Bubalornis

Bubalornis[1]
A. Smith, 1836[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – bawolik czerwonodzioby (B. niger)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

wikłaczowate

Podrodzina

bawoliki

Rodzaj

Bubalornis

Typ nomenklatoryczny

Bubalornis niger A. Smith, 1836

Synonimy
Gatunki
  • B. albirostris
  • B. niger

Bubalornis – rodzaj ptaka z podrodziny bawolików (Bubalornithinae) w rodzinie wikłaczowatych (Ploceidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[5].

Charakterystyka

Długość ciała 22–23 cm; masa ciała samców 64–98 g, samic 59–90 g[6]. Ptaki te charakteryzują się masywnymi dziobami. Gniazdują kolonijnie, budują duże, sprawiające wrażenie niestarannych gniazda. Składają 2 do 4 jaj.

Systematyka

Etymologia

  • Bubalornis: gr. βουβαλος boubalos – bawół; ορνις ornis, ορνιθος ornithos – ptak[7].
  • Alecto: epitet gatunkowy Textor alecto Temminck, 1828; w mitologii greckiej Alecto (pol. Alekto) była jedną z trzech Erynii, przedstawiano je najczęściej ubrane w czerń, z wężami zamiast włosów, zaś ich oddech przynosił zarazę, wojnę i zemstę. Alekto, Megajra i Tyzyfone były duchami zemsty, które mieszkały w piekle, mściły się za zbrodnie i dręczyły przestępców[8]. Gatunek typowy: Textor alecto Temminck, 1828 = Coccothraustes albirostris Vieillot, 1817.
  • Alectornis: rodzaj Alecto Lesson, 1831; ορνις ornis, ορνιθος ornithos – ptak[9]. Gatunek typowy: Coccothraustes albirostris Vieillot, 1817.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[10]:

Przypisy

  1. Bubalornis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. A. Smith: Report of the Expedition for Exploring Central Africa from the Cape of Good. Kapsztad: Printed at the Government Gazette Office, 1836, s. 51. (ang.)
  3. R.P. Lesson: Traité d’ornithologie, ou, Tableau méthodique des ordres, sous-ordres, familles, tribus, genres, sous-genres et races d’oiseaux: ouvrage entièrement neuf, formant le catalogue le plus complet des espèces réunies dans les collections publiques de la France. Bruxelles: Chez F.G. Levraul, 1831, s. 433. (fr.)
  4. H.G.L. Reichenbach: Die Singvögel als Fortsetzung der vollständigsten Naturgescliielite und zugleich als Central-Atlas für zoologische Gärten und für Thierfreunde. Ein durch zahlreiche illumiuirte Abbildungen illustrirtes Handbuch zur richtigen Bestimmung und Pflege der Thiere aller Classen. Dresden und Leipzig: Expedition der Vollständigsten Naturgeschichte, 1862, s. 89. (niem.)
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2) (ang.). [dostęp 2021-07-18].
  6. A. Craig: Family Ploceidae (Weavers). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 15: Weavers to New World Warblers. Barcelona: Lynx Edicions, 2010, s. 136–137. ISBN 978-84-96553-68-2. (ang.)
  7. Jobling 2021 ↓, s. Bubalornis.
  8. Jobling 2021 ↓, s. Alecto.
  9. Jobling 2021 ↓, s. Alectornis.
  10. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Bubalornithinae Iredale & Bannerman, 1921 - bawoliki (wersja: 2020-01-12). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-18].

Bibliografia

  • James A. Jobling: The Key to Scientific Names (ang.). W: Birds of the World [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021.

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Red-billed Buffalo Weaver.jpg
Autor: Greg Tee, Licencja: CC BY 2.0
Love the South African soil