Buck O’Neil

Buck O'Neil
pierwszobazowy
Pełne imię i nazwisko	John Jordan O'Neil
Data i miejsce urodzenia	13 listopada 1911 Carrabelle, Floryda
Data i miejsce śmierci	6 października 2006 Kansas City, Missouri
Debiut	1937
Ostatni występ	1949
Statystyki
Średnia uderzeń	0,283
Uderzenia	204
Runy	117
Kariera klubowa
Lata Kluby 1937 Memphis Red Sox 1938–1943, 1946–1949 Kansas City Monarchs

John Jordan O'Neil (ur. 13 listopada 1911 w Carrabelle, Floryda, zm. 6 października 2006 w Kansas City)–baseballista amerykański, trener, agent i działacz sportowy.

Afroamerykanin, z powodu ograniczeń rasowych miał kłopoty z kontynuowaniem nauki w rodzinnej Florydzie. Pracował m.in. na polu selerów u boku ojca, następnie wyjechał do krewnych i uczył się w murzyńskiej szkole średniej. W 1934 opuścił Florydę i występował w półprofesjonalnych meczach baseballu, m.in. u boku Satchela Paige, później pierwszego zawodnika lig murzyńskich uhonorowanego miejscem w Hall of Fame Baseballu. W 1937 podpisał kontrakt z drużyną Memphis Red Sox w ramach Negro American League, rok później przeniósł się do Kansas City Monarchs. Z tym ostatnim zespołem występował dwukrotnie w Negro League World Series. W latach 1943-1945 służył w wojsku.

Od 1948 był grającym trenerem Kansas City Monarchs, doprowadzając młodszych kolegów do tytułów mistrzowskich w 1953 i 1955. Po sezonie 1955 przeniósł się do Chicago Cubs, gdzie początkowo był agentem wyszukującym młode talenty, a od 1962 pierwszym czarnoskórym trenerem. Doprowadził do podpisania pierwszego zawodowego kontraktu przez Lou Brocka, natomiast niesłusznie przypisuje mu się niekiedy pierwszy kontrakt Ernie Banksa. O'Neil pozostał związany z klubem z Chicago przez kilkadziesiąt lat, by w 1988 przejść do Kansas City Royals, gdzie ponownie pełnił funkcję agenta.

W latach 1981-2000 wchodził w skład Komitetu Weteranów Hall of Fame Baseballu. Przyczynił się w tym czasie do uhonorowania członkostwem w Hall of Fame ośmiu dawnych zawodników lig murzyńskich. W 1990 doprowadził do utworzenia w Kansas City Negro League Baseball Museum i został honorowym przewodniczącym tej instytucji. Duża popularność przyniosła mu rola narratora w filmie dokumentalnym Kena Burnsa Baseball (1994), prezentowanym w Public Broadcasting Service (PBS). Był wówczas m.in. gościem popularnych programów telewizyjnych Late Night Davida Lettermana i Late Show Toma Snydera.

W maju 2006 odebrał doktorat honoris causa Missouri Western State University. W tym samym roku jego kandydatura do Galerii Sław Baseballu została odrzucona, chociaż przyjęto jednocześnie kilkunastu innych dawnych baseballistów afroamerykańskich.

W lipcu 2006 podpisał specjalny kontrakt z zespołem Kansas City T-Bones, by symbolicznie wziąć udział w meczu Northern League All-Star Game. Niespełna 95-letni O'Neil nie stał się jednak najstarszym zawodowym baseballistą, tytuł ten bowiem przysługuje Tedowi Radcliffe, który równie symbolicznie zagrał w czerwcu 1999 w wieku 96 lat.