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Brześciu, konsulowie: Tomasz Klimański, Romuald Kunat i Andrzej Kucharczuk. Zdaniem Agnieszki Grędzik-Radziak, dzięki tej pomocy sekcja polonistyki osiągała dobre wyniki w nauczaniu^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Agnieszka Grędzik-Radziak: Oświata i szkolnictwo polskie na ziemiach północno-wschodnich II Rzeczypospolitej i współczesnej Białorusi 1939–2001. Toruń: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2007, s. 441. ISBN 978-83-60738-09-2.