Buczaccy herbu Abdank

Herb Abdank

Buczaccy — magnacki ród herbu Abdank.

Zdaniem Antoniego (Józefa Apolinarego) Rollego do rodziny Buczackich «Paprocki i Niesiecki dolepili kilku bajecznych protoplastów... Według nich głową rodziny miał być Gabryel kasztelan kamieniecki z r. 1260, więc chyba pod rządem tatarskim?.. Mikołaj został wojewodą podolskim także in partibus, bo myśli o województwie jeszcze wówczas nie było... W 1332 Buczacka wyszła za Piotra Gasztolda, namiestnika Olgierdowego na Podolu... Dotąd bajki...»^[1]

Znani przedstawiciele rodu

Pokolenie 0

• Michał Awdaniec z Buczacza (zm. po 7 listopada 1394) – protoplasta rodu, właściciel Buczacza.

Pokolenie 1

• Michał Buczacki (zm. 1438) – wojewoda podolski (1437), oraz kasztelan halicki (1433–1437), cześnik halicki (1434).
• Michał Mużyło Buczacki (zm. 1470) – wojewoda podolski od 1465, kasztelan kamieniecki od 1460.
• Teodoryk Buczacki Jazłowiecki – kasztelan halicki, kasztelan kamieniecki i starosta podolski, protoplasta rodu Jazłowieckich.

Pokolenie 2

• Piotr – syn Michała, dziedzic Czeszybiesów (obecnie Jezupol)
• Jan Buczacki-Litwinowski – syn Michała, starosta trembowelski
• Jakub Buczacki (1430/1438-1501) – syn Michała, wojewoda ruski (1497 r.), i podolski (1485-1497) oraz kasztelan halicki (1472 r.), mianowany przywódcą Podola i starostą generalnym podolskim (1485).
• Dawid Buczacki (zm. 1485) – syn Michała Mużyła, wojewoda podolski od 1481, starosta generalny podolski (1483), podkomorzy halicki od 1474, stolnik kamieniecki od 1472, starosta kołomyjski.

Pokolenie 3

• Jakub Buczacki (XV w.–1541) – sekretarz królewski (1503), proboszcz lubelski (1505), kamieniecki od 1507, chełmski od 1518, biskup płocki od 1538, starosta rawski.
• Jan Andrzej Buczacki (zm. 1509) – brat Jakuba, dworzanin królewski (1502), podczaszy królewski^[2]
• Jan Feliks Buczacki (zm. 1507/9) – brat Jakuba, dworzanin królewski (1503), krajczy królewski^[2]
• Katarzyna, siostra Jakuba, żona Jana Tworowskiego
• Zuzanna, córka Piotra, jej mężem był kasztelan sądecki Stanisław Szafraniec, zmarła młodą, był jej nagrobek w Sułoszowej

Młodzi magnaci (obok szlachty) Jan, Michał i Jakub Buczaccy uczestniczyli w konfederacji Spytka z Melsztyna, odsunięci przez biskupa krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego od spraw polityki państwowej^[3].

Przypisy

Bibliografia

• Bartosz Paprocki: Dom Buczackich. W: Herby rycerstwa polskiego. Kraków: w drukarni Macieja Garwolczyka, 1584, s. 162.
• Dom Bączackich. W: Herby rycerstwa polskiego, spisane przez Bartosza Paprockiego. Zesz. trzeci i czwarty. Wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego. Kraków: Nakładem Wydawnictwa Biblioteki Polskiej, czcionkami «Czasu», 1858, s. 220–221.
• Buczaccy herbu Abdank. W: Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J. T. II. Lipsk, 1839, s. 345–347.
• Adam Boniecki: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Сz. 1. T. 2. Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne Artystyczno-Wydawnicze, 1900, s. 215–221.
• Jerzy Sperka. Michał Awdaniec a początki kościoła parafialnego w Buczaczu. „Średniowiecze Polskie i Powszechne” 6 (10), 2014, s. 74-84. [dostęp 2017-09-19]

Linki zewnętrzne

• Buczaccy. mariusz.eu.pn. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-01)].
• Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich