Buddyzm w Korei – kalendarium

Wstęp

Buddyzm do Korei docierał przez Chiny, najpierw dzięki chińskim i indyjskim misjonarzom, a później także dzięki buddystom koreańskim, którzy udawali się po nauki do Chin. Za datę wprowadzenia buddyzmu do Korei uważa się rok 372. Jednak przechowała się wiadomość, że w zaginionej historii Korei Kaerim Kogi znajdowała się informacja, iż buddyzm został wprowadzony do Korei przez morze na długo zanim był znany w Chinach. Morze najpewniej odnosi się do morza piasków północnego szlaku jedwabnego w Azji Środkowej. Wskazuje się także na podobieństwo malarstwa ściennego epoki Trzech Królestw do malarstwa odnalezionego w grotach Dunhuangu.

Kalendarium

  • 372. Poselstwo chińskie z mnichem Shundao 順道 (kor. Sundo) wprowadza buddyzm do królestwa Goguryeo (na północy).
  • 384. Indyjski mnich Marantara przybywa statkiem z Chin i wprowadza buddyzm do królestwa Baekje. Król Chimyu buduje na górze Namhan świątynię dla 10 mnichów.
  • V w. Mnich koreański Seungnang zostaje uczniem Kumarajivy i po powrocie do kraju zakłada szkołę samnon, odpowiednik chińskiej szkoły sanlun (szkoła Trzech Traktatów czyli mādhyamika).
  • V w. Koreański mnich Chigwang zakłada odpowiednik szkoły jushe (sans. sarvāstivādin abhidharma), w brzmieniu koreańskim kusa.
  • V w. Mnich (chiński?) Ado wprowadza do królestwa Silla buddyzm i zakłada pierwsze świątynie. Jednak w przeciwieństwie do Goguryeo i Baekje buddyzm przyjmowany jest tu z oporami i konserwatyzm ludzi doprowadza do męczeńskich śmierci mnichów (np. Ichadona, kor. 이차돈, w 528 r.)
  • V/VI w. Mnich Seondeok zakłada w Goguryeo szkołę nirvāny – yeolbanjong.
  • VI w. Mnich Woncheuk tłumaczy sutry buddyjskie na język koreański.
  • 526. Mnich z Baekje powraca z Indii i zakłada szkołę vinayi w tym królestwie.
  • 538. Król Silli wysyła do Japonii poselstwo ze statuą Buddy, sztandary z buddyjskimi napisami, baldachimy i księgi ze świętymi tekstami. W liście do cesarza wychwala Dharmę Buddy.
  • 564. Do państwa Silla sprowadzono 1700 buddyjskich ksiąg z Chin, co staje się podstawą rozległych studiów religijnych.
  • 527. Buddyzm staje się oficjalną religią królestwa Silli.
  • 562–613. Mnich z Goguryeo P'ayak, uczeń Zhiyi wprowadza nauki szkoły tiantai, nazwanej w Goguryeo cheontaejong.
  • 606–686. Mnich Jajang zakłada szkołę kyeyul (vinaya), która później, za czasów Goryeo, będzie nosić nazwę namsanjong.
  • 617–686. Wonhyo, który wywarł wpływ na cały późniejszy buddyzm koreański, zakłada szkołę Beopseong (natury Dharmy) zwaną później w Goryeo jungdojong.
  • 625–702. Uisang zakłada odpowiednik chińskiej szkoły huayan, zwanej najpierw po koreańsku wonyungjong, a później w okresie Goryeo – hwaeomjong.
  • 668–935. Zjednoczenie Trzech Królestw przez Sillę.
  • 740. Jinpyo wprowadza odpowiednik chińskiej szkoły faxiang (sans. yogācāra) – beopsangjong, zwanej w okresie Goryeo jaeunjong. Buduje także kilka ważnych klasztorów.
  • 826/8. Hongcheok zakłada szkołę seon silsang
  • 839. Jeogin Hyecheoeol zakłada szkołę seon tongni
  • 846. T'onghyo Peomil zakłada szkołę seon sagul
  • 847. Toyun zakłada szkołę seon saja
  • 911. Chincheol Ieom zakłada szkołę seon sumi
  • X w. Gyunyeo – poeta religijny.
  • 935–1392. Powstanie dynastii Goryeo. Patronat nad buddyzmem ze strony władz, złoty okres buddyzmu, kultury i sztuki Korei.
  • 1055–1101. Uicheon – reformator buddyzmu zakłada szkołę cheontae, odpowiednika chińskiej tiantai zong.
  • 1158–1210. Pojo Ji'nul – jeden z mistrzów seon, próba syntezy nauk szkół scholastycznych i seon.
  • 1251. Ukończenie 2 wyd. Tripitaki na 81,258 drewnianych tablicach zapisanych na obu stronach. Do dziś przechowywana w klasztorze Haeinsa
  • 1317–1405. Muhak Jacho – mistrz sŏn, jeden z mistrzów w historii Korei.
  • 1392–1910. Okres panowania dynastii Yi, która utworzyła królestwo Joseon. Polityka represji wobec buddyzmu i wspierania neokonfucjanizmu.
  • 1520–1604. Cheongheo Hyujeong (Seosan Taesa) – największy mistrz seon dynastii Yi. Walka z inwazją japońską. Ożywienie buddyzmu.
  • 1592–1598. Inwazja japońska. Z małymi wyjątkami, prawie wszystkie buddyjskie świątynie zostają zniszczone.
  • 1878–1946. Mangong Weolmyeon – przywódca buddyjskiego ruchu oporu przeciw Japończykom i mistrz seon
  • 1890–1961. Kobong Hyeonuk – jeden z mistrzów współczesnego seon
  • 1902. Ustanowienie 16 głównych klasztorów, które zarządzają podległymi im świątyniami i klasztorami w Korei.
  • 1904. Oddanie zarządzania buddyzmem w ręce buddystów
  • 1911–1945. Okupacja Korei przez Japonię. Próby osłabienia buddyzmu koreańskiego jako podstawy nacjonalizmu narodu koreańskiego.
  • 1935. W obliczu zagrożenia japońskiego łączą się seonjong i gyojong (szkoły doktrynalne, scholastyczne) w jedną szkołę jogyejong. Nowym głównym klasztorem staje się Świątynia Jogye.
  • 1950–1957. Reforma szkoły Jogye; odrzucenie wpływów i elementów praktyki japońskiej
  • 1967–1972. Mistrz seon Seungsan ożywia buddyzm w koreańskich środowiskach Japonii i Hongkongu.
  • 1972. Mistrz seon Seungsan wprowadza koreański seon do USA
  • 1983. Szkoła mistrza seon Seungsana przekształca się w Szkołę Seon Gwaneum. Powstaje pierwszy koreański klasztor w USA, klasztor seon Diamentowego Wzgórza.

Zobacz

Bibliografia

  • Shim Jae-ryong. Korean Buddhism. Tradition and Transformation. Jimoondang Publishing Company. Seoul, 1999 ISBN 89-88095-08-1
  • Robert E. Buswell, Jr. The Korean Approach to Zen: the Collected Works of Chinu. 1983
  • Soeng Sunim Mu, Thousand Peaks. Korean Zen – Traditions & Teachers, wyd. Rev. ed, Cumberland: Primary Point Press, 1991, ISBN 0-942795-02-4, OCLC 23896092.
  • Robert E. Buswell, Jr. The Zen Monastic Experience. Princeton University Press. Princeton, 1992. ISBN 0-691-07407-0
  • Robert E. Buswell, Jr. The Zen Monastic Experience. Princeton University Press. Princeton, 1992 ISBN 0-691-07407-0
  • Red. Lewis R. Lancaster i C.S. Yu. Introduction of Buddhism to Korea. New Cultural Patterns. Asian Humanities Press. 1989 ISBN 0-89581-888-4
  • Red. Lewis R. Lancaster i C.S. Yu. Assimilation of Buddhism in Korea. Religious Maturity and Innovation in the Silla Dynasty. Asian Humanities Press. 1991 ISBN 0-89581-889-2
  • Red. Lewis R. Lancaster. The Korean Buddhist Canon: a Descriptive Catalogue. University of California Press. Berkeley 1979. ISBN 0-520-03159-8

Media użyte na tej stronie

Dharma Wheel.svg
Autor: commons: Shazz / pl.wiki: Shazz🔆, Licencja: GFDL
Koło Dharmy