Buczynowa Przełęcz

Buczynowa Przełęcz
Ilustracja
Widok z doliny Pańszczycy z zaznaczoną Buczynową Przełęczą
Państwo

 Polska

Wysokość

2127 m n.p.m.

Pasmo

Karpaty, Tatry

Sąsiednie szczyty

Wielka Buczynowa Turnia, Mała Buczynowa Turnia

Data zdobycia

1900 r.

Pierwsze wejście

ks. Walenty Gadowski z osobami towarzyszącymi i przewodnikiem Jędrzejem Parą

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się punkt z opisem „Buczynowa Przełęcz”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Buczynowa Przełęcz”
Ziemia49°13′36,34″N 20°02′30,22″E/49,226761 20,041728

Buczynowa Przełęcz (słow. Bučinové sedlo, niem. Buczynowascharte, węg. Buczynowa-csorba[1]) – wąska, głęboka przełęcz w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, w grupie Buczynowych Turni, położona na wysokości 2127 m n.p.m., pomiędzy Wielką Buczynową Turnią a Małą Buczynową Turnią. Przełęcz oddziela od siebie dolin Pańszczycę i Dolinkę Buczynową[2]. Zarówno na północ, do Zadnich Usypów w Pańszczycy, jak i na południe, do Dolinki Buczynowej opadają z niej piarżyste i łatwe do przejścia żleby[3].

Pierwotnie przez tę przełęcz był poprowadzony szlak Orlej Perci. Obecnie przechodzi on łatwiejszym wariantem przez żleb poniżej przełęczy (od strony Buczynowej Dolinki). Zimą przełęcz stanowi najbezpieczniejsze połączenie Dolinki Buczynowej i doliny Pańszczycy[2].

Historia zdobycia

Pierwsze odnotowane wejścia turystyczne:

Taternictwo

Oprócz przejścia graniowego na przełęcz prowadzą dwie drogi wspinaczkowe:

  • Północnym żlebem, z Pańszczycy; stopień trudności 0+ w skali tatrzańskiej, czas przejścia 45 min,
  • Z Dolinki Buczynowej; +, 30 min[3].

Obecnie dopuszczalna jest wspinaczka tylko od strony Dolinki Buczynowej[4].

Przypisy

  1. ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. ↑ a b c Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Granacka Przełęcz – Wołoszyn. Przewodnik taternicki, t. 3, Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 41–42.
  3. ↑ a b Władysław Cywiński, Granaty, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2013, ISBN 978-83-7104-046-7.
  4. ↑ Dozwolone rejony wspinaczkowe w TPN [dostęp 2018-12-28].
Wschodnia grań Świnicy – odcinek od Świnicy do Krzyżnego

Media użyte na tej stronie

Carpathians relief location map.jpg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Carpathians.
  • Projection: Equirectangular projection, strechted by 148.0%.
  • Geographic limits of the map:
  • N: 50.0° N
  • S: 44.25° N
  • W: 16.0° E
  • E: 27.5° E
  • GMT projection: -JX19.473333333333333cd/14.410266666666665cd
  • GMT region: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
  • GMT region for grdcut: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
  • Relief: SRTM30plus.
  • Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Mountain pass 12x12 n.svg
oriented mountain pass symbol : n ne e se
Buczynowe Turnie z Doliny Pańszczycy.jpg
Autor: Krzysztof Dudzik (User:ToSter), Licencja: CC BY 3.0
Buczynowe Turnie od północy z Doliny Pańszczycy, od lewej: Mała Buczynowa Przełączka, dwa wierzchołki Małej Buczynowej Turni, Buczynowa Przełęcz, Wielka Buczynowa Turnia, Przełęcz Nowickiego, Buczynowe Czuby, Pościel Jasińskiego